Twój POV:

Pieprzyć to, oszczędzę łez w oczach.

Wygląda jak totalny płacz.

Chwyciłam nóż i przecięłam liny. Potem zdjęłam taśmę i wyrwał mi nóż z ręki.

- Co do cholery.

Wkrótce Shiro poderżnął jego gardło, a jego oczy rozszerzyły się patrząc na mnie, odwróciłam wzrok.

Słyszałem jak jego ciało upada na ziemię z hukiem. Telefon leżał przede mną na podłodze. Prawie zadzwonił na policję, na ekranie brakowało tylko jednej liczby.

Zamknęłam oczy na krótką sekundę i miałam chwilę spokoju dla Takeshiego.

- Przepraszam, Takeshi, naprawdę... - Wymamrotałam.

Czuję jak czyjeś ramiona delikatnie obejmują mnie od tyłu.

- Dziękuję [Twoje imię]. Wiedziałem, że mnie lubisz~ - Powiedział z uśmiechem.

- Zamknij się, bekso. - Zarumieniłam się i zaczęłam się dąsać.

Tylko się zaśmiał i pocałował mnie w policzek.

Wciąż obrzydliwe... ale miłe...

- Chodźmy [Twoje imię]. - wyciągnął moją rękę.

Skinęłam tylko głową.

Otworzył drzwi i padał deszcz.

- Cholera... - Powiedział.

Zachichotałam i złapałam parasolkę w rogu obok drzwi.

- Myślałam, że uważasz, że przeklinanie jest złe. - Uśmiechnęłam się, otwierając parasolkę zmarłego przyjaciela.

- Przepraszam za to, teraz chodźmy. Kocham cię [Twoje imię]~ - Uśmiechnął się chwytając parasolkę i używając wolnej ręki do trzymania jednej z moich.

- Ja też cię kocham dupku.

~KONIEC~

______________________________________

<Ogolnie to będę pisać Q&A bo nikt się nie sprzeciwiał jak o tym pisałam

I tutaj macie koszyk na pytania
—> \__/

Odpowiem na nie po dwóch tygodniach.

Dziękuję za uwagę i życzę miłego dnia/wieczoru/nocy.>