11- Üretim hatası.
Tabak bana, ben tabağa bakıyordum.
Ablamın yarım saat evvel kitaplarımın hemen yanına bıraktığı ceviz dolu tabak bana kaş göz işareti yaparken benim sakin kalıp test çözmem hiç de adil değildi. Bu yüzden dakikalardır ben de ona kışkırtıcı bakışlar atıyordum. Üstelik şimdi de üzümlerle beraber avşar halaylarına çıkmışlardı. Kesinlikle bana nispet yapıyorlardı.
Akıl sağlığımdan en az sizin kadar inanın ben de endişeliydim.
Allah aşkına!
Birisi çıkacak, gelecek, size çok güzelsin diyecek -öyle kuru kuru değil, çok güzelsin diyecek ama- ve siz de hiçbir şey olmamış gibi davranacaksınız öyle mi? Yemeyin beni cidden. Bir haftadır içim içime sığmıyor, o grubu ne zaman görsem köşe bucak kaçıyor ve her saat başı programlanmış gibi kafamı bir şeylere basıyordum. Bu okulda iken çantam, evde iken de yastığım oluyordu. Yokluk zamanlarımda, otobüsteki amcanın ceketinde bağırdığım bile olmuştu.
Durumum vahimdi.
Yer cücesi beni bu kez gafil yerimden avlamıştı.
Duygularımdan!
Oysa ben daha bir BAP fanı olarak onu sürüm sürüm süründürecek, sonra bir army olarak çatır çatır çatlatacaktım. Ancak şimdi bırakın bunları yapmayı onu kızdırmaya bile kıyamıyordum. Nedense boyum kadar olan pofuduk ayıcığıma duyduğum sempatinin aynısını ona da duymaya başlamıştım. Böyle yanaklarını sıkıp beş altı tane patlatasım geliyordu.
Yanlış anlamayın. Onu sevdiğim falan yoktu. Hatta arkadaşlarına da hala kıl oluyordum. Fakat ona eskisi kadar yüklenmemeye karar vermiştim. En azından gözümde bir Adrian değildi.
Daha fazla düşünmeden gözüme kestirdiğim, avşar halayının başını çeken üzümü kaptım ve ağzıma attım. Çekirdeğin sesi zihnimde uğuldarken bu kez yanındaki cevizi de ağzıma attım. O sırada kitabımın sol tarafındaki telefonum titredi.
Mesaj elbette yer cücesindendi.
Baekhyun: Hey Aden
Baekhyun: Dün çok değişik bir rüya gördüm
Baekhyun: Sen çok çalışmaktan kafayı yiyordun
Baekhyun: Sonra kimse seni istemiyordu
Baekhyun: Biz bu deliyle ne yapalım diyorlardı
Baekhyun: Ben de kırmızı atlı prensmişim tabii
Baekhyun: Yalnız kırmızı atlı bak, detaya dikkat
Baekhyun: Seni onların çenelerinden kurtarıyordum
Baekhyun: Bana kalıyordun yani
Baekhyun: Sonra ne olsa beğenirsin
Baekhyun: Biz bir anda evlenmişiz
Baekhyun: Sonra beş tanesi dokuzuz 47 tane çocuğumuz oluyormuş
Baekhyun: E sen zaten delisin
Baekhyun: 21 tanesini Kai'a, 22 tanesini Chen'e, 4 tanesini de Sehun'a veriyormuşuz
Baekhyun: Tanrım!
Baekhyun: Ben 100 tane olsa yine bakarım!
Üzümün çekirdeklerinden birisi nefes boruma kaçmaya yeltenirken ani bir öksürük krizine girmiştim. Hızla arkamdaki suya doğru uzandım. Kendime gelmek için çabuk çabuk içtiğim su beni biraz toparlarken derin derin nefes aldım.
Allah'ın cezası çocuk! Beni bir gün cidden kendi elleriyle öldürecekti.
Yok yahu. Sempati beslenilecek son insandı bu. Annesi buna hamile kalırken bir yanlışlık yapmış olmalıydı. Üretim hatasıydı.
Aden: Baek?
Aden: Takıldığın yer çocuk mu?
Aden: Cidden mi?
Aden: İstersen 400 tanesine birden bak.
Aden: Bana ne?
Baekhyun: Doğru sen deliydin
Yemin ediyorum dayaklık!
Aden: Baek!
Aden: Benim çocuğum olmayacak!
Baekhyun: Olur
Baekhyun: Sen istemiyorsan
Baekhyun: Çocuksuz da olur :(
Aptaldı. Net.
Aden: Baek.
Aden: Benden değil ama başkasından olabilir.
Aden: Üzülmene gerek yok.
Baekhyun: Seni mi aldatayım Aden?!
Duvar ne taraftaydı? Kafamı bir yerlere vurmak istiyorum.
Aden: Baekhyun.
Aden: Beni aldatamazsın.
Aden: Çünkü aramızda bir şey yok.
Aden: Evleneceğin kişi de ben değilim.
Aden: Başkası ile istediğini yap.
Aden: Benle değil.
Baekhyun: Bu üzdü :(
Baekhyun: Ben uyumaya gidiyorum
Baekhyun: Belki daha değişik rüyalar görürüm
Baekhyun: Nasıl olsa hep rüyamda görüyorum
Güldüm.
Baekhyun: Gidiyorum bak
Aden: Git, Baekhyun.
Baekhyun: Gidiyorum
Aden: Git.
Baekhyun: Aden
Baekhyun: Bak gerçekten gidiyorum
Ofladım. Onun bir şeyler daha yazmasına fırsat vermeyip ben çıktım wp'dan. Fakat ben ne kadar çabuk olmaya çalışırsam çalışayım iki mesaj daha atmıştı. Deliydi bu çocuk. Hem de zır delisinden... Böyle beni kanser etmek isteyenlerinden...
Baekhyun: Biliyorum gideceksin
Baekhyun: Senin gittiğin yerde 100 çocuk biter be güzelim 😑
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro