Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Pêndulo XVI

As bolas laranjas suspensas em fios sustentados por torres de energia,
anunciam, silenciosamente, que o destino se aproxima,
embora os lugares não se movam,
mas as pessoas.
Eu me movo na velocidade que posso, e ansioso,
corro, mas não chego mais cedo,
somente mais cansado.

A primeira casa que me recebe tem cortinas no lugar de portas -
é possível ouvir vozes femininas debatendo sobre almoço, chuvas,
e a falta de homens fortes para a labuta.

Os homens estão no pátio,
embriagados pelo mormaço, falando alto - seres insuportáveis,
frágeis em sua valentia tosca, chula.

Enquanto a mim, estou parado de frente a um quadro pendurado na sala,
um caminhão vermelho como essa terra que nos rejeita,
portas abertas
e um senhor maltrapilho em pé segurando seu cajado com a mão esquerda.

Seus olhos me falam do advento,
eu compreendo, e aceito,
engulo a saliva seca.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro