WINTER

Mahigpit ang hawak ko sa baril habang nag mamasid sa paligid nitong warehouse ni Xiamara at kung saan nya rin dinala ang mga kaibigan ko. Binalingan ko ng tingin sina Jasper at Himari na nakikipag usap sa dalawang bantay.

Pinanood ko naman ang kilos ng dalawa, masinsinan lang silang nag uusap na para bang goods silang apat sa isa't isa, Lumingon naman samin si Himari at tinanguan lang kami. For telling the truth i really don't trust her but when i heard that she wants to save Rai i really know that she means it.

She's not a good cousin to, Rai before because of jealousy and insecurities because of she's always compared to Rai by her own parents. They haven't have any good communications and bonding as a cousins and Himari all did is to embarrass her cousin but then she has a soft spot to Rai. She still wanted to save her cousin.

Cousin material.

"Do you think they can do it?" Tanong ko kay Ian na nasa tabi ko.

"Of course they can, look at them." Nakangisi'ng sagot nya kaya nilingon ko yung dalawa.

Nanlaki ang mata ko ng makita'ng pag talikod ng dalawang lalaki ay bigla nalang silang hinampas ni Jasper at Himari ng baril sa batok at ulo kaya nawalan ng malay ang dalawa'ng bantay. Agad nama'ng hinawakan ni Ian ang kamay ko at kinindatan ako may baril din syang hawak sa kaliwa nyang kamay.

"Let's go, we need to save the Eytri." Sabi nya at hinatak ako.

Dahan dahan kaming nag lakad na dalawa papunta sa dalawa ni Jasper at Himari na ngayon ay hinihintay kami. Tumigil kami sa harap nilang dalawa ni Jasper.

"Kailangan talaga holding hands?" Taas kilay na tanong ni Himari.

"It's none of your business, Mari." Sagot sakanya ni Ian.

"Luh edi waw," Sabi nalang ni Himari.

"We have no enough time kailangan na natin pumasok bago pa magising ang dalawa'ng 'to." Sabi samin ni Jasper at tinuro ang dalawa'ng lalaki na walang malay.

"Wait, are we going to shoot them?" Tanong ni Himari.

I shook my head. "Takutin lang natin, hindi natin kailangan pumatay, Himari."

"Hmm okay sabi mo e,"

"You save the Eytri at ako na ang bahala kay Xiamara." Sabi ko pero umiling si Ian.

"No, you can't be there alone let me be with you." Pigil nya sakin.

"Ian, hindi pwede. Pareho tayong mapapahamak kapag sumama ka pa, save our friends." Sabi ko.

"Winter..."

"Ian, Listen to me okay? nothing's gonna happen to me, iligtas nyo ang mga kaibigan natin at ako na ang bahala kay Xiamara. Ako lang naman ang kailangan nya."

Jasper pats, Ian's shoulder. "Your girlfriend is right. We should listen to her."

"Kaya ayoko mag jowa e, hindi alam kung sino ang uunahin, btw uunahin ko si Rai so ano tara na? sasabunutan ko pa 'yung gaga na 'yon." Sabi ni Himari at kinasa ang baril.

Tumango naman ako at nginitian sila. "This is our final battle, we need to win."

Isa isa kaming pumasok sa loob at dahan dahan lang ang naging pag kilos namin dahil hindi naman kasi sigurado kung ilang bantay at mga armadong lalaki pa ba ang nasa loob ng warehouse na 'to. Napahinto naman kami sa pag lalakad ng may marinig kaming sigawan kaya nag katinginan kami. Sinenyasan ko naman silang sundan nila ang direksyon kung saan naririnig ang sigawan. Hinayaan ko silang mag pauna na tatlo at nag pahuli naman ako, sa kanan sila nag punta at doon ako pumunta sa kaliwa.

Wala 'to sa plinano namin ang inutos lang samin ni Tita Eirish ay sumakay sa kotse pero dahil matigas ang ulo namin ni Ian umalis kami at pumunta dito kasama 'yung dalawa ni Jasper at Himari. Tinext ko na rin naman ang tungkol dito kay Papa at pasunod na rin naman daw sila. I need to distract, Xiamara so the three can save the Eytri with Kuya Winston.

I hope they are fine.

Hinanda ko ang baril na binigay sakin kanina ni Himari. Nag tago naman ako sa may pinaka likod ng may makita akong lalaki na nag lalakad papunta sa direksyon ko. I hide behind the wall and wait until the armed man came. Sinitsitan ko sya ng makita nya ako, nanlaki naman ang mata nya.

"Hello, Asshole." Bati ko sakanya.

"Sino ka?" Tanong nito at itinapat sakin ang baril pero mabilis ko itong nasipa.

"Your greatest nightmare," Sagot ko at hinampas sya ng baril sa mukha kaya nawalan sya ng malay, i snap my finger. "Have a good night,"

I smirked and spin the gun on my hand and proceed to the next plan.

Habang nag lalakad ako ay may naririnig akong ingay, may mga nag sasalita at nag uusap kaya naman sumilip ako sa isang pader at doon ko nakita ang tatlo na nakikipag senyasan pala kay Darius at Zeus na hindi nag papahalata. Nasa harap nila si Xiamara na kung ano ano ang pinag-sasabi sakanila. Kinasa ko naman ang baril ko at inasinta ito sakanya.

Ipinutok ko naman ang baril na syang lumikha ng ingay, nag sigawan sila Xiamara, Nathan at sina Lexie na nagulat sa pag baril ko. Tumama naman ang bala sa isang painting na nasa isang wall na nakaharap lang din sakin. Isa isa silang napalingon sa likod at doon naman ako lumitaw.

"I' am late?" Tanong ko.

"Winter!"

"Si Winter!"

Ngumiti naman ako sakanila at nag thumbs up. Sinenyasan ko naman gamit ang mga mata ko 'yung tatlo na kalagan na ang lahat hangga't na saakin pa ang atensyon ng dalawa'ng mag nanakaw. Natanaw ko naman sa kalayuan sila papa na pumasok kasama ang mga back up na pulis at kasama si Tita Eirish, Si Kuya Winston naman ay kinakalagan si Kaycee na panay lang ang irap sakanya.

Binalingan ko ng tingin si Xiamara at Nathan.

"Long time no see, ah?" Nakangisi'ng sabi ko.

"You grown up now, huh? kamusta naman ang pagiging trying hard monster mo?" Tanong sakin ni Xiamara.

"Trying hard? c'mon, kapag ba binaril ko sa noo ng tagos 'tong traydor mong asawa trying hard pa rin ba ako?" Tanong ko pabalik at tinutok kay Nathan ang baril, napaatras naman 'yung isa.

"Then go, barilin mo malakas loob mo, ha." Hamon nya kaya natawa ako.

Nathan gaze at her with disbelief.

"Okay lang sayo na patayin ko ang asawa mo kasi alam mo nama'ng wala kang mahihita'ng pera sakanya, diba? 'yun lang naman ang gusto mo simula pa ng una. Ang pera." Natatawa'ng sabi ko.

"Ibang klase ka rin ano? manang mana ka sa ama mo." Nang-gagalaiti na sabi nya.

"Sino ba don? 'yung nag suicide ba?" Tanong ko kaya natigilan sya. "Tatay ko ba talaga 'yung pinalabas nyong nag suicide?"

"A-ano?" Naguguluhan na tanong ni Nathan.

"What are you saying?!" Inis na tanong ni Xiamara.

I poked my cheeks inside. "You killed my uncle at pinalabas nyo pang suicide, ganon na ba talaga kayo kaingat na hindi mabunyag ang mga baho nyo?"

"Uncle? nasisiraan kana ba ng ulo?"

"Oh? you already forgot who's Anton Parker? your best friend when you still on college? my father's twin brother?"

Umiling sya. "N-no, that's impossible."

"Of course it is, dahil hindi naman talaga si Papa ang pinatay nyo ng gabing 'yon! si Uncle Anton 'yon! you killed him you daughter of a devil!" Sigaw ko kaya mabilis nyang ipinutok ang baril nya pero nakaiwas ako.

"Hindi sya 'yon! hindi 'yon si Anton! nasa Switzerland si Anton at may pamilya na sya don! sutil kang bata ka, idadamay mo pa ang inosente–"

"Nag salita ang hindi dinamay ang inosenteng anak sa kagagahan nya at sa kabaliwan nya!" Putol ko.

"Winter! she's still your mother!" Saway sakin ni Nathan.

I gaze at him and laugh. "Bakit? mukha bang nag paka-ina 'yang babae na 'yan?"

Kinasa ni Xiamara ang baril nya. "Hindi kana sisikatan ng araw dit–"

"Pati sarili mong anak kaya mong patayin?"

Natigilan naman si Xiamara, Nathan, Kuya Winston at ang lahat ng marinig ang boses na 'yon. Isang ngisi naman ang pumaskil sa labi ko ng makita kung paano manlaki ang mga mata nila lalo na si Nathan at Xiamara na ngayon ay nanginginig ang kamay na may hawak na baril.

Papa pulled me closer to him while his pointing his gun to Xiamara. I saw Tita Eirish with the whole Eytri and guiding them palabas ng Warehouse.

"Buhay ka pa?!" Bulalas ni Xiamara.

Papa chuckled. "As if namatay talaga ako?"

"H-hindi ikaw 'yung pinata–"

"Pinatay nya'ng asawa mo? oo hindi si Papa 'yung ibinitay mo sa kisame." Putol ko kay Nathan.

"Instead of killing me you killed your best friend." Sabi ni Papa.

"Hindi...patay kana! pinatay na kita!" Sigaw ni Xiamara.

"Oo! patay na ako! matagal na akong patay simula ng patayin mo ang kambal ko na walang ibang ginawa kundi ang tulungan ka!" Sigaw din sakanya pabalik ni Papa.

"Papa?"

Agad naman na napalingon si Papa at si Nathan kay Kuya Winston na ngayon ay nag lalakad palapit samin. Gigil na gigil naman si Xiamara dahil bigla nalang tumakbo papalapit samin si Kuya at mabilis na niyakap si Papa na niyakap rin naman sya pabalik.

"Winston! why are you hugging him? his not your father! Nathan is!" Galit na sabi ni Xiamara.

"He is my father, Ma! sya ang tatay ko!" Sigaw rin pabalik ni Kuya.

"Anak..." Malungkot na tawag ni Nathan kay Kuya.

Kuya chuckled with tears on his cheeks. "Walang ama ang hahayaan ang anak nya'ng gamitin lang sa kasamaan ang anak nya. Walang ama ang hahayaan na ipamigay ang anak sa ibang tao."

"Winston, it's not like tha–"

"Ano bang kabaliwan 'yan, Winston?! dito ka samin dapat kumakampi!"

"Bakit ko kayo kakampihan? sa sobrang sama mo, ma, sa tingin mo ba kakampihan pa rin kita? you killed the innocent people's! wala kang awa! napaka sama mo!"

"Wala kang utang na loob! pag katapos kong gawin ang lahat para sayo?! ganto lang igaganti mo sakin?" Mapait na natawa si Xiamara at tinapat kay Kuya ang baril. "Then you should be die with them."

"Xiamara, No!" Pigil ni Nathan. "Anak! i'm sorry!"

"Are you out of your mind? anak mo sila, Xiamara!" Pigil din ni Papa.

Kuya held my hand and gave me a weak smile. "I'm still your kuya and you will be my sister until i die."

"No, kuya. H-hindi ka mamamatay, don't say that." Sabi ko at hinigpitan ang hawak sakanya.

"Kung babagsak ako sisiguraduhin kong kasama ko kayo'ng lahat don! mamatay na kayo!"

Napapikit ako ng bigla akong yakapin ni Kuya at Papa kasabay non ang tatlong alingaw-ngaw na tunog ng baril. Nanginginig akong napaupo habang tahimik na umiiyak dahil isa kay Papa at Kuya ang lumuwag ang pag kakayakap sakin.

Panay ang pag hikbi ko ng pareho'ng lumuwag ang pag kakayakap sakin ni Kuya at Papa. Nakarinig naman ang ako ng ilang hikbi at mura kaya dahan dahan kong iminulat ang mata ko at doon ko sya natagpuang nakahandusay sa sahig habang naka patong ang ulo nito sa hita nya.

"You idiot! bakit ka naman humarang?" Nag-aalalang tanong ni Papa.

"I-i did it to save y-your family..." Sagot nya kay Papa habang nahihirapan.

"W-wag ka ng mag s-salita please," Umiiyak na pakiusap ni Kuya.

"I know that i'-i'm not a g-good father to y-you like...like what W-william did...but l-let me tell you t-that i love you s-so much, W-winston. I'm so s-sorry..." Sabi ni Nathan.

Tila nanghina naman ako dahil sa nakikita ko at napatakip nalang sa bibig ko habang umiiyak at pinapanood ang dalawang mag ama.

"Papa..." Tawag ni Kuya kay Nathan.

Nathan smiled. "P-pwede na akong m-ma-matay, t-tinawag mo na akong p-papa e..."

"Wag ka nga! dadalhin ka namin sa ospital hang on there okay? stay with us, babawi ka pa sa anak mo!" Sabi ni Papa at hinawakan ang kamay ni Nathan.

"William...M-masaya ako dahil b-buhay ka, s-salamat sa pag mamahal at pag a-aalaga sa anak ko, m-maraming salamat at p-pasensya na sa mga g-ginawa ko..." Sabi ni Nathan.

"N-no! Papa, lumaban ka for me, please..." Pakiusap ni Kuya.

Ngumiti lang sakanya si Nathan at ibinaling nito sakin ang tingin nya tapos bahagya nyang inangat ang kamay nya para senyasan akong lumapit sakanya na ginawa ko rin naman, i held his bloody hand.

"T-thank you for s-saving the w-whole A-3..." Sabi nya.

"Sir..." I uttured.

"B-bring the j-justice for Anton and for me, Winter." Sabi nya kaya mas lalo akong naiyak.

"Don't say that, we well bring you to the hospital, Sir fight okay?"

"Hangga'ng dito nalang ako...T-tell the whole A-3 that i t-treasure them so much, I'll be still there 'Pangit kabonding' na a-advisor..." He said and gave us his last smile. "G-good bye..."

"Noooo!"

Wala naman akong nagawa kundi ang maiyak nalang ganon din si Papa na natungo habang si Kuya naman ay sigaw ng sigaw dahil sa galit. Nagulat naman ako ng biglang pinulot ni Kuya ang baril na hawak ko kanina tapos mabilis syang tumayo at itinutok ito kay Xiamara na umiiyak din habang pinapanood kami.

"You killed my father!" Galit na sigaw ni Kuya.

"I-i...h-hindi ko sinasadya..." Umiiyak na sabi ni Xiamara.

"Winston, put that gun down." Awat sakanya ni Papa.

"This criminal killed my father! she deserves to die, too!" Ayaw pag awat na sabi ni Kuya.

"I'm sorry, I'm sorry...h-hindi ko sinasadya, i'm sorry." Halos lumuhod na si Xiamara kakaiyak.

Tumayo naman ako at lumapit kay Kuya. Hinarap ko sya sakin, kitang kita ko ang galit sa mga mata nya. Dahan dahan ko nama'ng kinuha ang baril na hawak nya.

"Don't put the justice in your hands, Kuya." Sabi ko at umiling.

"W-winter...she killed my f-faher." Umiiyak na sabi ni Kuya.

Tumango naman ako at binalingan ng tingin si Xiamara na nanginginig, lumuhod naman sya at ihinagis sa malayo'ng direksyon ang baril na syang ginamit nya pang patay kay Nathan na asawa nya.

"Just kill me...K-kill me so i can pay all the c-crimes that i d-did..." Pakiusap nya sakin.

"Do you think i can do that?" Tanong ko sakanya.

"Y-you can, kill me now...please k-kill me," Sagot nya.

"You know what? i really wanted to kill you so bad but then i always realized that i can't, wanna know why?" I stopped at the moment and wipe my tears. "Because you're still my mother, Ma."

"Winter..." Umiiyak na tawag nya sakin.

Ngumiti lang ako sakanya at itinapon ko rin ang baril na hawak ko sa direksyon kung saan nya ihinagis ang baril nya. Bigla nama'ng dumating ang mga pulis at agad syang pinosasan.

Lumapit naman ako sakanya.

"Winter," Tawag sakin ni Papa.

"Okay lang, Pa." Sabi ko at pinag patuloy ang pag lapit kay Xiamara.

When i finally in front of them, taas noo akong tumingin sakanya, I wipe my tears while she is still crying. I pat her shoulder that made her cry again, i smiled on her and whispered something on her.

"Putting justice in my own hand is just a waste of time, let me just beat your ass down inside the court."