Dawno nie pisałem niczego do Pamiętnika, a trochę rzeczy się dzieje w moim życiu. Niby jest nowy rok i fajnie, ale właśnie nie, nie jest fajnie. Wracają do mnie myśli, że z niczym sobie nie poradzę, a życie mnie niestety nie rozpieszcza. Wiem, że to tylko myśli i próbuje się ich pozbyć, ale doskonale wiecie, że to nie jest takie proste. Gdy to piszę czuję pustkę i złość. Czemu pustkę? Szczerze mówiąc, nie wiem. Czemu złość? Jestem zły na to, że niektórzy mają prostszą drogę do spełniania marzeń, a ja po trzech próbach samobójczych dopiero odkryłem swoje marzenia. Niektórzy mają wszystko, mają jakieś marzenie i życie im pomaga je zrealizować, a w moim przypadku życie tylko rzuca mi kłody pod nogi. Wielu z was czuje pewnie to samo co ja i też zadajecie sobie pytanie: "Dlaczego nie jestem na jej miejscu?". Mówią, że jeśli droga jest trudniejsza, to satysfakcja będzie większa, ale według mnie to ściema. Kiedyś NF zapytał "Czym jest sukces kiedy opuściła cię nadzieja?". No właśnie, czym jest? Co z tego, że się uda skoro po drodze stracimy wszystko? Boli mnie świadomość, że to wyjdzie, ale nie będę szczęśliwy, bo szczęście zgubiłem dawno temu. Zazdroszczę wielu ludziom tego, że mieli łatwą drogę. Wiem, że nie każdy ją miał, ale jednak miało ją bardzo dużo osób. Chciałbym znaleźć się na ich miejscu.