Buiten is het stil, maar in huis raast het. Schreeuwende stemmen, woedende woorden. Ik doe mijn best om niet te luisteren. Steeds opnieuw. Ik fluister. Fluister dat het goed komt. Dat de boze woorden liegen. Maar ik ken de waarheid. Warme tranen vallen op de kussensloop. Tranen met de hoop op een leugen. Tranen met de moed om te vechten. Pijn is alles wat achter blijft.

In huis is het stil, maar in mijn hoofd raast het. Herinneringen aan de woorden. Het geschreeuw na dreunend in mijn oren. Ik duw mijn oordopjes dieper in mijn oren. Ik zet mijn muziek nog harder. De herinneringen vervagen langzaam. De muziek is alles wat achter blijft.

In de klas is het stil, maar in mijn oren raast het.Het laatste restje muziek wat vast zit in mijn brein. Met zielige tonen enverdrietige woorden. Tot ze hun laatste woorden gevonden hebben en langzaamverdwijnen. Een leegte is alles wat achter blijft.