Oczami Alana:

Leżałem w pokoju myśląc o całej sprawie. Zadzwoniłem do Rose, nie odebrała, pomyślałem że poszła spać. Rano wstałem i od razu sięgnąłem po telefon by zadzwonić do niej. Znów nie odebrała.

Zacząłem się lekko niepokoić.

Była piętnasta. Nadal nie odbierała. Pojechałem do jej domu.

Do drzwi dzwoniłem chyba z 10 minut.

Pojechałem na policję zgłosić zaginięcie.

Policja obiecała, że się tym zajmie. Sam rozwiesiłem po mieście, parku i ulicach ogłoszenia. W internecie również.

Chodziłem po mieście szukając jej.

Nagle zadzwonił mi telefon.

-Halo?

-Dzień dobry. Tu policja, czy mógłby Pan przyjechać na komisariat?

-Tak oczywiście, jestem za 15 minut!

Przybywając na miejsce, jeden z policjantów zabrał Cię do pokoju na rozmowę.

-Wiecie co się dzieje z Rose?

-Narazie jesteśmy w trakcie poszukiwań. Nasze kamery zarejestrowały w parku dziewczynę o godzinie około 21. Którą jakiś mężczyzna zaciągnął do krzaków.

-To mogła być Rose!

-Nie mamy pewności, jutro idziemy na miejsce z psami gończymi, może znajdą jakiś ślad, trop.

-Błagam! Musicie ją odnaleźć!

-Spokojnie, robimy wszystko co w naszej mocy.

Z komisariatu od razu wróciłem do domu.

Byłem tak przygnębiony, że od razu poszłem spać. Nie mogłem zasnąć, ciągle myślałem o Rose. Wstałem o dziewiątej. Wziąłem telefon i oczywiście żadnych znaków od Rose. Miałem złe myśli. Bałem się, że to ona została wciągnięta w krzaki przez tego chuja. Napewno zrobił jej coś złego...

*Moja Rose... *

(powyższe zdjęcie i zdjęcie na samej górze jest moje) ❤️
-----------------------------------------------------------

Mam nadzieję, że się podoba ❤️

Buziaczki ❤️