Sınıfı bulmam biraz zaman alsa da sanırım artık doğru sınıftaydım. Bu ait olamama hissi beni öldürüyordu sanki herkes yıllardır buradaydı bir tek ben ilk defa gelmiştim ve bana bakıyorlardı. Oysa herkes kendi halindeydi ama içimde bunu engelleyemiyordum.

Telefonumu çıkarıp gelen bildirimlere baktım.

Bir harf eksik:

Çok kaçtın biraz gelmen lazım

Heyyy

Kime diyorum acaba ben?

Oradamısın sen?

Yazdıklarına göz devirdim. Zaten bende yanıt vermek için onu bekliyordum oldu paşam.

İdil:

Çok sıkılıyorum ve sanırım biraz korkuyorum

Bir harf eksik:

O niyeymiş?

İdil:

Bunlar beni yerler ya

Bir harf eksik:

Sen hepsinin üstesinden gelirsin senin mükemmel bir gücün var sevgiin de var

İdil:

LAN sğqösiqösşeldllf

O öyle değildi.

Bir harf eksik:

Güldün ama :)

Cidden de gülmüştüm ve gevşemiştim de. İçeri hocanın girmesi ile ekranı kapatıp başıma gelecekleri dinlemeye başladım.