– Kapitan Sienna Leśniewska melduje, że tu są straszne... turbulencje...? W kosmosie! – krzyczy pani kapitan, a w tle słychać spadające przedmioty i wrzaski załogantów, niewiedzących co się dzieje. – Uznaliśmy misję za zakończoną i obraliśmy kurs na Ziemię... Wtedy to się zaczęło. – głośny łoskot, najprawdopodobniej tuż obok nagrywającej kobiety coś ciężkiego spadło na podłogę. – Zupełnie jakby coś... ie chc... ło, żebyśmy wró... i. – zapis zostaje zdominowany przez szumy. Niemożliwym staje się usłyszenie choćby jakichkolwiek liter.