THE INCUBUS TRAP

When I opened my eyes. I was greeted by total darkness. May naramdaman akong malamig na bagay mula sa likuran ko tila masakit sa pakiramdam ko, kaya ang ginawa ko ay bumalikwas ako ng bangon sabay nag unat ako ng braso ng paitaas. Napangiwi ako dahil sa sobrang sakit ng likod ko at nagpagtanto ko ay nasa malamig na semento pala ako nakahiga sa mga oras na iyon.

Minasahe ko ang sentido ko sabay huminga ako ng malalim. Nang tuluyan na akong tumayo sa mga paa ko atsaka tiningnan ko ang buong paligid nasa kinatatayuan ko. Napakunot ang noo ko dahil sa pinapaligiran ako ng matinding kadiliman halos wala akong makita na liwanag sa dulo. Nagsimula akong lumakad habang minamasdan ko ang madilim na daan nasa harapan ko.

Sa paglalakad ko ay may naramdaman akong dumaan na simoy ng hangin banda sa mukha ko. Nang may nasinghap akong masangsang na amoy kaya tinakpan ko agad ang ilong ko para hindi ako maduwal at mahilo sa daan habang naglalakad ako sa gitna ng kadiliman.

Hanggang sa may nakita akong kumikislap na liwanag sa dulo ng daan, kaya agad ako kumaripas ng takbo habang naramdaman ko ang pagpintig ng puso ko mula sa loob ng dibdib ko dahil sa sobrang bilis ng pagtakbo ko papunta sa may liwanag.

Itinakip ko ang mukha ko gamit ang isang kamay dahil naramdaman ko ang puting liwanag na pumipilit pumasok malapit sa mga mata ko tila nakasisilaw at nakakabulag sa paningin ko.

Nang hindi ko namalayan nawalan na pala ng balanse ang katawan ko sabay paghulog ko sa loob ng bangin na kung saan ang puting liwanag. Walang humpay ang pagsigaw ko halos lumabas lahat ng ugat mula sa leeg ko sabay paghampas ng malakas ng hangin banda sa mukha't buhok ko habang naramdaman ko ang pagbaksak ng katawan ko ng mabilis sa dulo ng bangin.
        
                   *              *             *

Lumipas ng ilang minuto ang tanging naririnig ko ay ang lalim ng paghinga ko habang ang katawan ko naman ay nakahiga sa isang malamig na semento. Nang iminulat ko ang mata ko ay agad bumungad sa akin ang mga sirang ilaw nakasabit sa itaas ng kisame halos nakita ko na patay sindi ang mga ito tila malapit na itong mapundi at mawalan ng liwanag.

Nang sinimulan kong nilibot ang tingin ko sa paligid na kung saan ako nakahiga, parang binuhusan ng isang malamig na tubig ang buong katawan ko nang napagtanto ko nasa loob pala ako ng isang lumang warehouse sa mga oras na iyon.

Nagkasalubong ang dalawang kilay ko dahil sa pagtataka. Pakiramdam ko parang pamilyar sa akin ang lugar na ito at tila nakatapak na ang mga paa ko rito dati pero hindi ko alam kung kailan 'yon nangyari. Nang biglang sumakit ang likuran ko dahil sa paghiga ko ng matagal sa malamig na semento. Ipinilit kong ginalaw ang mga paa't kamay ko para makatayo pero naramdaman ko ang labis ng pagmanhid nito tila paralisado at mahirap galawin ang mga ito.

Tiningnan ko ang kalagayan ng sarili ko. Nanlaki ang mata ko nang tumambad sa akin harapan ang mga punit na blouse at ang sirang pantalon ko na parang kinalmot ng isang malaking halimaw ang iba't ibang parte ng katawan ko dahil sa sobrang laki ng pagkapunit nito halos makita na ang bra't panty ko mula roon.

In my peripheral vision, may nakita akong lalaki nakahandunsay sa may semento habang pinapaliguan ito sa sarili nitong dugo. May hawak itong itak malapit sa kamay nito tila ginamit 'yon sa pagsaksak sa sarili niya. Napaduwal ako dahil sa akin nasaksihan tila bumaliktag ang sikmura ko sa scenario na iyon.

Pero pinagtataka ko lang. Paano ako nakapunta rito? Ano ba talaga nangyari sa akin?

Nang biglang bumukas ang pintuan sa harapan ko. May pumasok na lalaki sa loob ng lumang warehouse habang ang mga hakbang nito ay palapit sa direksyon ko. Nanlamig ang buong katawan ko nang nakita ko ang walang emosyon na mukha ng lalaki nasa harapan ko.

Hindi sa na intimidate ako sa dark aura niya pero dahil sa mabilis ang pagkahumaling ko sa kaniyang maamong itsura tila isa siyang puting archangel na galing sa kalangitan na bumaksak ito sa lupa para iligtas ako sa panganib. Wait is that mean he just save my precious life from death?

"You're safe now." His voice was deep and husky in a sexy way. Nang lumingon ito sa nakahandunsay na lalaki atsaka itinuro niya ito sa akin. "I just save your life from that psychopath."

"Salamat." nauutal kong sagot sa kanya.

Nang inalalayan niya akong tumayo sa mga paa ko mula sa paghiga ko sa semento. Nang nakatayo na ako ay hindi parin maalis ang pananakit ng likod ko dahil sa pagbaksak ng katawan ko mula sa malamig na semento. I tried to walk by myself but both of my knees wobbled like a jelly tila lumalambot ito sa tuwing hahakbang ako.

"Anong pangalan mo? Paano mo ako nahanap rito sa loob ng lumang warehouse?" tanong ko sa estranghero na lalaki habang inaalayan ako sa paglalakad.

"Do you really wanted to know?" sambit ng lalaki.

When his blue eyes landed towards mine. Nakita ko kung paano ngumisi siya, nang nag bigay 'yon sa akin ng nakakaibang kuryente sa loob ng katawan ko halos nagtaka ako sa mga kinikilos ng lalaki tila may binabalak sa akin itong hindi maganda. Kahit iniligtas niya ang buhay ko sa panganib. Hindi parin maalis sa akin ang kaba at takot sa mga oras iyon dahil sa misteryosong lalaki nito. To be honest, I don't trust him at all. I had strange feeling there is something bad is about to happen.

                         *      *      *

Nang idinala niya ako sa isang kwarto na may malaking kama at cabinet sa loob. Ibinuhat ng lalaki ang katawan ko sabay pinahiga ako nito sa kama habang pinatungan niya ang ulo ko ng isang malambot na unan. Then I felt the awkward silence that enveloped the entired room. But I managed to speak up just to break the ice between the two of us.

"Thank you for doing this. I owe you my life. I don't know how to repay you." sabi ko sa kanya na may kasamang ngiti sa labi ko.

Nang hindi siya ngumiti pabalik sa akin sapagkat ang mga mata nito ay nakatuon sa kalagayan ko tila pinagaaralan nito ang bawat galaw at kilos ko sa mga oras na iyon.

"May dumi ba sa mukha ko kaya tinititigan mo ako ng ganyan?" tanong ko habang nakakunot ang expression ko sa kanya. Ipinilit kong gumalaw sa pagkakahiga ko pero nakita ko na tumayo siya at pinigilan ako nito.

"Don't Move. Hindi pa gaanong maayos ang kalagayan mo kaya humiga ka muna dyan sa kama." sambit niya nang nakita nito ang paggalaw ng katawan ko sa kama.

Dahil sa malamig na boses ng lalaki ay agad akong sumunod sa utos nito. Hindi ko alam pero pakiramdaman ko iba ang nararamdaman ko sa kanya tila naiilang ako kapag kasama ko siya sa iisang kwarto. I mean. I'm a girl and He was a boy, sharing in one room and exchanged weird glances from one another. I started to feel uneasy about it.

                      *          *           *

Ilang minuto ang nakalipas nang nagising ako na nakahiga ang katawan ko sa isang kama. Then I felt something cold and hard gripping tightly near my two wrists. Nanlaki ang mata ko nang nakaposas ang dalawang kong kamay sa itaas ng headboard habang pinipilit ko naman galawin ang paa't tuhod ko pero hindi ko ito maigalaw ng maayos tila nakatali ang mga ito sa isang malaki puting tela sa dulo ng kama.

I tried numerous times to move abruptly just to escape but I was too weak and I don't have enough strength to free my poor self in this freaking mess.

Nang tiningnan ko ang buong paligid nasa harapan ko at napagtanto ko nasa loob parin ako ng isang kwarto na nakakulong sa mga oras na iyon.

I search for someone inside the room but there is no sign of the mysterious guy who helped me earlier. He suddenly disappear and he left me alone here caged inside in this room.

Few seconds later when I heard the door creaked open and I saw a tall man wearing nothing but only his plain brief. He was standing outside the room and his lustful eyes narrowly looked towards me. When he captured my gaze. I immediately stiffened.

My entire body began to shiver and while my heart pumped a million times because of the fear I felt inside my chest.

As we started to have eye to eye contact.

-  -  -

A/N : Unedited. Hi guys! It's been a long time since I didn't update here in this book. This draft was stored in archive for almost two months.

I hope you like this one shot!

- MmTt11