Buong gabi ay hindi ko nagawang matulog  nang mahimbing. I can't stop thinking about my manager. She kept bothering me with her never-ending phone calls that I couldn't do anything but repeatedly decline.

Bawat oras ay bigla na lang nagba-vibrate ang cellphone ko. And now it was already 3 in the morning and her last message has been sent to me just five minutes ago.

Gising pa rin siya hanggang ngayon? Gano'n ba talaga kalaki ang nagawa ko para kulitin nila ako? I mean, yes, I ditched them. But that doesn't mean they have to torment me with these messages and calls that I wouldn't answer anyway. Hindi ba nila makuha yung hint na ayaw ko muna ng kausap tungkol sa trabaho ko?

Mabuti na lang at mahimbing nang natutulog si Alyssa. While I'm sitting in my bed, she's calmly snoozing on the other. Halos hindi siya gumalaw sa himbing ng kaniyang pagkakatulog.

I have noticed something too. Kumpara sa sitwasyon ko ay hindi ko pa nakikitang naglabas siya ng cellphone mula nang huli kong nakitang inilabas niya ito kanina mula nang makita ko siya sa labas ng sasakyan. Her parents must be worried of her right now. Pero ba't kaya hindi siya nito tinatawagan?

I don't know. Our world is totally different from each other. Parehas man kami ng sitwasyon ngayon na gustong magpakalayo-layo nang saglit sa mga problema namin ay may bagay pa rin na naglalayo sa aming dalawa.

It must be the fate that is waiting for us.

Hindi namin alam kung anong mangyayari oras na matapos ito. If she comes back to her home, her parents will ensure her marriage to some guy whose just the same situation like hers.

Habang ako naman ay muling magtatanghal sa harapan ng publiko. Pasasayahin sila sa pamamagitan ng mga palabas na aking isasagawa, mga karakter na aking bubuhayin, at mga linyang aking bibigkasin.

It's a nonstop cycle.

"Sana all," bulong ko bago ako muling humiga sa kama.

But before I could close my eyes, I suddenly heard Alyssa's voice. "Did you just say 'sana all'?"

Bumangon si Alyssa at napatingin sa direksiyon ko.

"That's totally the trending expression at the moment. Sana all. I've been thinking lately pa'no sumisikat ang mga ganiyang expression. Like, how?"

"It's common. Sumisikat sila dahil sa media. The more people see it being used. The more it spread," aniko.

"That explains it, pero ba't mo naman nabanggit 'yan? Para sa'n yung sana all mo?" natatawang tanong ni Alyssa.

The room was currently dimmed as the lights are all turned off. I couldn't see Alyssa's face clearly but I could see her form really well.

Thanks God I had ditched my crew or I would never cross path with a lady like Alyssa.

"Wala naman," mahina kong sambit.

"I see. Hindi ko na lang itatanong kung bakit, pero mukhang may pinaghuhugutan ka," aniya.

"Ba't  nga pala gising ka pa?" sunod kong tanong sa kaniya.

"Hindi ako makatulog."

"Ba't naman?"

She looked at me. "I can't help but wonder, how many calls did my parents had sent to me since they noticed that I didn't come home."

"Ba't di mo alamin?"

Tumawa siya. "My phone's battery is dead. Hindi ako nagdala ng charger o ng powerbank. Sinubukan kong tumawag kanina pero bigla kong naalala yung nalaman kong general knowledge noon na wag daw tatawag kapag low-battery ka na dahil mas mataas ang radiation ng cellphone mo. "

"Hindi ko alam 'yan a."

"Infographics helped. Nabasa ko sa isang poster sa ospital kung sa'n ako na-confine noon," aniya.

"Confined?"

"I'm Insomniac. Isa rin sa dahilan kung ba't di ako makatulog ngayon ay dahil umiinom ako ng sleeping pills just to help my body sleep. And don't worry, those pills are prescribed by my doctor. I have brought some but I left them in my dad's car outside."

"Gusto mo bang kunin ko?"

"No, no, no. Makakatulog din ako nito maya-maya lang, kapag napagod ang katawan ko, automatic din naman akong nahihimbing."

"I-ikaw ang bahala, I guess we really need to sleep now. Mahaba pa ang araw natin bukas. Hindi tayo puwedeng magmaneho nang inaantok," ang sabi ko pa.

Tumango si Alyssa. "Good morning."

"Good morning din," aniko. "Ngapala, ba't di mo nasabing wala kang charger. O, gamitin mo munang charger ko at puno na rin naman itong akin."

I pulled my charger from my phone and gave it to her. Agad naman itong kinuha ni Alyssa.

"Thanks," aniya.

"No problem. I hope makatulog ka na."

"Sana all nakakatulog nang maaga," aniya.

Nagtawanan kaming dalawa nang dahil sa sinabi niya.

Tumango rin ako. "Sana all."

And because of that. In order for me to fall asleep, I finally turned my phone off. I need some shut eye.