WYDARZYŁA SIĘ DZISIAJ PRAWDZIWA TRAGEDIA.

Nie mogę uwierzyć we własną głupotę...!!!

Siedziałam sobie na przerwie z dziewczynami i uznałyśmy z Marcelą, że powinnyśmy kontynuować zbieranie podpisów do naszej petycji, bo znowu zrobiłyśmy sobie w naszej akcji za długą przerwę, a z sekundy na sekundę umiera coraz więcej zwierząt.

Sięgnęłam do plecaka, żeby jej poszukać, kiedy...

OKAZAŁO SIĘ, ŻE NIE MAM TEGO ZESZYTU!!!

–Marcela, a ty go ostatnio czasami nie spakowałaś? – zapytałam koleżankę przerażona.

–No nie jestem pewna, Ada, ale raczej nie – odpowiedziała, równie przejęta.

–Nigdzie go nie widzę...

–Może po prostu zostawiłaś w domu? – zasugerowała. –Ja też poszukam. Spokojnie!

–Okej – zgodziłam się. –Poszukajmy w domu. Naprawdę mam nadzieję, że się znajdzie.

***

Na próbie na 11 listopada nie musiałam nawet za szczególnie udawać, że chce mi się płakać w czasie mojej recytacji.

***

PRZESZUKAŁAM CAŁY DOM I TEGO ZESZYTU TUTAJ TEŻ NIGDZIE NIE MA!

Marcela napisała mi SMSa, że u niej zeszytu również brak.

Jestem totalnie załamana. Brak mi słów do własnej głupoty. Jak to się mogło stać?