Sto lat, Polsko!
Ach... Sto lat minęło.
Dwieście więc! Niech żyje!
Cieszcie się, ludzie,
Radujcie oblicza,
Śmiejcie się do rozpuku!

Pijcie, Polacy,
Czerwone wino
W białych kieliszkach
Pijcie w imię Ojczyzny
Aby gwiazdka pomyślności
Już nigdy nie zgasła.
Pokrójcie tort
Zajadajcie się nim
Nie zostawcie okrucha
No, dalej, jedzcie!
Nie dajcie go sobie zabrać.

Tańczcie, ludzie,
Do skocznej muzyki
Chwyćcie się za dłonie
Stawiajcie niedbałe kroki
Po parkiecie wyłożonym
Biało-czerwonymi płytkami.
Trwaj wiecznie, chwilo,
Niech zabawa się nie kończy
Cieszcie się, Polacy,
Radujcie swe oblicza
Bawcie się bez trosk i żalu
Nie martwcie się.

Sto lat, Ojczyzno, dwieście!
Cieszcie się, trzymając w dłoni
Biel i czerwień
Bo po co wam pamiętać
Że czerwień, którą tak uwielbiacie
Po której stąpacie bezmyślnie
Która powiewa w powietrzu
Którą pijecie z kieliszków
To krew, którą przelano
Bezimiennie, bez powodu
Tylko po to, byście mogli
Radować się, bawić
I po co?
Koło się zamyka.
Gdyby czerwieni polało się
więcej, mniej, kiedy indziej
gdzie indziej, kogo innego
Świętowalibyście dziś
Dla innej ojczyzny

11.11.2018