*medya: Ha Ri

"Aden mutfağa gel ve yemek ye."

Kapının önünde, bana bakan büyük annemi gördüğümde başımı yastığıma daha sıkı dayadım ve mırıldandım.

"İstemiyorum. Aç değilim."

Büyük annem sıkıntı dolu bir nefes verdi. Ardından kapıyı usulca kapatarak dışarı çıktı.

Bu halde olmamı özel günüme yorarak sessiz kalıyordu. Oysa benim için özel gün falan değildi. Bugün, duygularımdan utanarak geçici olarak yatağa mahkum kalmaya karar verdiğim gündü. 

Bugün yas günüydü.

Telefon ekranımı şöyle bir kenara alalım, profil fotoğrafıma bile siyah duvar kağıtlarımdan birini koymuştum. Odamın perdelerini sonuna kadar çekmiştim. Kimse ile konuşmak istemiyordum. Mümkünse burada ölüp gitmeliydim.

O hiçbir şeyimdi. Bir salak gibi ağlamamam gerekiyordu ama ben bir salak olarak ağlıyordum işte. Kendimi durduramıyordum. Depresyondaydım. Ve burası fazlası ile rahattı. Dünya'nın kötü ellerinden bir tokat daha yemek istemiyordum.

Çünkü ne zaman aydınlığa çıksam, o sevimli parlak şey saçlarımdan sürükleyerek beni karanlığa fırlatıyordu. Mutluluk bana yasaktı. Mutsuzluk zaten burada olduğumdan hoşnut değildi. Ben nereye aittim?

Yanımdaki peçeteye uzanıp burnumu sildim. Ardından yüzümü yastığıma gömdüm.

En son bu anı Adrian'den ayrıldıktan sonra yaşamıştım. İnadım ve öfkem yüzünden ondan intikam almak istemiştim fakat intikam almayı bırakın yine ben acı çekmiştim. Aslında ona da üzülüyordum. Zaya'nın kurbanlarından birisiydi sadece.

Boğazımda düğüm düğüm olan hıçkırık yutkunmamı engellerken odamın kapısının yeniden açıldığını duydum.

"Canım bir şey istemiyor. Lütfen biraz yalnız kalayım."

Ne büyük annemden ne de kapıdan ses geldi. Yüzümü usulca yastığımdan çekip başımı kaldırdım. Büyük annemin yanındaki Ha Ri miydi yoksa aklım yine bana oyun mu oynuyordu?

"Aden!" Dedi bana doğru koşarak. 

Bana sarıldığında sırtım yatağa düşecek gibi oldu. Öyle bir sıkıyordu ki birazdan mutsuzluktan değil de havasızlıktan ölecektim.

"Ha Ri?" dedim güçlükle.

"Aklımı kaçıracaktım! O aptal insanlar ne yapmaya çalışıyor?"

"Ha Ri?"

Kısık çıkan sesimi fark etmiş olacak kollarını hızla çekti ve yarım ağız gülümseyerek konuştu.

"Ah pardon. Seni öyle karşımda görünce bir an şey oldu... Aman canım neyse. İyisin ya. Bu da yeter."

Son kelimesinde sevimli bir şekilde gülümsemişti. Ben ve büyük annem ise şaşkınlıkla onu izliyorduk. Büyük annem yüksek ihtimal hangi dilde konuştuğunu anlamadığı için Ha Ri'ye tuhaf tuhaf bakıyordu. Ben de neden burada olduğunu düşünüyordum.

"Anlatacak çok şey var Aden. Kızım neler oldu bir bilsen."

Bir şey söyleyemedim. Yüzüme soru dolu bir bakış attı.

"Eee. Nerede kalıyorum? Bu oda da bir tane yatak var." Yanağının birisi deliha gibi kıvrıldığında şöyle yandan bir bakış attı. "Yoksa beraber mi yatacağız?

Kızarmış gözlerimle yüzüne aval aval bakarken başımı düşüncelerimden ayılmış bir şekilde sallayarak büyük anneme döndüm.

"Koreden arkadaşım."

Büyük annem ağır ağır başını salladı. Ardından yeniden şaşkınlıkla Ha Ri'ye döndü. 

"Korece konuşuyor," dedim izah etmek için.

Büyük annem yeniden ağır ağır başını salladı. Contaları yanmış gibi hissediyorum. Endişe duymalı mıydım acaba?

Mutfağı işaret edercesine elini yukarı kaldırdı.

"Tabak koyayım ben. Açtır şimdi."

Ha Ri sevecen bir ses tonuyla büyük anneme bakarken "Ne diyor?" dedi. 

İçinde bulunduğumuz duruma ne tepki vereceğimi bilemeyerek "Yemek yesin. Yoldan geldi," diyor dedim.

Ha Ri ellerini çırptı. 

"Uçaktaki keklerden," Kusarmış gibi yaptı. "Midem mahvoldu. Artık normal bir şeyler yemeliyim."

Ardından seke seke büyük annemin koluna girdi. "Çok acıktım teyzeciğim! Menüde ne var?"

Büyük annem bana ürkek bakışlar atarak mutfağa doğru Ha Ri ile ilerlerken ellerimi iki yana açarak omzumu yukarı kaldırdım.

Ben de neler olduğunu anlamıyordum.

O sırada telefonum titredi. Mesajı açtım.

MrUcube: Beni görmek istemezdin

MrUcube: Bu yüzden ihtiyacın olan kişiyi sana getirdim

Aden: Neden?

MrUcube: yelkenleri çabuk indirdin

Gözümden bir damla düşüp nedensizce çeneme doğru süzüldüğünde dudağım yukarı doğru kıvrıldı.

Belki iyi bir sevgili olmazdı ama güzel bir dost olabilirdi.