1. Co czułeś, będąc w środowisku kibiców i jakie było twoje postrzeganie świata? W jaki sposób to ukształtowało dzisiejszego ciebie?

Wtedy czułem się naprawdę dobrze. To był okres, gdy życie mi się zaczęło sypać, więc bycie kibicem pomogło mi przetrwać. Wiesz, takie poczucie, że mam przy sobie ludzi, poczucie, że jestem potrzebny, czy chociażby poczucie bezpieczeństwa, bo jednak wtedy stało za mną dużo ludzi. Świat postrzegałem jak większość kibiców, czyli słabo. Krótko mówiąc, byłem zagorzałym narodowcem i byłem z tego dumny. Ukształtowało mnie to w taki sposób, że dziś nie boję się stanąć do walki nawet z kimś dwa razy większym ode mnie. Wiem, że to dziwne ale to prawda.

2. Jakie jest twoje największe marzenie?

Ciężko powiedzieć, bo jest ich sporo, ale chyba takie, które góruje nad wszystkimi to prawdziwa miłość. Chciałbym się tak naprawdę w kimś zakochać ze wzajemnością.

3. Jak zacząłeś swoją przygodę z pisaniem? Nie tutaj, tak po prostu, co skłoniło cię do pisania czegoś swojego, czegoś, dzięki czemu będziesz pomagał ludziom?

Poza wattpadem nie mam żadnego doświadczenia z pisaniem. Wszystko zaczęło się tutaj i, szczerze mówiąc, nie sądziłem, że przelewanie moich myśli będzie potrafiło komuś pomóc.

4. Gdzie 70 mln które Sasin przejebał na wybory?

Tego pytania obawiałem się najbardziej ale odpowiem xDD Sasin będzie pomagał mi w wydawaniu książek i musimy mieć trochę hajsu w
zapasie xDD

5. Czy spełniałbyś marzenia, gdyby nikt w ciebie nie wierzył? Jeśli tak, to w jaki sposób byś to robił?

Oczywiście, że bym spełniał. Wydaje mi się, że sposobu konkretnego nie ma. Zdanie innych nie powinno mieć znaczenia, bo w końcu to nie ich marzenia, tylko moje. Na pewno bym odłączył się od świata na jakiś czas, żeby dokładnie przemyśleć każdy krok. Spełnianie marzeń, zwłaszcza, gdy nikt by we mnie nie wierzył, oznaczałoby wiele wyrzeczeń, a jednym z nich na pewno byłoby zerwanie kontaktu z ludźmi, którzy podcinaliby mi skrzydła.

6. Jak powinna wyglądać według ciebie prawdziwa przyjaźń?

To proste, prawdziwa przyjaźń powinna być niezniszczalna. Wspieranie się w najgorszych momentach. Rozmawianie o sprawach, które cię dręczą. Zrozumienie i akceptacja, jeśli tego potrzebujesz i czasem mocny kop w tyłek, żeby cię ogarnąć. Ogólnie, to prawdziwy przyjaciel/przyjaciółka powinien/powinna być zawsze przy tobie, nawet jeśli płaczesz sama w pokoju o trzeciej w nocy, a on/ona mieszka na drugim końcu miasta. Najprostsza definicja prawdziwej przyjaźni to bycie blisko siebie, nawet jeśli dzieli was tysiąc kilometrów.

7. Czy dałbyś radę przekonać się do trash/doom/heavy metalu? Albo
rocka, bluesa, punk rocka, grunge?

Dałbym się przekonać. Ogólnie wychowałem się na rapie ale poza tym mam otwartą głowę na wszystko i jeśli coś mi się spodoba, to nie patrzę czy jest to metal, rock czy kpop. Słucham wszystkiego, co wpadnie mi w ucho.

8. Co cię skłoniło do pisania tutaj?

Szczerze mówiąc, to nie wiem. Pierwsza myśl o pisaniu pojawiła się w psychiatryku i przez około trzy miesiące była w mojej głowie, aż w końcu któregoś dnia zacząłem pisać Pamiętnik. To mega trudne pytanie. Może chciałem żeby ktoś mnie docenił, bo potrzebowałem tego po tym wszystkim, co przeżyłem. Nie wiem, naprawdę, mogę próbować się domyśleć, ale to jest bardzo trudne.