Jestem w Szczecinie. Jeszcze na przedmieściach zobaczyłam ich. Moich przyjaciół. Zaczęłam wtedy skakać i drzeć się jak głupia. Niestety, najwyraźniej mnie nie zauważyli i jechali dalej, ale później się zatrzymali na stacji. Miałam okazję ich dogonić i tak też zrobiłam. Kiedy oni uzupełniali zapasy udało mi się wsiąść do naszego czołgu i tym samym zrobić im niespodziankę. Naszej radości nie było końca. Zaczęliśmy świętować. Po jakichś dwóch godzinach ruszyliśmy w drogę. W trakcie jazdy opowiadaliśmy sobie jak nam się powodziło. Mówili mi, że cały czas mnie wypatrywali i często robili aż za długie postoje. Wczoraj znaleźli kartkę na której widniał napis ,,Szczecin". Tylko dlatego tu przyjechali. W planach mieli, że będą jechać właśnie do Skwierzyny. No cóż... Domyślam się od kogo była ta wiadomość. Przy najbliższej okazji podziękuję im, gdyby nie ich pomoc... już dawno przegralibyśmy tą walkę o przetrwanie. Teraz, kiedy znowu jesteśmy razem, nie damy się tak łatwo rozbić. Trzeba być twardym, inaczej będzie po nas. Nadeszła moja kolei, aby opowiedzieć co się ze mną działo. Tu nie będę jej ponownie pisać, bo to zbyteczne... czas powiedzieć im prawdę o tym, co się dzieje i kto może to powstrzymać. Oby dobrze to przyjęli...

____________________

Witam wszystkich! Jak myślicie, co będzie dalej? Czy wojsko naprawdę tam czeka? Jak zostanie przyjęta ta ,,wiadomość"? Co zrobią nasi bohaterowie? Piszcie! Jestem ciekawa waszych opinii i podejrzeń co do dalszych wydarzeń. :)

~Teni