'Mama!' roept Lieke meteen als ik naar haar beneden kom lopen. Nienke en Brecht gaan direct op de bank zitten en Nienke zet de tv aan. 'Kijk eens wat ik voor jullie heb.' Evert komt aanlopen met een dienblad met daarop 4 glazen en 1 beker met wat te drinken daarin. Ik gok zelf dat de beker voor Lieke is. Evert zet het dienblad op de kleine tafel neer die dichtbij de bank staat. Lieke kijkt ondertussen nieuwsgierig naar de tv. 'Nienke, Brecht, willen jullie die tv even uitzetten? Misschien vind Lieke het wel leuk om met jullie te spelen,' zegt Evert en Brecht doet gehoorzaam wat haar vader zegt. 'Wil je met ons spelen, Liek?' vraagt Brecht lief aan Lieke. Lieke knikt blij en gaat samen met Nienke en Brecht naar boven. Ik kijk haar na. De vele zorgen blijven hangen, en die zullen ook nooit weggaan. Ik zal bang blijven voor het feit dat Lieke ieder moment iets kan overkomen. Floris kan ieder moment opduiken en haar meenemen. We zijn dan wel in Friesland terwijl hij in Amsterdam zit, maar ik weet zeker dat hij mij snel weer zal vinden. Waarom zou hij anders naar Amsterdam zijn gekomen? 'Waar zit jij met je gedachten, joh?' vraagt Evert met een glimlach. Ik schrik op uit mijn mijlenverre gedachten en kijk hem aan. 'Wat is er?' vraag ik. 'Ik vroeg waarom je je drinken nog niet eens hebt gepakt. De meiden zijn al een kwartier boven,' lacht hij. Ik schrik en pak snel mijn theeglas en drink gauw een paar slokken van de inmiddels lauwe thee. 'Met wat voor zaak zijn jullie op het werk eigenlijk bezig?' vraag ik nieuwsgierig. 'Een moord,' antwoord Evert kort. Ik merk dat hij er niet veel meer over wil gaan vertellen en zink weer terug in mijn diepe gedachten. De geboorte van Lieke flitst voorbij. Wat was ik toen gelukkig, niet wetend dat Floris haar vader is. Maar toen duidelijk werd dat Floris Lieke's vader is, veranderde alles. Ik begon Floris voor me te zien als ik naar Lieke keek, gelukkig is dat nu wel minder. Ik begon dingen te zien die er niet echt waren. Toen had ik besloten om naar Amsterdam te verhuizen, een foute beslissing want ik weet dat ik hier gelukkiger ben en zal zijn.