Voldoening
"Be the change you wish to see in the world." (Gandhi)
Elke maand een stap betekent zeker niet dat ik elke maand weer iets anders niet meer mag eten of mezelf nog een extra verplichting opleg in de sportschool. Het doel is breder: een fascinerend leven waar ik meer voldoening uit haal. Ik vervang een saaie bezigheid door iets leukers en een schadelijke eetgewoonte door iets smakelijkers.
De stappen hieronder zijn bijdragen aan het milieu. Dat levert een voldaan gevoel op: ik ben niet als enige verantwoordelijk voor de wereld waarin we leven, ik ben ook niet als enige schuldig aan alle vervuiling en klimaatverandering, maar ik ben trots op mezelf dat ik in mijn eigen stukje van de wereld een verschil maak.
👣 Glas in de glasbak.
👣 GFT-afval scheiden of zelf een compostbak nemen.
👣 Plastic afval scheiden.
👣 Uitzoeken of zonnepanelen passen, voordelig zijn, en er voor gaan sparen.
👣 Koop producten van het seizoen die in de buurt worden geproduceerd; zo help je Moeder Natuur en je geeft tegelijkertijd werk en inkomen aan de mensen in je buurt.
👣 Scharreleieren kopen, of scharrelvlees.
👣 Een of meer vaste dagen in de week geen vlees eten.
👣 Tuinieren, een volkstuintje bijvoorbeeld, is een uitstekende lichaamsbeweging, en iets op tafel zetten dat ik zelf heb geplant en heb zien opgroeien is een heel aparte sensatie.
👣 De plastic weggooitasjes vervangen door een permanente tas (en die ook in de auto bewaren, zodat ik hem bij me heb als ik hem nodig heb).
👣 Lees regelmatig een boek. Word lid van de bibliotheek.
"The best way to find yourself is to lose yourself in the service of others." (Gandhi)
Zelf voel ik veel voldoening als ik regelmatig aan anderen denk. Daarbij hanteer ik wel de eis dat die anderen zelf ook wel eens wat voor een ander doen. Egoïsme en luiheid weiger ik te belonen met mijn hulpvaardigheid.
Bij de voorbeelden en verhaaltjes in dit boek heb ik veel te weinig gedacht aan alleenstaanden. Dat wil ik graag goedmaken.
Samen eten is leuker dan alleen eten, en het is gemiddeld minder werk dan elke dag voor jezelf koken. Alleenstaande mannen zijn vaak uitstekende koks. Er is vast wel een andere alleenstaande in je buurt (dat mag ook een oudere zijn die zit te vereenzamen) waarmee je een eet-afspraak kunt maken. Dat kan in een restaurant, maar je kunt ook om de beurt de boodschappen doen en samen koken.
👣 Een dag in de week samen eten.
👣 Kook vier porties tegelijk: één om op te eten en drie om in te vriezen, voor een dag waarop je weinig tijd (zin) hebt om te koken.
Als alleenstaande sta je overal vaak alleen voor. Dat is niet nodig als je een netwerk om je heen bouwt. Iedereen kan wel iets goed en heeft wat meer moeite met iets anders. Maak het bespreekbaar en maak een zakelijke afspraak: als jij nou «dit» voor mij doet, dan doe ik «dat» voor jou. Mannen kunnen samen een klusafspraak maken: de ene week werken we bij jou thuis en de volgende week bij mij. Samen werken is leuker en je bent meestal ook productiever.
👣 Bouw een netwerk van helpende handen.
Als ik naar mijn ouders in Zeeland ga, of als Noelia bij haar vriendin in Limburg op bezoek gaat, zeggen we altijd tegen elkaar: "Ik ga daar-en-daar heen. Wil je dat ik ook iets voor jou meeneem?" We besparen elkaar geld en voorzien elkaar zonder extra inspanning van verse streekproducten.
👣 Deel speciale winkel-buitenkansjes.
Als je alleen woont en je hebt een probleem of je zit in de put, dan heb je niemand om mee te praten. Praat dan lekker met mij...
👣 Begin met de Goede Herinneringen Therapie.
Als ik slecht nieuws krijg (de dokter zegt dat ik nog maar een maand te leven heb...), dan word ik niet beter van vooruit kijken. Beter kijk ik dan terug, naar al mijn goede herinneringen. Vroeger deed ik allemaal leuke dingen om er later goede herinneringen aan over te houden, en nu ontvang ik de rente van die geïnvesteerde tijd en centen. Ik schrijf het op, want dan krijg ik een heel boek vol leuke verhaaltjes, om te lezen wanneer ik geen zin heb om te schrijven. Ik heb uitstekende herinneringen aan de tijd dat ik deze therapie volgde.
👣 Begin met de Goede Ideeën Therapie.
Als ik een probleem heb (ik kan dit boek wel schrijven, maar dat gaat natuurlijk nooit iemand lezen...), dan doe ik eigenlijk hetzelfde: in plaats van te piekeren over iets wat niet lukt, ga ik alle ideeën opschrijven waarmee het misschien wel lukt. Dus dan bedenk ik dat iedereen het leuk vindt om een cadeautje te krijgen, dus ik laat gewoon 100 boeken drukken en geef ze weg als promotie aan alle dikke of depressieve mensen die ik tegenkom, en voor de financiering neem ik een krantenwijk, of, beter, ik vang het geld en laat Nel die krantenwijk lopen, dan zeg ik gewoon dat het een sensationele nieuwe therapie is om af te vallen, ha, ha. Die therapie werkt echt fantastisch!
Let op: het is therapie, dus gedurende langere tijd, elke dag, een of meerdere keren per dag, een paar minuten of een uurtje schrijven, met een heerlijke pen, in een prachtig boekje, zodat het een plezier is om ermee bezig te zijn.
"Action expresses priorities." (Gandhi)
Een vrouw stond op de markt. Ze prees haar waren aan met teksten als "Uitverkoop", "Tegen elk aannemelijk bod" en "Alles moet weg". Haar stand lag vol met gekleurde, ondoorzichtige zakken.
Een nieuwsgierige klant vroeg haar wat er in die paarse zak zat.
"Alle ellende die me in het afgelopen jaar is overkomen.", zei de vrouw.
"En die blauwe zak?"
"Daarin zitten alle zorgen die ik me het afgelopen jaar heb gemaakt. En in deze groene zak zitten al mijn mislukkingen. En in deze gele zak al mijn teleurstellingen. En in deze oranje zak zitten al mijn onopgeloste problemen. En in deze rode zak zitten alle klachten en ontevredenheden van anderen over mij. Ik heb er genoeg van. Ik wil er voor een zacht prijsje vanaf."
De klant schudde zijn hoofd: "Waarom denkt u dat iemand er geld voor over zou hebben?"
De vrouw zuchtte diep: "Ach, meneer, als u eens wist wat dit me allemaal gekost heeft... Slapeloze nachten, bergen goede gezondheid, handenvol geld, bloed, zweet en tranen..."
De klant verbaasde zich nu nog meer: "Nou, ik wil het zelfs gratis niet hebben. Al die zorgen en teleurstellingen en ellende waar u zoveel tijd en energie in gestoken heeft... ze zijn helemaal niks waard. Als u had geweten dat die dure investering u totaal niets op zou leveren, zou u het dan anders gedaan hebben?"
"Anders? Natuurlijk. Maar... Hoe dan?"
De man haalde een kaartje uit zijn zak en gaf het aan de vrouw: "Dit is alles wat u nodig heeft. Ik neem de hele santenkraam van u over, maar op voorwaarde dat u de prijs betaalt die op mijn kaartje staat."
De vrouw keek ongelovig naar het kaartje: "Weet u het zeker? Is dit alle ellende en zorgen en mislukkingen en teleurstellingen en problemen en klachten en ontevredenheden waard?"
De klant schudde zijn hoofd: "Die rommel van u is helemaal NIETS waard, maar ik geef u er toch iets voor, iets dat zo waardevol is dat het in geld niet is uit te drukken. Ik hoef geen winst. Net als u: ik heb er genoeg van. Daarom geef ik het weg. U kunt het volgens mij beter gebruiken dan ik, met al die zorgen en problemen waarmee u te koop loopt..."
"Hoe werkt het precies?", vroeg de vrouw.
"Gewoon doen wat er staat, vanaf nu, elke minuut van elke dag."
De vrouw las hardop voor wat er op het kaartje stond: "Wees gelukkig."
De man knikte: "Vergeet je ellende en houd op met jezelf zorgen te maken; het is de moeite niet waard. Vergeef jezelf je mislukkingen; ze zijn de prijs voor je dromen. Accepteer je teleurstellingen; ze zijn het gevolg van verwachtingen die niet reëel waren. Haal je schouders op over wat anderen over je zeggen; het zegt meer over die anderen dan over jou. Los je problemen op of accepteer dat er geen oplossing is. Besteed geen tijd en energie aan al die ellende. Hou je liever met leukere dingen bezig. Wees creatief. Doe dingen waarmee je anderen en jezelf gelukkig maakt. Vergeet de rest. Het is weg. Ik neem het mee. Ik verlos je ervan. Wees gelukkig. Zo simpel is het."
De klant stopte alle gekleurde zakken in zijn boodschappentas en zei: "Hier heeft niemand meer iets aan. Ik begraaf het wel op het kerkhof."
"En dit kaartje?", vroeg de vrouw.
"Wanneer u het niet meer nodig hebt, geeft u het maar aan iemand anders. Zo ben ik er ook aan gekomen."
De vrouw knikte, dacht even na en vroeg toen: "Als u klaar bent op dat kerkhof... Kan ik u dan misschien uitnodigen om samen met mij een kopje koffie te drinken? Ik bedenk nu opeens dat ik u heel prettig gezelschap vind. Het zou me buitengewoon gelukkig maken om wat langer met u te praten. En nu ik niets meer heb om te verkopen, heb ik opeens alle tijd van de wereld om iets leuks te doen..."
"Dat vind ik bijzonder vriendelijk van u. Ik accepteer uw uitnodiging met veel plezier."
"Ik zou u misschien kunnen helpen met de teraardebestelling van mijn vorige leven. Vindt u dat een goed idee?"
"Ik vind dat zelfs een uitstekend idee."
"Those who know how to think need no teachers." (Gandhi)
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro