162. Martwy Za Życia.
Jak jesteśmy dziećmi to chcemy być dorośli, a jak jesteśmy dorośli to chcemy być dziećmi. Bycie nastolatkiem to jest taki idealny czas, bo wtedy najbardziej poznajemy świat i siebie. Mnie ten okres w jakimś stopniu ominął, bo właśnie wtedy zacząłem wpadać w depresje i powoli odsuwałem się od wszystkiego i od wszystkich. Wiem, że to już nigdy nie wróci, a depresja będzie ze mną do końca i to w chuj boli, bo chciałem poznać życie, a zamiast tego poznałem jak to jest być martwym za życia...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro