Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Kabanata 19


"I will kiss you right here, right now." Pinisil niya ang aking kamay. Napalunok ako sa kanyang sinabi na punong puno ng kaba.

"Who do you think you are?" Mariing ani ko.

"Kung sa akala mo madadaan mo ko sa ganyan. Pwes nagkakamali ka, lumang estilo na yan." Nanginginig kong sabi pero pinilit ko parin'g kinalma ang sarili ko.

"Talaga lang--"

"Guys, ano bang nangyayari dito? Okay lang ba kayo?" Nakangiting ani pa ni Rosemarie.

Binitiwan niya ang kamay ko at napahawak ako roon.

"Okay lang kami Rose. Salamat sa concern. Sige aahon muna ako."

"Huwat?! Eh ang dali-dali lang nun Ren. Hindi ka pa nga nakaligo ng maayos." Gulat na gulat niyang sabi.

"Giniginaw na kasi ako." Ani ko na napapalayo sa kanilang dalawa ni Carlo.

"I've noticed that your such a killjoy." Talagang ginagalit ako ng lalaking toh. Napatingin naman si Rosemarie sa kanya. I narrowed my eyes at him. I really hate him everytime he challenged me.

"Hindi ako killjoy. Giniginaw na nga ako. Hindi mo ba nakita nanginginig na ko sa lamig." Giit ko habang dahan-dahang humahakbang pabalik sa dalampasigan.

"Sorry talaga guys. But I need to go back." Pasigaw ko.

"Ok, basta kapag gusto mo ng maligo. Sabihin mo lang ok? Para masamahan ka namin." Pasigaw rin ni Rosemarie at napatango na lang ako.

Padabog ang bawat hakbang ko papalayo sa kanila. Nakakainis na talaga siya. If he can't be serious. Kailangan bang ako pa ang napili niyang pagtripan.

Ilang buntong-hininga ang pinakawalan ko. Habang lumalakad pabalik sa hotel.

"Ren!" Sigaw ng lalaking tumatawag sakin.

Again?!!! Ano ba talaga ang gusto ng mokong na toh.

"Ano na naman ba!?" Palingon kong bulyaw sa kanya.

"I know, that you don't like me. But I just want to tell you, that you forgot your dress." Sabay lahad niya sakin ng aking damit.

"Thanks." Malamig kong ani sa kanya. Mabilis ko siyang tinalikuran. Alam kung nawawalan na talaga ako ng manners kapag kaharap siya.

Maybe because his trying to reach out for me. But I am just so paranoid and afraid that he will hurt my feelings again. Like the way he hurt my feelings before. Coz all I can see in him, is his just always playing at make fun of me. For he can't be serious eventually.

I can't even imagine he just said that in front of me. To kiss me! Kung noon basahan ako ngayon naman ay hahalikan niya ko!? Dahil ba sa suot kong two piece! Its always catch his attention kaya niya yun sinabi.

He is always turn on. If he sees a girl that is damn beautiful, sexy and has a hot rocking body! But how about to a girl with an old fashioned, so nerdy and weird.

Do you think, he will act the same way!? I doubt it! That's the difference and it keeps on bothering me. Especially if he realized that this girl he saw right now. And the girl he hates more than anyone else is just the same girl!

How would he react? I don't know. But I know, deep down that he will totally ignore me and forget me for lifetime, that's that.

Kaya habang maaga pa, hihinto na ako. Lalayo ako sa kanya para hindi niya na ako lubusang masaktan pa. I made up my mind, before I knew his true color.

I've always fantasized by his gesture, his charming face, his strong body. That he was always in physical condition. No offense... I've always been into him.

Before I discovered his ill-mannered attitude. Everything change for a reason and purpose.

Nawala sa isip ko na nakatwo piece pa pala ako. Napadaan ako sa may pool na malapit sa hotel. Madalang lang ang mga taong andoon. Marahil siguro'y ang lahat ng tao ay sa dagat na naligo. O di kaya yung nakacheck-in lang talaga sa mismong hotel ang may karapatang maligo sa pool na ito.

Umupo muna ako sa may bandang upuan na may shade rin ng umbrella. Suddenly, a waiter had offer me some mango shake. Hindi ko sana tatanggapin. Dahil sa inaakala kong si Carlo na naman yung nagbigay.

When he point out,  where's the drink came from then I accepted it and then he left. Suddenly, he wave at me no choice but to accept his drink even if I'm not asking for it.

"Eto pa ang isang mokong humirit pa talaga." Ani ko at itinaas ko ang juice silbing pasasalamat ko rito. Ngumiti siya at nakita ko siyang tumayo sa upuan.

"Papalapit na siya. Bakit ba kasi kailangan pang magkaganito."

"Hi! I'm Dave and you are?" Kaswal niyang bati sabay lahad ng kanyang kamay at naghihintay na tanggapin ko yun.

"I'm Ren, thanks for this by the way." Sabay tanggap ko sa kamay niya.

"It's my pleasure Ren." At umupo siya sa harap ko.

"Parati ka ba rito sa Bora?" His trying to open up a good conversation. Not bad for him. But his definitely not my type after all.

"U-uhm.. actually not so.." kaswal kong sagot.

"That's why your angelic face looks new to me." Ngumisi siya.

My angelic face looks new to you? Kasi marami ka ng naikamang babae. Gago!

"Really?" Pinilit kong ngumiti kahit na gusto na ng mga paa akong umalis sa lugar na yun.

"Really, pero bihira lang din akong makagawi rito sa hotel. Kasi may inaasikaso din akong negosyo sa Maynila."  Napatango lang ako sabay inom ng shake na ibinigay niya.

"You know what, your so beautiful everytime I look at you right now." Napaubo ako sa kanyang sinabi. Tumayo pa siyang bigla at hinagod ang likod ko. Hinimas himas niya ito.

"I'm okay.. you don't have to do that." Ani ko sa kanya na napaangat ako ng tingin.

"Maybe your too cold enough." He snap his fingers na para bang isang amo. Na humihingi ng kailangan. Mabilis rin'g lumapit samin ang isang waiter at agad na binigay ang tuwalya.

"Here just let me wrap you with  towel."

Oh god! I've seen this scene in the movie. Marami ang naboboso sa ganitong eksena! Heck!

"No thanks. I can handle it." Bahagya kong nilayo ang aking sarili sa nakatayong si Dave. At mabilis akong napatayo sa aking upuan kaya napaatras siya ng konti.

"Thanks for your drink Dave and nice meeting you too. Have a nice day." Kaswal kong sabi ng hindi na niya natuloy ang balak niyang gawin.

Mabilis ang lakad ko at pumunta sa restroom ng may namataan ako sa gilid ng pool. Pumasok ako roon at mabilis kong sinuot ang aking damit. Muntikan na yun ah... baka sa susunod mabastos na talaga ako ng tuluyan. And that's what I'm afraid of.

Lumabas ako mula sa rest room. Nagmartsa ako pabalik sa entrance ng hotel. Kinabahan talaga ako dun. Ayaw ko nga kay Carlo, siya pa kaya.

He is so maniac. Gwapo nga siya pero napakadali lang para sa kanya ang gumalaw ng ganoon para mapalapit lang sa isang babaeng nahahalina niya.

Kinalma ko ang aking sarili habang hinahakbang ang bawat lobby ng hotel. Pinindot ko ang 2nd floor nang may tumabi sa kinatatayuan ko.

Hindi ko man lang nilingon kung sino yun... I'm not in the mood right now. Na dapat mong tingnan lahat ng taong makatabi mo...

"So, that kind of guy you want?" Baritonong wika nito. Napapitlag ako at napalingon sa kanya ng mabilis.

"Ano bang sinasabi mo? Hmm. Wag na, alam ko naman'g walang pupuntahan tong usapang ito." Bumukas yung lift ng elevator. Walang imik akong pumasok sa loob. Sumunod rin siya at nanatili lang akong nakatayo habang kumakabog ang aking dibdib.

"Why are you doing this to me, Ren?" Binasag niya ang nananahimik kong diwa.

"Do what? I ain't do anything to you Carlo." Ani ko na napaharap sa kanya.

"You always did something to me Ren. Hell! You didn't even noticed?!" Singhal niya sakin at bahagya niya akong nilapitan. Napaatras ako at napasandal sa dingding ng elevator. Kinulong niya ako sa magkabilang kamay niya.

Kumakalabog ang aking dibdib sa kaba. Na baka kung ano ang gagawin niya sakin.

"H--hindi ko alam ang sinasabi mo Carlo. Hindi talaga." Nauutal kong sabi.

"Really?" He chuckles.

"Tanggap ko naman Ren na hindi mo ko gustong maging kaibigan dahil sa ugaling meron ako. But I can't help it that its to easy for you to accept anything! Especially if it is a stranger!"

Nanlilisik ang mga mata ko sa galit na ni minsan hindi ko man lang alam kung bakit ganito siya kung umasta. Buong lakas ko siyang tinulak.

"Ano ba talagang problema mo hah??!! Hindi ko na talaga maintindihan kung ano ang pakay mo sakin!? Ano ba talaga Carlo?!" Bulyaw ko sa kanya at bumukas yung elevator. Napansin kong may taong naroon sa labas.

Huminga akong malalim at mabilis akong lumakad papalabas. Wala na talaga akong pakialam kung ano ng magiging kahinatnan ng lahat ng ito. Hindi ko na talaga siya maintindihan.

He get easily mad kung may lumalapit sakin'g lalaki. Ano bang karapatan niya.

Kinuha ko ang card na nasa bulsa ng aking roba. Mabilis ko itong sinwipe at bumukas ang pinto.

"Ren! This is the reason why." He suddenly blow me a kiss. Na siyang ikinagulat ko nanlaki ang aking mga mata at pumiglas ako para makawala. For the first time I felt what really kiss feels like.

Subalit sadyang malakas siya. Isinara niyang muli ang pinto ng aking room at bahagya niya akong binuhat. Nasa likuran niya ang aking ulo at ang paanan ko naman ay nasa kanyang harapan.

"Ibaba mo ko! Carlo! Ibaba mo ko! Rapist!" Pasigaw kong sabi sabay suntok sa kanyang likod. Hindi siya umimik at binuksan niya ang isang room. Napagtanto kong hindi ko iyon kwarto.

"Ibaba mo ko!" Pumasok siya sa loob at isinara ang pinto. Pabagsak niya akong binaba. Napatahimik ako.

"Ayan. Tapos ka na ba sa kakasigaw?" Sarkastikong ani niya.

"Walang hiya ka! Bakit mo ko dinala rito?!" Sinugod ko siya at pinagsusuntok ang kanyang dibdib.

"Will you stop acting like a child?!" Pigil niya sa magkabilang kamay ko.

"Walang hiya ka! Manyak! Rapist!" Sumisigaw sigaw ako sa loob habang hawak hawak parin niya ang aking kamay.

"Hindi ako manyak, lalong hindi ako rapist." Pormal niyang ani at binitiwan niya ang aking kamay. Nagmartsa siya patungo sa isang maliit na refrigerator.

Kumuha siya ng dalawang malamig na tubig at uminom siya. Na parang walang nangyari.

"Bakit mo ko dinala rito? At bakit mo ko hinalikan!?" Asik ko sa kanya.

"Water you want?" Pormal niyang tanong. Na nakakabwisit. Umupo siya sa couch.

"I don't need a water! I need an answer God dammit!"

"You want some answer. Then sit down and I'll tell you some answers." Kaswal niyang sabi.

"Ayokong umupo. Gusto ko ng umalis, ang lumayo sayo!" Mariing kong sabi.

"Huwag ka ngang umasta diyan na para kang virgin."

Nang narinig kong sinabi niya yun. Ay kumulo ang dugo ko at uminit ang ulo ko sa galit.

"Anong sabi mo?! Hoy! Carlo kahit gaano ka pa kagwapo hinding hindi kita papatulan. Dahil hindi ikaw ang lalaking bibihag ng puso ko! Gago!" Hindi ko napigilang sabihin sa kanya yun. Nang dahil sa inis ko sa kanya yun ang lumabas sa aking bibig. Binastos niya ang pagkatao ko.

Sa kauna-unahang pagkakataon ngayon lang ako sinabihan ng ganito. Ang husgahan ang pagkababae ko. Nung una ang pagkatao ko ngayon ay ang pagkababae ko.

Natigilan siya at huminga ng malalim. Napakawalang hiya niya talaga. He is my first kiss at ginanito niya ko. Wala talaga siyang puso.

Marahan siyang tumayo at nilapag ang bottled water sa mesang nasa harapan niya.

Napatitig ako sa lumalapit na si Carlo. Napakurap-kurap ako na para bang hindi ako makagalaw, bakit ba ganito ang lagi kong nararamdaman sa kanya. Kung kanina ay nagagalit ako.

Ngayon naman ay para na akong natutunaw kapag lumalapit siya sakin. Nakatitig ang kanyang mga matang walang ekspresyon. It was merely blank that I can't even identify.

Napaatras ako sa pintuan nang wala na akong lugar na maatrasan pa. Isang espasyo nalang ang pagitan namin'g dalawa.

Ay magaganap na ang gusto niyang mangyari. Siguro totohanin niya ang mga sinabi ko kanina.

"You want the truth, why I take you here in my room?" He whispered in my ear. Napalunok ako at nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

Yun na nga bang sinasabi ko!!! Tuluyan ng mawawala ang virginity ko sa kamay ng walang pusong ito!!!

Tumango ako ng hindi makapagsalita. Noon nangangarap lang ako ng gising. Pero hindi ganito ang pinangarap ko. Masyadong mabilis naman ata ng pangyayari nakakahimatay.

"It's because, I don't want you to be with the other..."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro