Wychodząc z pokoju, ukazał Ci się najpiękniejszy, długo wyczekiwany przez Ciebie widok..

To drabina, która prowadzi na wolność. Byłaś tylko w bieliźnie, cała posiniaczona. W kącie leżały jakieś stare szmaty. Założyłaś je na siebie i weszłaś na drabinę prowadzącą ku wolności. Ostatkiem sił wyszłaś z tego cholernego miejsca.

Na szczęście było jasno na zewnątrz, ale nie wiedziałaś kompletnie gdzie jesteś.

Podeszłaś do drzewa, bo zauważyłaś, że coś na nim wisi.

A tam widzisz swoje zdjęcie.

*muszę poszukać komisariatu, muszę zrobić to dziś, bo co jak ten drań jakoś mnie złapie? Zapytam jakiegoś przechodnia o drogę*

Błakałaś się po mieście. Usiadłaś sobie przy drzewie i obserowałaś drogę.

Za jezdnią na chodniku szedł właśnie jakiś mężczyzna, a raczej ciągle krążył w kółko.

Cała obolała podeszłaś do niego.

Miał na sobie czapkę z daszkiem i do tego założony kaptur. Widać, że coś go gnębiło.

Szturchnełaś go palcem.

-Em przepraszam. Czy wie Pan gdzie jest komisariat?

-Nie, nie wiem.

-Ok dobrze.

Chłopak lekko podniósł główe i natychmiast zrzucił czapkę razem z kapturem.

-Rose! Ty żyjesz!

-Em ktoś ty?

-Co ty? Nie poznajesz mnie? To ja Alan...

-Alan? To...

Nie zdążyłaś nic powiedzieć dalej, bo chłopak mocno Cię przytulił

-Puść mnie

-Dlaczego?

-Alan.. Puść mnie!

-Przepraszam..

-Chce do domu.. Ten gnój gdzieś tam jest.. Chcę do domu..

-Obiecuję, że dopadne go, ale teraz chodź, idziemy do domu.. A jutro jedziemy na policję.

-----------------------------------------------------------
Jak wrażenia?

Podoba się?

Mam nadzieję

Buziaczki  ❤️