NOT SNOW BLOWING, BUT MIND BLOWING

----------------------------------------------------

Nahigit ni Asja ang paghinga habang mabilis na bumabagsak sa ere. Tila malamig na yelo ang kumakaskas sa balat ng kanyang mukha at sa tela ng suot na damit ang hangin sa pagbagsak bago niya binuksan ang puting parachute.

Nakatulong ang parachute para itaas siya ng kaunti sa ere at pabagalin ang kanyang pagbulusok. Tinanaw ni Asja si Sloven na tila tinatantya kung saang direksyon ba siya patungo para malaman nito kung saan mag-aabang. Hinatak ni Asja ang tali ng parachute para subukan na mamaniobra iyon sa direksyon ng lalaki. Sa kanyang pagbaba, nakaabang na ang mga braso ng lalaki nang bigla itong tumakbo palayo.

Nanlalaki ang mga mata na sinundan niya ito ng tingin, nawiwirduhan dahil akala ba niya sasaluhin siya nito? Dahil sa pagsunod ng tingin sa direksyon na tinatakbuhan ng lalaki, hindi na tuloy niya natantya na pabagsak na siya kaya nagpagulong-gulong siya sa manipis na latag ng snow.

Medyo masakit ang kanyang naging pagbagsak kaya nang matabunan na si Asja ng kanyang parachute, hindi muna siya bumangon agad-agad. Pinakiramdaman niya ang sarili bago dahan-dahang umupo at hinawi ang nakatalukbong sa kanya.

Pinihit niya ang ulo para hanapin sa paligid si Sloven.

Sa pag-ihip ng malamig na hangin, nanginig siya at awtomatikong hinawakan ang mga pisngi, pero napasinghap lang siya lalo sa pagsundot ng lamig sa kanyang balat dahil naipang-tukod pala niya ang kamay na balot ng gloves sa snow, nadikitan tuloy siya.

Pagpunas sa niyebeng nanikit sa kanyang pisngi,  tinanggal na ni Asja ang pagkakasukbit ng bag ng parachute, tumayo at medyo ika na tinungo si Sloven na nakatayo at tila may tinitingnan sa malayo. He carefully ducked down and took a handful of snow before rolling it into a ball.

Habang papalapit, doon lang nakita ni Asja na may dalawang asong lobo-- kapwa grey na may halong puti at ilang flakes ng niyebe-- na nakatayo malapit sa bag ng mga pagkain nila. Hindi maingat ang naging pagkakabagsak ng draw-string na bag kaya bahagyang bumukas iyon at natapon ang ilang tinapay.

"Takutin mo na lang," maingat niyang bulong nang matabihan si Sloven, kapwa sila ngayon nagsusukatan ng tingin sa mga asong-lobo. "Magpaputok ka."

"Eh 'di umalingawngaw ang putok ng baril ko," marahas nitong wika kasabay ng paglabas ng puting usok mula sa mga labi nito.

"Isang putok lang," kagat niya sa pang-ibabang labi. "Hindi naman siguro aabot ang lakas niyang putok mo sa kulungan mismo. Malayo-layo naman ang parte ng Siberia na ito roon, 'di ba?"

"Pwede silang matakot," anito. "O maging agresibo. I don't want to take that risk as of now."

"Kaya babatuhin mo sila ng snowball?" sarkastiko niyang wika habang kinakapa ang baril sa sinturera ng pantalon na suot sa ilalim ng kanyang coat.

"Wala na ba tayong mapagkakasunduan, Asja?" mailap na sulyap nito sa kanya.

She pulled out her gun and pointed it upward. Pagkakalabit ng gatilyo, kumawala kasabay ng bala ang malakas nitong pagputok na dahilan ng pagkaripas ng takbo ng mga asong-lobo.

Sloven's shoulders relaxed, giving her the same irritated look though. Mayabang naman na binalik ni Asja ang kanyang baril sa sinturera matapos i-safety lock iyon. In-adjust na niya ang strap ng shoulder bag sa kanyang balikat at hinarap ito.

"So, what now?" pamewang niya.

"Yabang," mahina nitong bulong bago tumalikod para tunguhin na ang kanilang mga parachute.

"I just saved your life!" habol niya rito, naguguluhan kung bakit umakto ng ganoon ang lalaki.

"Then, congratulations!" sarkastiko nitong sagot, walang lingon-lingon.

"Ikaw pa talaga ang may ganang mainis, pasabi-sabi ka na sasaluhin mo ako pag-landing ko, hindi naman pala!" yuko na niya sa kanyang parachute para balunbunin iyon.

Tumayo na ng tuwid si Sloven, ngunit ang mga kamay ay abala sa pagbalunbon ng parachute.

"Wow, so, may gana ka pa na mainis na 'di kita nasalo? Never expected that from a woman who just shoved it to my face that she can handle things on her own and doesn't need any man to protect her."

"Whoa, whoa, whoa," pagak niyang tawa bago ito hinarap habang tinatapos ang pagtiklop sa kanyang parachute. "So, this is about your ego..."

A mocking grin crept on the left corner of his lips. "You should just trust my decisions, sometimes, you know. Tandaan mo, hindi ka na mag-isa sa misyon na meron ka ngayon. You have a partner-- me."

"Look who's talking," eksaherada niyang tawa para makahalata ito na nagiging sarkastiko lang siya. "Truuuust!" She leaned a face forward to mock him, then pulled it back. "Wow, Sloven," pailalim niyang titig dito, tila naghahamon. "You are demanding something that you're not giving me!"

"I am not giving you?" hakbang na nito palapit sa kanya habang nagtitiklop, kaladkad na nito ang tali ng parachute.

"Yes," she hissed. "Because if you trust me, you'll plan this mission with me! But no, you resort to putting sleeping powder on my drinks. At siyempre, lahat ng gawain sa misyon na ito, puro idea mo lang. Kasi nga, may tiwala ka sa akin!"

At galit niyang sinuksok ang parachute sa bag niyon kasabay ng pagplaster ng peke at nang-iinis na ngiti sa kanyang mga labi. Naningkit na ang mga mata ng binata habang sinusuksok na rin nito ang parachute sa bag na hawak kaya naman umiwas na si Asja at tinungo ang draw string bag ng mga pagkain nila. Ipinagtataka niya kung paano lumuwa ang bag na iyon sa labas ng mas malaking bag kung saan iyon nakalagay.

She turned to Sloven. "Paano palang lalabas itong bag ng mga tinapay kung nakazipper ng maayo itong malaking bag nung tinapon mo?"

Titig lang ang sinagot ng lalaki, tila isa itong paslit na nanlaki ang mga mata dahil nahuli ito ng nanay na nagpupuslit ng chocolate.

Asja threw him a glare as she shoved everything back in the bigger bag. "So, may kumupit pala ng tinapay dito."

"Natagalan ako sa pag-landing mo," iwas lang nito ng tingin.

"Kaya nakuha mo'ng pumuslit ng tinapay, at nung pa-landing na ako, bigla mong binagsak na lang 'yung bag, nagkalat ang tinapay, naamoy ng mga asong-lobo--" bitbit niya sa bag pero nang tabigin ni Sloven ang kanyang kamay ay bumagsak iyon.

Her eyes turned to him, defiant and upset about his carelessness. Sa totoo lang, ang kinainis niya talaga ay 'yung masamang pagkakabagsak niya mula sa parachute at ang mga sinusumbat ng binata. Hindi niya malaman kung saan ito nakakuha ng lakas ng loob na magsumbat tungkol sa tiwala.

"Sige, pulutin mo iyan!" talikod lang niya rito at dumeretso na ng lakad papunta sa mga puno.

Nung tinuro kasi ni Sloven kanina sa helicopter sa mapa ang la-landing-an nila at kung saan ang direskyon papunta sa cabin, tinandaan iyon ni Asja.

She knew that Sloven did pick up the bag, rinig niya kasi ang bahagyang paghakbang ng boots nito habang nakasunod sa kanya.

"Asja, don't walk out on me like that," he spoke in a low warning tone.

But of course, she would not turn to him or apologize or what. Who was this man to order her around anyway? Nasa parehong score lang naman din sila at pareho na silang naliwanagan sa estado nila-- pareho silang walang tiwala sa isa't isa. She never trusted Sloven to be reliable in this mission, and he didn't trust her too. Malaki pa rin ang imahe ni Sloven sa kanyang isipian bilang rebeldeng gustong magpabagsak sa gobyerno ng Russia noon, at ang binata naman, marahil ay nawalan na ng tiwala sa kanya dahil sa motibo niya noon na ibalik ito sa Russia para malitis at tinakasan pa niya ito.

Narinig niya ang tila pagbagsak ng bag sa snow kaya hinarap na niya ito. She stared back on his blue eyes that glared at her. Kapwa nanunukat ang mga titig nila sa isa't isa, patigasan ng loob at patapangan, inaabangan kung sino ang unang gagalaw o magsasalita.

Sloven was clad in his brown coat, doubled by another coat, brown pants and thick brown leather boots stained with snow. Mabalahibo ang gilid ng hood na suot nito at may kaunti nang flakes ng snow sa suot ng binata. He was fair-skinned, yet the coldness or maybe his fury, made his face blush in pale red. Nanunulas mula sa mga labi nito ang puting hininga na sanhi ng lamig sa lugar na iyon.

Tinanggal na nito ang mga sukbit at sinugod siya. Isang hakbang paatras lang ang nagawa ni Asja at nahablot na siya ng lalaki sa mga braso. Marahas nitong tinanggal lahat ng kanyang mga sukbit at binagsak iyon sa snow. Doon na siya nanlaban, pilit na inaalis ang mga kamay nito na muling hahawak sa kanya na sinabayan nito ng gapos. She lifted her arms and used them to push his arms outward, freeing her from his lock.

Mabilis siyang umatras at binira ng sipa ang binata pataas. Mabilis na tinabig nito ang kanyang binti kaya napaikot siya sa ere bago bumagsak. Napaghandaan na niya ang ganoong pagtumba kaya maagap na naipangtukod ni Asja ang isang kamay at ang isang binti habang naka-bend pataas ang kanyang tuhod. She lifted her head and turned to Sloven who was approaching her already. Pumihit si Asja para bigyan ito ng sweep kick. 

Paupong bumagsak ang lalaki pero mabilis na naitukod ang mga kamay. He shot himself forward, his legs caught the leg she used to kick earlier like tongs. At sinabayan iyon ng binata ng pagpihit sa katawan kaya naman napilipit ng mga binti nito ang ipit-ipit niyang binti.

She let out a yelp and just followed the direction where his legs took her leg, or else she would definitely be crippled. Napadapa tuloy siya, ngunit alerto kaya naipangtukod niya ang mga kamay at isang tuhod. Ginamit niya ang malayang binti para sipain ng patalikod ang lalaki na palapit na sana sa kanya. Sloven caught that foot, so she twisted to turn facing him to kick using her other leg, but his other hand immediately caught it.

Kapwa humihingal na nagtama ang mga mata nila. Cold, puffs of their white breath escaped as they both panted from the action. All of a sudden, Sloven dropped on his knees, sliding himself between her legs that he was holding. Dahan-dahang pinatong niya ang hawak na mga binti sa balikat habang hindi pa rin maputol-putol ang titig nila sa mata ng isa't isa.

Asja panted, feeling the rise of adrenaline getting worse. Dama niya pa rin ang tila pagpintig ng mga ugat sa mainit na dugo at maligalig na adrenaline sa rumaragasa sa buo niyang katawan. At marahil iyon din ang nadarama ng lalaki dahil unti-unti nang nagsasabay ang kanilang paghingal.

He immediately got on top of her and held her wrists to pin her against the soft and thin blanket of snow. Asja squirmed, bending and pulled her legs close together to choke him. But that attempt failed, lalo lang bumaba ang mukha ng binata palapit sa kanya at sa nangyaring ito, umangat na ang balakang niya dahil mas tumaas ang pagkakahatak ng nakakawit niyang mga binti sa mga balikat nito.

Her damn heart began racing in panic, so many questions flooded her mind as Sloven slowly pressed his lower body against her parted legs. His hardness was a clue but as his lips slowly brushed against her lips, it all became clear.

Panting now in excitement, Asja found herself lost in the luscious red of his lips as she parted hers to welcome his kiss. Doon na siya nito biglang siniil ng halik.

It was a wet kiss-- a mix of insane lust and playfulness-- yet it scorched her hot. The first blow of his breath was icy cold, but as their lips exchanged kisses longer, their breaths became warm, their breath combined and became a sweet, melted-like icy treat. A shot of heat made her hot as Sloven held her wrists tighter and his body felt heavier against hers. He slowly rubbed himself against her parted thighs, making her shudder in chill and body heat.

He rubbed her vigorously and good. Sloven should really stop doing that to her, because it was so cold it would be easier for him to ignite her desire and draw him close to him-- like a moth to a flame, like a homeless animal looking for warmth in a winter storm.

Anyone would be easily lured by a fire when they need it to survive.

And seemed like, Sloven was a smart fire who knew that and uses that against her.

Kumawala ang mahinang pag-ungol mula sa mga labi niya na nakapailalim sa mga halik nito. Maingat na humiwalay sa halik si Sloven at tinitigan siya sa mga mata. His blue eyes, half-closed and dilated with ardor as is other hand stroked beneath her coat.

Napaliyad siya nang maramdaman ang kamay nito sa pagitan ng kanyang mga hita. His thumb began stroking her slit against the pants she was wearing and it was so good her hips jerked. Halos sabay ang naging paghingal nila at pinigilan ni Asja ang sarili sa pamamagitan ng pagkagat sa kanyang pang-ibabang labi.

"Let it out, Asja, there's no one here but the trees, you and me," he panted. "And the wild animals will understand your moans, because we are like them, we moan and we're wild."

Ngiti lang ang sinagot niya rito, nilunok ni Asja ang ungol na nangungnulit na kumawala sa kanyang lalamunan at napapikit siya ng mariin.

"Enter me," she panted.

"It's cold," he stroked harder, making her whimper. "Gustong-gusto na kitang hubaran kung alam mo lang."

"You're Sloven Markov, I am sure, lahat magagawan mo ng paraan."

"Gusto mo talaga na ikaw lagi ang nasusunod," mahina nitong tawa na siyang may kasalanan sa kiliting umatake sa kanyang puson. Asja smiled and panted and gave him a small laugh.

"Kaya tayo mag-away, eh."

"Pagbibigyan kita ngayon sa gusto mo."

"Bakit? You don't trust me, right?"

"You don't trust me too," posisyon na nito. "So I'll show you that I mean it. I'll give you what you want, how you want it."

Gusto niyang magreklamo dahil bakit tinanggal na nito ang kamay pero nang makita na abala na ang mga kamay ng binata sa ilalim ng suot nitong coat alam niya na handa na itong tuparin ang kanyang kagustuhan.

He gave him a knowing smile, and Asja parted her legs more as she fumbled underneath her coat. Kinapa niya ang zipper ng suot na pantalon at hinatak iyon pababa. They heard the zipping sound, making them both grin at each other-- a grin so naughty.

Asja lowered her eyes and saw Sloven's growing cock peep from underneath his coat. He playfully waved it.

"Hi," he spoke in a smaller voice as if the cock was really talking.

"Tarantado," tawa niya sabay hablot sa lalaki para pumatong na sa ibabaw niya.

He carefully pulled down her pants, but made sure that the skirt of her coats would still cover her skin. Napangiti siya sa concern na makikita sa mga mata nito nang tingnan siya at tila nagtatanong ang tingin kung ayos lang ba siya.

It was cold indeed, but the chill in the place was easily ignored by how hot she was feeling for him. Asja nodded.

Sloven positioned and began penetrating her. Mariin siyang napapikit, nagpakawala ng singhap dahil sa magaspang na pagkiskis ng kahabaan nito. Nauunawaan ni Asja na kung gusto na nilang magpainit dapat na itong pumasok sa kanya, lalo na at ganito ang klima.

"Oh, so warm, Asja," he moaned as he entered-- his cock rubbing so slow on her walls.

Sloven took off her hood next, letting her hair scatter like gold sun rays against the snow. Nang makita siya sa ganoong estado ng lalaki ay napangiti ito. Humawak na si Sloven sa kanyang balakang at sumagad na.

"Oh!" liyad niya.

Snowflakes danced in her sight as they slowly fell on them. Sinulyapan niya si Sloven-- oh, he looked glorious even underneath the snow-- hard features, yet there was something strange in the still blueness of his eyes-- a satisfied spark upon hearing her earlier moan. 

Satisfied... or love?

Dahan-dahang pinikit ni Asja ang mga mata at dinama ang maingat na pagbagsak ng snow sa kanyang mukha.

Sloven slowly pulled out, watched her in adoration as he made another thrust. And another. And another. And another. Napakapit na si Asja sa braso nito habang pabilis na ng pabilis ang naging pag-ulos ng lalaki. He supported her hips, lifting them higher against his thighs as he made thrusts so rapid fast. And it became faster when she became wet and slippery for his manhood to easily slide in and pull out.

Kumawala ang kanyang mga ungol at nahihigit ni Asja ang paghinga sa bawat paghugot ng lalaki palabas at naiiwan ang ulo ng armas nito sa loob nito. It felt like a hook, holding on inside her before his manhood shoots back inside like a rocket and hit her to one... double... and triple intensity of orgasm. Halos mangiyak-ngiyak siya sa pag-ungol dahil sa pinaghalong sarap na halos ikabaliw niya at sa pagyanig ng kanyang katawan sa bawat pagsalpak nito na 

"Sloven!" halo ng kanyang hingal at pag-ungol sa tuloy-tuloy nitong pagbayo sa kanya.

He was grunting, puffing out more breath as he gave out more force, their skin slapping while he was slamming against her-- long, hard, slick and smooth. Hindi niya malaman kung saan kakapit. Her gloved-hands scratched and clutched on the blanket of snow where she lay.

"Ah! Ah! Ahh!" angat ng kanyang katawan nang bagalan na nito ang pagsalpok ngunit mas pinuwesahan.

"Ah!" then chorused. At paulit-ulit na ganoon ang nanulas sa kanilang mga labi sa bawat pagbaon ng binata sa kanya. Baon na sagad, baon na minsan ay sinasabayan nito ng pagdiin sa kanya at pag-ikot ng balakang nito.

At biglaan na itong sumagad na nagpasigaw sa kanya. Manginig-nginig na yumakap siya sa lalaki at habol ang hininga habang binibilisan na nito ang pag-ulos. Their breaths were heavy-- his was warm and caressing her neck. Their moans were loud and scandalous as their bodies shared the warmth of their united sexes.

At mas bumilis ang lalaki. Kapag ganoon na ito kabilis umulos, malapit na itong--

Her body froze as she screamed upon their release and was muffled by his kiss. Upon being filled by his warm liquid, her muscles trembled in sheer pleasure.

Humihingal na binaon nito ang mukha sa kanyang leeg. Halos sabay ang naging pagtaas at pagbaba ng kanilang mga dibdib habang naghahabol ng hininga.

"I just had my peak," he hoarsely murmured against her skin. "And I'm afraid, the most beautiful memory is the one that is hard to speak."

She smiled, closed her eyes and embraced him tighter.

Ah, Sloven and his poems. 

----------------------------------------------------

AN

I am stopping myself to smile here, baka mapagkamalan akong baliw XD

I have been wanting to write this scene-- this effing snow s*x. Damn! HAHAHA! <3 <3 ang saya ko kasi finally, nasulat ko itong snow s*x na ito bwahaha! XD

May isa pang chapter ito na kasunod. Stay tuned. I will type it pa lang. 7:46 na kasi sa akin and I think mga 8:30 ko na mapapub if ever ang Chapter 27, so bear with me at parating na ang next chapter hahaha!

Love,

ANA xoxo