POV Shiro:

Wyszedłem z domu, zamknąłem i związałem śliczną [Twoje imię], żeby nie mogła mi uciec.

- Naprawdę powinna przestać używać takiego wulgarnego języka, tsk... - Wymamrotałem do siebie.

- To rośnie we mnie... - Powiedziałem do siebie wzdychając.

Dzisiaj jest dzień w którym zabiję Takeshiego raz na zawsze, ale [Twoje imię] mnie nie chce......

No cóż, szkoda, złożyła mi obietnice i jej dotrzyma.

Nie potrzebujesz go, masz mnie, prawda?

Możemy mieć własną rodzinę, o której zapomnisz w mgnieniu oka!~

Twój POV:

Ten chory kutas!

On zabije Takeshiego, wiem to.

Muszę wydostać się z tego glopiego piekła.

- Kurwa, to nie ma sensu.

Łańcuchy były zbyt twarde i mocne, by ktoś je rozwalił gołymi rękami.

Wkrótce usłyszałam kroki i drzwi otworzyły się z trzaskiem, a w nich stała pokojówka, dla której Shiro był kutasem.

- Jestem tu, żeby wyciągnąć cię stąd [Twoje imię]. Shiro poszedł do twojego przyjaciela, idź go uratować, za nim będzie za późno. - Powiedziała, używając kluczy, aby zdjąć metalowe kajdanki.

Skinęłam głową i pobiegłam tak szybko, jak nigdy, nawet nie pomyślałam o założeniu botów, bo pieprzyć moje stopy, Takeshi jest w niebezpieczeństwie.

POV Shiro:

Pobiegłem ulica do domu Takeshiego, żeby się go pozbyć.

Nie ma takiej potrzeby, czas go ZABIĆ~

Zapukałem do  frontowych drzwi, czekając jak je otworzy. Trzymałem nóż w gotowości i nie ruszałem się, żeby zrobić to szybko. Nie ma czasu na marudzenie. Wkrótce usłyszałem, że ktoś jest przy drzwiach i zająłem pozycję. Drzwi się otworzyły, gdy miał coś powiedzieć rzuciłem się na niego.

Doskonale.

Stanął, odciągając mnie i rzucając na ścianę.

- Ty gównie, co zrobiłeś [Twoje imię]?! - Wrzasnął trzymając mnie za szyję.

Nie mogłem oddychać, łapiąc powietrze posłałem mu zniechęcający uśmieszek. Wciąż trzymałem nóż w dłoni za plecami.

- Nic je... *kaszel* ... jej nie zrobiłem... *kaszel* ... wszystko w porządku...

- Odejdź od niego, chory dupku! - Usłyszałem za sobą słodki głos.

Odwróciłem się i ujrzałem [Twoje imię]. Moje oczy rozszerzyły się, gdy traciłem oddech.

- [Twoje imię] nic ci nie jest! - Powiedział Demon, odrzucając mnie i przytulając moją [Twoje imię].

Jak on śmiał dotykać MOJEJ [Twoje imię]!

Gorzko za to zapłaci!

Moja krew się zagotowała, ale byłem za słaby.

- Przybyłam, żeby cię uratować przed tym chorym psycholem. - Powiedziała [Twoje imię].

- Dziękuję [Twoje imię]. - Uśmiechnął się do [Twoje imię].

Jego uśmiech prawie mnie zakrztusił.

Obrzydliwy. Brudny. Człowiek.

Zacząłem wstawać, lekko się trzęsąc, nadal kaszląc, ale tym razem poleciała krew.

- [Twoje imię], dlaczego odeszłaś? - powiedziałem nadal kaszląc.

- Ponieważ cię nie nienawidzę! Ty dupku, wiedziałam, że zabiłbyś Takeshiego! - Krzyknęła ze złością w głosie.

Jej słowa ranią mnie kawałek po kawałku.

Opłaciłem głowę i usmiechnąłem się, jedna łza napłynęła mi do oka, którą szybko otarłem.

- Pamiętaj [Twoje imię], nie dotrzymywanie przysięgi jest brudne~ - Powiedziałem słabo z uśmiechem.

- Nie odzywaj się do mnie Shiro. - Powiedziała do mnie z jadem w głosie.

Następnie demon podszedł i przysunął nóż do mnie o zaledwie parę cali.

- Więc chciałeś mnie zabić? Co? - Uśmiechnął się do mnie.

Uderzał mnie bez końca i bez litośnie, wkrótce straciłem wzrok, a moje ciało było zbyt kruche na jego silne uderzenia i straciłem przytomność.

Cholera! Ups, pozwoliłem temu się wymknąć hehe tylko raz. ~

Obiecuję, że kiedy odzyskam przytomność, ten demon będzie się lepiej pilnować.

[Twoje imię] jest TYLKO MOJA.

______________________________________