Belki başlama tarihinizi bırakırsınız =)

Büyük bir güçlükle garip sesler çıkararak çektiğim valizim bir türlü çıkmak bilmiyordu. İçine çok fazla bir şey de koymamıştım aslında. Yani tamam biraz doluydu ama beni bu kadar zorlamasına ne gerek vardı? Bütün gücümle adeta ıkınarak tekrar asıldım.

"Aaah gelsene lanet şey!"

Böyle Tom ve Jerrydeki Toma benziyordum. Oda böyle kuyruğu bir yere sıkıştığında çekmeye çalışır gözlerini kapatır çenesini sıkardı sonra işe yaramadığını görünce uğraşmayı bırakır omuzlarını düşürürdü ya aynı öyleydim işte.

" Ya çıksana lanet merdivenden!" diye biraz yüksek sesle bağırdığım vakit valiz ellerimin arasından kayar bir şekilde güçlükle çıkardığım onca basamaktan gürültülü bir şekilde düşmeye başladı.

Allahım daha fazla bakamayacaktım. İnşallah kırılmamıştır yoksa gider ona verdiğim paralar. Çıktığım merdivenlerden ikişer üçer atlayarak indim valizimin yanına.

Bir yandan da kendime gelişi güzel sövüyordum. Hayır önce yurda gitsene ne diye valizle okula geliyorsun ki daha okulun merdivenlerinden çıkamıyorsun birde üşenmemiş valizi sokmaya çalışıyorsun çıkar şimdi kolaysa hadi hadi.

Valizi tekrar kavradığım vakit valizin birden havalanması ile şok ile valize baktım. "Noluyor lan öyle "

"Yardım edeyim istersen? " valizi kaldıranın üç harfliler değil de normal bir insan evladı olduğunu görünce ufaktan rahatladım. İyice salak olmuştum.

"Aslında çok iyi olur biraz önce  gazabıma dayanamayıp attı kendisini. " bunu derken utanıp gülümsemiştim. Çocukta gülümsedi. "Sanırım kendini atmakta haklıymış fark etmeni istemiş sanırım."

Anlamayarak çocuğa baktım "Neyi?" başıyla tekerleri gösterdi.

" Takılmışlar onu açmazsan çıkaramazsın ki."

O an yer yarılsa da dibine girsem diye düşündüm. Aferindi bana. Bir de rezil olduk tanımadığımız çocuğa ohh mükemmel.

"Aaa ben onu görmemişim ya bende diyorum niye gelmiyor." diyerek gülümsedim. Çocukta gülümsedi. Sonra bana yardım etti ve merdivenlerden çıkardık bavulumu.

Teşekkür ettim ve elini uzattı. "Ben Tunç bu arada bilgisayar mühendisliği ikinci sınıfım"

Demek zekası buradan geliyor diye düşündüm sonra da kendi salaklığım yüzünden onu zeki yapmak istemedim.

"Bende İdil konservatuvar öğrencisi birinci sınıfım bavullarla pek tecrübem olmadığını anlamışsındır zaten."

Tekrar gülümsedi tatlı çocuktu şirin bir yüzü vardı.

"Yine görüşürüz belki benim şimdi gitmem gerek. " diyerek yanımdan uzaklaştı.

***

Yurt odam tek kişilikti. Ve küçücüktü oda da yaptığım tek şey yatağın çarşaflarını değiştirip camları açmak oldu. Beşinci kattaydım hatrı sayılır bir manzaram vardı. Odamı sevmiştim.

Eşyalarımı yarın yerleştirme kararı alıp akşam yemeğine kadar uyumak için üzerime pijamalarımı geçirip günün yorgunluğu ile uykuya daldım.

"Allah kahretsin senin gibi alarmın sesini ya seni kuranı da kahretsin ya"

Uykumun en tatlı yerinde çalan telefon her şeyime engel olurken güçlükle uzandım şarjdan çıkardım ama çalan alarm değildi.

Özel numaraydı.

Uyku sersemi kısa bir an düşündüm beni özel numaradan kim arasındı ki.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Alo?"

"Alo kimsin?"

"Hiç açmayacaksın sanmıştım bir an"

AMANIN bu ne güzel ses lan. Kalan üç kuruşluk uykum da duyduğum güzel sesin sahibi sayesinde uçup gitmişti.

"Sen kimsin?"

"Ben kim miyim? Beni tanımanı istesem ya da söyleyecek olsam özelden arar mıydım sence İdil?"

OHA adımı biliyordu.

"Adımı nereden biliyorsun sen!"

"Kızım bağırmasana kulak bendeki de"

"Kusura bakma ya ben başka tarafından duyuyorsun sanmıştım"

"Ayıp oluyor ama".

"Olsun"

"Olmasın"

"Kes ve beni neden aradığını söyle"

"Çok asabisin ya"

Düşündüğüm sesi kafamda hayal etmeye çalışıyordum. Nasıl biriydi acaba adımı nereden biliyordu?

"Bak beni nereden buldun, numaramı kimden aldın bilmiyorum. Ve beni arama cürretini sana kim verdi onuda bilmiyorum ama benim bir telefon sapığına ayıracak vaktim yok tamam mı rahatsız etme beni engelliyorum seni" diyerek telefonu kulağımdan çektim. Bir tarafım böyle güzel sese kıyma derken karşıdan duyduğum sözler ile kısa bir an durdum. "Hey hey dur ben bir sapık değilim ve bu dediğin her şeyin bir açıklaması var sadece sana  nasıl yaklaşacağımı bilemedim ben."

Ben susunca devam etti. "Dört aydır bu anı bekliyorum." gözlerim büyüdü ve dudaklarımdan şaşkınlıkla "oha" çıktı.

"Sen harbiden sapıksın lan hemde takıntılı."
Ve telefonu yüzüne kapattım.

Özel numara kişisini engellediniz....