Dziewczyna z westchnieniem przemierzała korytarze zaludnionej szkoły. Dużo myślała nad ostatnimi wydarzeniami. Miała nadzieję, że jej słowa nie zmienią nic w jej dotychczasowej przyjaźni. Minęła kolejne drzwi mając nadzieję, że w końcu w tym całym roztargnieniu znajdzie klasę anglojęzyczną. Otworzyła drzwi z wygrawerowanym numerkiem trzydzieści trzy.

-Przepraszam za spóźnienie. - zawołała do zniecierpliwionego nauczyciela.

Kiwnął jej głową nie przerywając prowadzenia zajęć.

-Dlaczego się spóźniłaś, [Imię]?- zapytała jej koleżanka z ławki.

-Musiałam z kimś porozmawiać i ta rozmowa się przedłużyła.- westchnęła smutno [kolor]oka.

-Masz czerwone policzki, najprawdopodobniej od biegu..- usłyszała.

-Nie, to nie to co myślisz!- [Imię] niemalże krzyczała, oczywiście szeptem.

-Taaak... Doskonale wiesz o co mi chodzi.- dziewczyna zachichotała i trąciła lekko koleżankę w ramię.

-Dobra, przyznaję się rozmawiałam z chłopakiem. - wyszeptała powstrzymując oddech.

[Imię] biegła deszczowymi ulicami Tokyo. Pragnęła jak najszybciej znaleźć swojego przyjaciela. Ona i Uta znali się niemalże dziesięć lat. Byli najlepszymi przyjaciółmi, zawsze się wspierali i robili wszystko razem. Nastolatka skręciła w jedną z węższych uliczek i zapukała do ciężkich niczym się nie wyróżniających od muru drzwi.

-Uta, to ja!- wyszeptała w i czekała aż Ghoul jej otworzy.

-[Imię]! Cieszę się, że cię widzę!- zawołał wesoło wciągając przemoczoną dziewczynę do środka.

-Masz ręcznik.- podał jej puchaty przedmiot i drugim pomógł jej wycierać włosy.

-Dzięki.- uśmiechnęła się do niego.

Kiedy [Imię] była prowizorycznie sucha usiedli na sofie sącząc kakao.

-Mówiłaś mi przez telefon, że chcesz o czymś porozmawiać.. O co wtedy chodziło?- zapytał wesoło.

Dziewczyna na samo wspomnienie zarumieniła się i odwróciła wzrok od chłopaka.

-Uta.. Obiecasz, że cokolwiek powiem nie zniszczy to naszej przyjaźni?- zapytała poważnym głosem.

-Obiecuję.- Ghoul położył rękę na sercu.

[Imię] popatrzyła chłopakowi w oczy i powiedziała te dwa proste słowa tracąc pewność siebie.

-Uta.. Kocham cię.

Chłopak popatrzył na nią zdziwiony i złapał za nadgarstek.

-Jak brata?- zapytał.

-Nie jak brata.- mruknęła spuszczając wzrok.

Dziewczyna bojąc się dalszego przebiegu wydarzeń szybko wstała, a Uta mimo prób zatrzymania jej przy jednej z alejek parku zgubił przyjaciółkę.

-Nie ważne co się wydarzyło.. Ważne, że zniszczyłam naszą przyjaźń jednym zdaniem.- westchnęła rozpaczliwie.

Po chwili coś uderzyło w szybę powodując zbicie szkła. Na ławce [Imię] znalazła się kolorowa maska. Obróciła ją a z tyłu widniała karteczka.

,,Zobacz co jest ciekawego za oknem."

Ciekawa dziewczyna wyjrzała za okno i z kamieniała z najróżniejszych masek zostały ułożone cztery piękne słowa.

Ja też cię kocham!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zamówienie na Ute z TG zrealizowane! :3 Zamówiła je OliwiaStachowiak :)

Podoba się?

W końcu Happy End!

Kto się cieszy? ^^

~~Yume