Derin bir nefes aldım ne zormuş ya tüm eşyaları yerleştirmek. Sabahtan beri yurt odamı düzenleyip temizlemiştim ve karnım açlıktan zil çalıyordu. Aslında odayı temizleyen bir görevli olduğunu biliyordum ama yine de benim içime sinmiyordu o yüzden kendi eşyalarımı yerleştirmeden bir kez de ben geçmiştim üzerinden.

Akşam yemeği saatine daha vardı o yüzden dışarıda yiyebilirdim aslında yurda da söylerdim ama canım dışarı çıkmak biraz temiz hava almak istiyordu. Kaç saattir tek yaptığım şey odamı yerleştirmek olmuştu.

Üzerimi değiştirmek için yeni düzenlediğim dolabımın kapağını açtım biliyordum ki buradan bir şey aldığım an bu düzenli halinden eser kalmayacaktı.

Dikkat ederek  kot pantolonumu ve bol tişörtlerimden birini çıkardım.

Hızlıca üzerime geçirdiğimde üst üste üç kez hapşırdım. Dün camı açık uyumanın bedeliydi sanırım.

Telefonumu şarjdan çıkardım ve çantamı omzuma taktım. Şu bel çantaları iyi ki tekrardan moda olmuşlardı resmen hayat kurtarıcılardı. Eskiden sırf çanta taşımamak için neyim varsa ceplerime tıkıştırırdım. Para ve kimlik telefon arkasına anahtar ve otobüs kartları arka ceplere...

Ben böyle düşüncelere dalmış ilerlerken çoktan cafeye gelmiştim bile. Sıra olmaması ve sakin oluşu tamamen benim şansımaydı

Yemeğimin gelmesini beklerken aklıma dün arayan özel numara takılmıştı. Biri beni işletmek için yapmış olabilir miydi? Eskiden okuldaki arkadaşlarımızı özelden arar işletirdik veya onlar bizi işletirlerdi ama artık o kadar da ergen değildik ve bu da komik değildi.

Sıkıntıyla bir nefes verdim. Ama sesi de çok güzeldi. Sesi güzel insanlar daima bir tık öndelerdi gözümde. Düşünsenize bir insanın tipini beğenmeseniz ona direkt kötü gözle bakardınız en azından bu çağ da insanlar öyle yaklaşırlar. Ama bazı insanlar tipi kötü bile olsa bakımlılardır güzel giyinirler kendilerini yetiştirmişlerdir ve siz oturup o kişiyle bildiği şeyler sayesinde saatlerce hiç sıkılmadan konuşabilirsiniz.

Oysa birinin tipi çok iyi bile olsa güzel bir sesi yoksa benim için direkt soğuma sebebi olabiliyordu veya konuştuğu şeyler çok saçma ve gereksiz ise yani kafa dengi değilse o insan isterse prens olsun konuşası gelmiyordu insanın.

Neyse şimdi bunların sırasımıydı gerçekten İdil. Bezgince yanaklarımı şişirip ofladığım vakit garson siparişimi getirmişti.

Teşekkür ederek yemeğimi yemeye başladım. Burası oldukça güzel bir şehirdi kendi halindeydi. Tam o sırada annemle en son dün otobüsten indiğimde konuştuğum aklıma geldi.

Hızlıca uygulamaya girip anneme mesaj yazdım.

İdil: Canıııımm annem annelerin en güzelisiiii ben birazcık sana yazmayı unutmuş olabilirimmm ama cidden çok yorgundummmmm

İdil: özür dileriiiiimmm...

Momm: hayırsız olduğunu biliyorum İdil hanım hiç benim bir anam var beni merak eder deme zaten.

İdil:🥺

Ve annem bana görüldü atmıştı

GÖRÜLDÜ

GÖRÜLDÜ

Neyse ki ondan sonra annemi aradım ve beni affetmesi için uzun uzun dil döktüm gün boyu yoğun olduğumdan o yüzden anca arayabildiğimden bahsedince birde üzerine hapşırık krizine girince annem halime acımış hasta oldum diye de ağzıma etmişti.

05*******

Geçmiş olsun