Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

XXXVIII. La iridescencia de tu beldad

Te extraño,
como la arena abrazar al mar,
como la sal convertirse
en partículas
y fundirse con las olas,
como el sol bailar con las estrellas.

Te extraño,
como los pájaros cantar
cuando oscurece,
como los grillos gritar y brillar
cuando aún es de día,
como las flores renacer
cuando todavía es otoño.

Te echo de menos,
porque estás lejos
y solo quiero besarte
de nuevo.

No sabes cuánto te echo en falta,
cómo mi cuerpo te llama,
mi mente te atrapa
y revolotea
imaginándote,
congelándote,
hasta hablándote.

Te inmortaliza
en mis recuerdos
y cuenta las horas
para volver a vernos.

Sueña despierto,
con un abrazo eterno,
apartar tu pelo
e impregnarse con tus gestos...
de nuevo.

Y solo te diré una cosa,
no te quiero,
porque eso implicaría
que eres de mi propiedad,
que estás encerrada
entre una pared
y mi espada,
como una abeja
suplicando por su miel.

Yo aunque a veces
me enfade contigo,
me pierda en tus costumbres,
me quede obsoleta
y me confunda,
yo no te quiero,
yo te amo.

Son tus rarezas
las que me secuestran,
tus manías
las que nos complementan,
tus labios
mi más condenado
apreciado
pecado.

Yo te amo,
porque tú eres tuya
y de nadie más,
aunque bromee
proclamándote como mía.

Tú te perteneces
y tu alma siendo la más pura,
solitaria
como la luna,
me escoge
para caminar junto a ella
mojando los pies
en las lagunas
observando el amanecer.

Eso es lo más bonito
que uno puede ofrecer,
opacar sus temores,
pegar a sus monstruos
y enfrentarse a un amor
que aunque le cause retorcijones,
lo atrape y abrace,
lo sienta y sonría,
porque no es una lágrima fría
sino una amapola exquisita
con pétalos y latidos infinitos.

•••
¿Me amarás
como yo te amo a ti?
•••

Remitente:
otra loca...
pero enamorada

— Janny.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro