(Maral ve davetteki 👆👆kombini 😉😉)

Ulan dedim kendi kendime niye 100 yorum yazdın! 1000 olacaktı o!

Sjsjsj sınırı gectik tamam

İyi okumalar.

Arabadan inerken bacağımdaki derin yırtmacı kontrol edip dikkat etmiştim. Üzerimdeki bu şeyde fazla dekolteli ve derin bir yırtmacı vardı.

Sude sağolsun..

Sıkıca toplanmış saçlarımı omzuma atarken kapımı açan şoför tekrar arabaya yönelince hemen arkamda bulunan yeni bir araba daha durdu ve içinden havalı bir şekilde o çıkmıştı..

Baran..

Günlerdir hasret kaldığım o surat.Sakalları,vücudu fiziği her şeyi..

Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kırpıştırdım.Kalbim her zamanki gibi yerinden fırlayacakmış gibi atarken,birde göz göze gelmemizle birlikte bende kayışlar kopmuştu.

Vücuduna tam oturan koyu takım elbisesi bu güne özel olarak hazırlanmış gibi duruyordu.O kadar yakışıklı ve güzel olmuştu ki,resmen müzede itinayla sergilenmesi gereken bir heykel gibiydi.

Bu herif Yunan tanrısı gibi bir şeydi.

Bana doğru yaklaşırken gözlerindeki o anlam verdiğim ifadeye iç geçirdim.Özlemişti.Bende..

Birden ışıklar bütün üzerimizi aydınlattı ve Baran elini elimle birleştirdi.Parmaklarını parmaklarımın arasından öyle bir geçirmişti ki o an nefes alamadım.Yanımdaydı ve şehir böyle bir efsane görmemişti...

Maral!

Gülümse!

''Nerede hani o senin biricik sözlün?'' kameralara çaktırmamaya çalışarak bir kaç poz verip gülümsedim. Bu kadar belli etmemeliydim ona hala daha kırgındım belli.

Kulağıma eğildi ve bir öpücük bıraktı.''Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum.Bende onu kovdum.'' deyiverince burnunu saçlarıma sürttü.''Öyle özlemişim ki seni,gelmeyeceksin diye çok korktum.''

Elini bırakıp ayrıldım hemen ondan.Sözleri bir an içimi acıttı.Bu kadar çabuk kanmamalıyım ona dedim bi an ama yapamadım.Sanırım bazı şeyleri gerçekten beceremiyordum.

Temiz havayı ciğerlerime çekip derin bir nefes aldım yine.Evliliğimizle ilgili bir kaç soru geldiğinde yanıtsız kalmıştım.Baran bana iyice yaklaşıp tekrar elini belime koymasıyla soruları kısa ve öz bir şekilde cevaplamıştı.

Yok ben başaramıyorum.Onu deli gibi özlemiştim.Vücudum titriyordu artık.Hem alışmış,hemde karışmıştım ben ona..

''Ö-özlemezsin sen! vicdansız.Sen git o kovduğun sözlünü özle!'' dikkat çekmemek için dişilerimin arasından konuşurken Baran'nın eli belimde sıkılaşmıştı. ''Nasıl özlediğimi anlatsam gittiğin yollardan utanırdın'' dedi ve kameramanlara dönüp ''İyi akşamlar arkadaşlar'' dedi ve içeriye yönlendirdi bedenlerimizi.

Heyecanlıydım.Sanki yıllar geçmişti de ilk defa karşılaşmışız gibi..Sanki ilk defa bir araya gelmişiz gibi..Şu an diz çöküp bayılsam yeriydi resmen.Elim ayağım birbirine dolanmıştı. Ve benim gerçekten yaşamak istediğim yeniden anlar vardı. Ama onunla..

Anne ve babama karşı ki masadan el sallarken bir kaç tanıdığım arkadaşlarımı görmemle birlikte derin bir nefes aldım.Ondan ayrılmalıydım.

''Nereye gidiyorsun?''

''Arkadaşlarımın yanına?''

''Bu gece benimle birliktesin'' kolumu yeniden çekiştirdi ve ''Seni bu elbiseyle yanımdan bir dakika bile ayırtmam'' dedi ve elimi yeniden tuttu sıkıca.Gözlerinin içine hatta en derinliklerine bakarken alt dudağımı ısırdım.Birbirimize başka baktığımız doğruydu. Biz hiç bir zaman onunla normal olmamıştık ki.

''Beni seviyorsun.'' dedi beni kendine iyice yaslayıp.Burun burunaydık ve ben her zamanki gibi ellerimi kaldırıp yanağına koymaktan kendimi zar zor alakoyuyordum..Oysa şu an avuçlarıma batan sakallarını o kadar çok okşamak isterdim ki..

''Beni seviyorsun.'' dedi yeniden.

''Belki rüya görüyorsundur.''

''O zaman uyanmak istemiyorum...'' elini yanağıma koyduğunda gözlerimi kapattım.Avucunun şefkatle yanağıma temas etmesi o kadar çok hoşuma gitmişti ki,yanağımı eline sürtmeden edemedim.

Onu bu kadar isterken neden soğuk davrandığıma dair bir açıklama yapamıyordum.

Sanki o bir elektirikti ve ben ona dokunsam çarpılacaktım.

''Baran kusura bakma ama seninle bütün gece kalamam.Selamlaşmam gereken insanlar var ve ben gidiyorum.'' kendimi toparlayıp tek elimle elbisemin bir ucunu yakaladım ve hafiften kaldırarak ondan uzaklaştım.

Kalbim gümbür gümbürdü.

Bu durum normalde bana abartısız gelirdi ama kaç gün uzak durmuştum ondan.Değişik gelmişti.

Ama yinede onunla birlikte adrenalin yaşamayı seviyordum.Ve bu gece de Baran' nın peşimi bırakmayacağını da..

***********

Babamın açılış konuşmasından sonra herkes kendi hallerinde takılırken otelin duvarlarını kuşatmış elimde viskimle tablolara bakıyordum.Kimileri güzeldi kimileri çirkin.Ben ne anlarım ki sanattan?

''Ne kadar da güzel dimi?'' dedi bir kadın yanıma yaklaşarak.Kadın dediğime bakmayın annemin arkadaşlarından.Tanıdık yüzünü gördüğümde gülümseyip başımı iki yana salladım.''Bu tablo bizden bile zengin bir piçin tekine servete mal olmuştur emin olun.Sanki..'' dedim elimi tabloya doğru götürerek ''Sanki köpek boyanın üstüne oturup şöylece kıçını silmiş gibi.'' dağınık halde bulunan renkleri gösterirken kadın yüzünü buruşturup ''Hoşçakal'' dedi ve yanımdan ayrıldı.

Hey ne dedim şimdi?

Resimden anlamıyorsam ben ne yapayım?

Gözlerimi devirirken çantamdaki titreşimi fark ettim ve çantamı açarak telefonumu elime aldım.

Sude ismini görürken sevinip hemen açtım ve kulağıma dayadım.

''Ayh Sude bi an aramayacaksın diye çok korktum.Ulan siz olmadan hiç bir şeyin tadı çıkmıyor be!'' diye bir solukta konuştuğumda gözlerim Baran'ı arıyordu.''Kızım bırak onu da Baranla ne yaptınız?''

''Ulan elbisemi görünce yanımdan ayrılmayacaksın dedi.Beni seviyorsun dedi bende rüya görüyorsun falan dedim o zaman ben uyanmak istemiyorum falan gibisinden şeyler konuştu işte.Öyle yani.'' yüksek bar masalarına geldiğimde çantamı ve içkimi üzerine bırakıp etrafıma bakınmaya devam ettim.

''Ayyy kızım bu akşam kesin sonun yatak senin haberin olsun.''

''Sus be gerizekalı ben izin verir miyim?''

''Valla orasını Baran'a sor artık.Kendi aranızda halledersiniz'' dediğinde ikisinden de kıkırdama sesleri geldi.Beni yine sinirlendirmeyi başaran arkadaşlarıma sinirle soludum ve ''Görüşmemek üzere mallar!'' diyip kapattım suratlarına.Tabi bu durumda Sudenin yüzüne kapatmış oluyordum.

Birden annemin varlığını yanımda hissederken elini şefkatle sırtıma koydu ve ''Maralcım?nasılsın?'' diye sordu.''İyiyim.'' dedim ifadesizce''Her şey yolunda.'' kadehimden bir yudum alırken gözlerim sonunda Baran'ı buldu.Ama bu sefer ben görmüştüm onu.O koyu bir sohbetin içerisindeydi.

Korkuyorum..

Bir gün etrafıma ördüğüm duvarların altında kalacağım diye.O duvarlarımdan bir tanesi Baran olunca daha çok korkuyorum tabi.Onu yeniden kaybedecekmişim gibi..

Annemin babamın bu otel için ne kadar çalıştığını anlatırken benim gözlerim ondaydı.

Hadi baksana be adam!

Etrafına bakıyor ciddi söylüyorum. Sonra kravatını gevşetiyor yavaşça.Yutkunduğunu ta buradan bile görüyordum adem elmasından.Sonra karşısındaki adam bir şey deyiverince aniden dişlerini gösterip gülüyor.

Ah hadi ama bu gülüşe ömrümü veririm ben.

Sonra dayanamayıp kravatını tamamen çözüyor ve askıları sarkıyor boynundan.Üsten ilk iki düğmesini açıverince yutkunduğumu fark ediyorum.Yaptığı her hareket dikkat çekiciydi.

Annem durmadan kulağımın dibinde leylekler gibi lak lak ediyor ve diyorum ki..

Onu takan kim? benim bütün ruhumda bedenimde onda..

Herşeye rağmen ne olursa olsun hala daha ona deliler gibi köpek gibi aşık olduğumu biliyordu.Sadece.. dışımdan soğuktum.

Diyorum ya,ben aileme çevremdekilere bile soğuktum.

Ona bakmayı kesip anneme döndüm ve güldüm.Sonunda sustuğunda bir kahkaha atıp omzumu sıvazladı.

''Ben bi lavaboya kadar gidiyorum.'' diye haber verdim ona ve yanından ayrıldım.Baran'a son bir kez daha bakarken gözleriyle ilk defa buluştum.

Sonunda dedim hemen.

Şükür yani görmüştü.

Ayaklarımın dermanı kalmadığını hissettim.Geldiğimden beridir hiç oturmamıştım.Şu an klozete nasıl oturacağımı düşünüyordum asıl.

Lavaboya giden koridora gelince karanlık olduğunu görsem de içimdeki korkuyu bastırmaya çalıştım. Karanlık ve böcekler üstelik..

Iyyy.

Topuklu ayakkabı seslerime başka bir ses daha eklendi sonra.Eteklerimi tutup arkama baktığımda iri bir beden gördüğümde Baran olduğunu anladım ve önüme dönerek gülümsedim.

Beni takip ediyordu öyle mi?

Karşımda iki yol ayrılırken sağıma soluma baktım.Sol tarafımda kız erkek WC ve acil kaçış kapısı bulunuyordu.

Acil kaçış kapısının bulunduğu yere döndüğümde duvara yaslanıp onu bekledim.Muhakkak gelecekti.

Göğsüm inip kalkarken onun bedenini görür görmez yakalarından tutup kendime çektim.Yanaklarını şişirip güldü ve bu tatlılığına hayran olmak elde değildi.

''Pardon Bayım ama beni takip etmenizi gerektirecek kadar umarım açık bir nedeniniz vardır'' dedim nefesimi yüzüne bilerek çarpıtarak. ''Evet.'' dedi başını sallayıp.Boynunu yana doğru eğdiğinde ''Pilotum ya ben.Seni uçurmaya geldim işte.'' dedi.

Kendimi kaşar peyniri gibi hissediyordum.Eriyordum resmen.Ama burada kendime kaşar tabiri kullandırtmam olmadı ama başka nasıl anlatabilirdim ki..

"B-bırak allah aşkına. Sen beni hayattayken öldürdün bi kere Baran.Seninle nasıl birlikte olurum ben? Ben bu ilişkide gelecek göremiyorum ayrılalım hadi."

Gözlerimin içine bakıp sırıttığında ne var dermiş gibi başımı iki yana salladım.

Cok mu komikti?

"Haşaaa geleceği yalnızca Allah görür.Şirk mu koşuyosun sen Maral? Kafir olursun.Tövbe de hemen tövbe..Bir daha o güzel dudaklarında duymayacağım o sözü"gözleri dudaklarıma kaydığında konuyu nereden nereye getirtmişti.

Resmen kafir demişti bana!

"Ne kadar da güzel olduğunu.. Sana bir kez daha hatırlatayım..Herkesin gözü sende olduğunda bile ne kadar da deliye döndüğümü de hatırlatmak isterim.."

"Yemin ederim intiharsın Baran.Ve gerçekten olsaydın seve seve intihar ederdim sana..."

"İntiharınım zaten Maral.Seviyorsun...Deli gibi.Hatta şu an bile yanaklarının al al oluşundan,kalçanın duvara ne biçim baskı uygulayışından beni ne kadar çok istediğini anlayabiliyorum. Bunu anlamak zor değil."

Böylesine büyük bir çekime karşı koyacak kadar güçlü değildim.Dediği doğruydu ve herşeyin farkındaydı.

Elbisemin yırtmacından çıkardığım bacağımı beline doladığımda çoktan dudaklarımı onunkileriyle buluşturmuştum.

Anında karşılık verdiğinde elini bacağıma götürüp kalçama kadar ulaştı ve bir süre sonra avucunun arasına aldı.

Bacağımı deli gibi okşarken bana dokunmasını o kadar çok özlemiştim ki,bu anının hic bitmemesi için elimden gelen herşeyi yapardım.

Şu an burada bile onun olabilirdim...

"Git gide sana sarhoş oluyorum Maral.." dudaklarımdan ayrıldığında ensesinden tutup kendime çektim.Kokusunu derince içime çekerken cennetin en güzelinde gibi hissettim kendimi.

Bu kadar da olmazdı...

****

Kapı kapandığı an derin bir sessizlik olmuştu.Sadece nefeslerimizin sesleri birbirine karışmıştı karman çorman.

Baran belime sarılarak adım adım ilerletince beni,arkama bakmamak için direniyordum.Düşerim maazallah falan. Gerçi şu an bunu düşünmemem lazımdı benim.

Düşersem tutardı zaten dimi?

Karanlığın hakim olduğu odada gözlerim kapalı sadece onu dinlerken gittikçe ıslandığımın farkındaydım.

Ama gel görki Baran'nın bu yavaş hareketleri beni öldürüyordu.

Elim gömleğinin düğmelerini teker teker açarken bir yandan da titriyordu.Titrer tabi.Bu kadar hormon salgılarsan olacağı bu...

Üzerimde hiç bir şekilde iç çamaşır olmadığından Baran elbisemi üzerimden çıkartırken direkt çıplak kalmıştım.

Gömleğini omuzlarından sıyırdığım an yere attım ve gözlerinin içine bakmaya çalıştım.

"Baran bu yanlış olabilir biliyorsun dimi?"

Ciddi anlamda korkuyordum.

"Neresi yanlış?" dedi kemerini çıkarırken.Bütün kan beynime toplandı o an.Yaşamıyor gibiydim.Ölü hatta..

Kolumu birden tutup kendine çekince vücuduna çarpmıştım."Ulan o Grace'le bile bir kere birlikte olmamışken sen nasıl bu yanlış olabilir dersin? Benimsin lan benim.Hatun benim vücut benim keyif benim.Sevmek benim! Kimse karışamaz!"

Pantolonunu indirdiğinde gözlerimi kapatıp açtım ve bacaklarımı bir birine sürttüm.

"Baran?"

"Efendim" dedi bileklerimi tutup.

"Yanıyorum".

"Söndüreceğiz şimdi merak etme"

"Hiç bu kadar tahrik olmamıştım."

Kasıklarıma giren ağrılara karşın yüzümü buruşturdum.Gerçekten ortam fazla sıcaktı.

Bileklerimden tutup ittirdi ve koltuğa düştüm hemen.Oda önümde diz çöküp bacaklarımı açtığında dilini organımın üstünde hisseder hissetmez küçük bir çığlık koptu dudaklarımdan.

Dil darbelerini atmaya başlayınca kafasını daha fazla bastırıp dudaklarımdan kopan iniltilerimi arttırmış bulundum...

İyice kopmuştum ben.Sanki büyük bir felsefeci gibi herşeyi akışına bırakmıştım.

İstediğim de bu değil miydi zaten.

Teşekkürler Türkiye!

Dudaklarını çektiğinde derin bir nefes almıştım.Uzun ve ince bacaklarımı koltuktan sarkıtırken dayadığım sırtımı çekip Baran'nı iki bacak arama alarak dudaklarını öpmeye başladım.

Kendi tadımı aldığım an ister istemez dilimi üst dudağında gezdirmiştim.Şu an tek fark ettiğim şey iradem dışındaki hareketler yapmam..

Tekrar birbirimizden koptuğumuz da ayağa kalktı ve baksırını indirdi.Yanıma oturup beni aldığı gibi kucağına oturturken kendimi sertleşmiş organına sürtüp alt dudağımı ısırdım.

Onu içime alırken bi anda tam bir bütün olduk ve iyice kendimi ona bırakarak sarılmıştım.İri bedenin üstünde hareketlenirken aldığımız zevki anlatamazdık...

Defalarca dudaklarımı morartıp ısırdığına emindim.Beni hırslandırmak için yapıyordu herşeyi biliyordum.Ama hem bedenen hemde ruhen acı çekiyordum.Sanki bir türlü varmak istediğim yere varamıyormuşum gibi..

Terden saçlarım tenime yapışırken Baran'nın göğsünden kendimi kaldırıp kollarından ayrıldım.Beni kendine daha sert bir şekilde ittiği an güçlü bir çığlık atıp saçlarım havalandırıp tepemde tutmaya başladım.Gözlerim kapalı bir şekilde anın tadını çıkarırken dudaklarını göbeğime deydirip çekiyordu.

En sonunda kollarım ağrıdı ve saçlarımı bırakıp Baran'nın boynuna yapıştım.

Kulağıma doğru yaklaştığında doruğa ulaşmak üzereydim.

Neden hala o?

Çünkü hiç bir şey beni onun kadar yaralamadı ve yine hiç bir şey beni onun kadar mutlu edemedi.

Mevzu derin.Ona hala daha aşıktım.

''Bağlanmışım sana.'' dedi dudaklarını omzuma bastırıp.

Bende saçlarının öpüp ''Kopamıyorum senden..'' dedim.

Karanlığa karıştı bedenlerimiz.Gecelerimiz içimizdeki susmak bilmeyen zevkimiz hepsi hepsi...Sanki birbirimizin ilacı gibi saatlerce susadık birbirimize..

Defalarca dokundu bana.Benim de dünyam ısındı..

**********

Düşüncelerinizi bekliyorum ;))

Görüşmek üzere..