Jest wiele ucieczek od smutku, ale żadna z nich nie przyniesie nam niczego dobrego. Kiedyś moją ucieczką było chodzenie na mecze lokalnej drużyny piłki nożnej. Tak, byłem kibicem. Tak, byłem narodowcem. Tak, byłem nietolerancyjny. Minęło parę lat, odkąd zrozumiałem, że to nie jest właściwa droga i się zmieniłem. Znam to środowisko od środka i, szczerze mówiąc, to nie jest żadna ucieczka. Gdy tam jesteś, to może ci się wydawać, że jest dobrze, ale wcale nie jest. Zawsze gdy mecz się kończy, smutek wraca, ale nie taki sam jak wcześniej. Na stadionie jest bardzo dużo agresji i ty nieświadomie ją pochłaniasz, co pogarsza twój stan. Ludzie, którzy tam rządzą, wrzucają ci do głowy swoje wartości, a ty bez zastanowienia je pochłaniasz, bo oni są dla ciebie autorytetem. Powtarzam, znam to środowisko od środka i wiem, że to nie jest nic dobrego. Pełno narkotyków, agresji i zła, które bardzo szybko może zabrać cię na dno. Wiele osób zniszczyło sobie życie przez to i bardzo was proszę, nie pchajcie się w to bagno. Chłopaki, jeśli lubicie adrenalinę to zapiszcie się do jakiegoś klubu sztuk walki i tam się bijcie. Dziewczyny, nie uganiajcie się za chłopakami, których jara bycie bad boyem, bo będziecie przez to cierpieć. Te śmieszne cytaty, że łobuz kocha najbardziej są żałosne. Pamiętajcie, że wchodzenie do piekła nigdy nie kończy się dobrze. Mam nadzieję, że to zrozumiecie i zastanowicie sie nad tymi słowami.