~POV Bo~
'We hebben nog twee minuten. Schiet op!' zeg ik tegen Luca, Vince en Nikki, terwijl we door de deur het schoolterrein van Hogwarts oplopen. Vandaag is de diploma-uitreiking en zoals je kan horen, zijn we nogal laat. Niet de schuld van Nikki en mij, maar natuurlijk weer van Luca en Vince (eigenlijk vooral van Luca, omdat hij zijn haar nog moest doen). 'Ja, ja, doe rustig, Bo,' zegt Luca terug, terwijl we snel doorlopen. 'Nee, nee, Luca Smith, we doen niet rustig. Door jullie komen we te laat op onze diploma-uitreiking! Wat moeten ze wel niet van ons denken?!' zegt Nikki en geïrriteerd kijkt ze haar tweelingbroer en beste vriend aan. 'Dat je het nog interesseert wat mensen van ons vinden, Nik, ze vinden al zoveel van ons, dus waarschijnlijk verwachten ze dit ook wel,' zegt Vince en Nikki steekt haar middelvinger naar hem op. 'En by the way, we zijn door Luca te laat, want hij moest zijn haar nog doen. Ik was allang klaar,' voegt Vince er enkele tellen later aan toe. 'Ja, ja, Vi, bedankt voor het nog een keer melden van dat detail,' zegt Luca. Vince steekt verdedigend zijn handen in de lucht en wilt wat zeggen, maar ik onderbreek hem en zeg: 'stop met discussiëren en loop door!'

Drie minuten te laat komen we bij het meer aan waar allemaal stoelen in rijen zijn gezet. Het doet me heel erg denken aan de begrafenis van Dumbledore, maar de stemming is veel opgewekter dan toen. Op de voorste rij zitten alle professors, daarachter zitten alle zevendejaars en op het podium dat ervoor staat, staan de afdelingshoofden en professor McGonagall. 'Jongens, jullie zijn te laat!' roept de Headmistress naar ons. 'Ja, sorry, professor!' roep ik terug en ondertussen nemen wij plaats bij Dennis en Jesse. 'Het is al goed. Nu iedereen er is, kunnen we beginnen,' zegt McGonagall. 'Hoe kunnen jullie nou te laat zijn bij jullie eigen diploma-uitreiking?' vraagt Jesse lachend. 'Kijk ons niet aan, Jess, zij waren het,' zegt Nikki en ze wijst naar Luca en Vince. 'Voor de laatste keer, Nikki, ik was allang klaar! Luca, hier, moest zijn haar nog doen,' zegt Vince en Jesse en Dennis beginnen te lachen. 'Je bent ook een echte ijdeltuit, Luc,' zegt Dennis grijnzend en als reactie daarop krijgt hij een middelvinger en een klap van Luca. Vanaf dat moment luisteren we naar het verhaal dat onze Headmistress vertelt en als ze daarmee klaar is, klappen we allemaal even.

Daarna worden eerst alle Hufflepuffs één voor één naar voren geroepen om hun diploma op te halen en alle professors en afdelingshoofden een hand te geven. Als je wilt, mag je zelf ook nog wat zeggen. De Hufflepuffs worden gevolgd door de Slytherins en die worden gevolgd door de Ravenclaws. Dennis is als eerste aan de beurt en loopt, na een kus van Vince gekregen te hebben, onder een luid applaus naar voren. Hij geeft eerst snel alle professors op de eerste rij een hand en loopt dan het podium op. Alle afdelingshoofden krijgen een hand en Elize krijgt zelfs een knuffel. Flitwick is de laatste en overhandigt de bruinharige jongen dan trots zijn diploma. Voordat Dennis het podium verlaat, zegt hij nog kort iets en onder een luid applaus loopt hij dan weer terug naar ons. Bij Jesse gaat het precies hetzelfde, alleen krijgt hij dan niet een kus van Vince, maar van de andere Lupin. Hij krijgt ook trots zijn diploma overhandigd en na wat korte woorden, verlaat ook hij het podium weer onder een groot applaus. Nadat alle Ravenclaws zijn geweest, is het aan ons, de Gryffindors, de beurt.

Als professor McGonagall mijn naam roept, sta ik glimlachend op en ik geef Luca kort een kus, voordat ik naar voren begin te lopen. Voor ik het podium oploop, loop ik eerst de voorste rij af om alle professor, ook degene die ik nooit gehad heb, een hand te geven. Met professor Brown maak ik kort een praatje en dan loop ik het trappertje op die me op het podium brengt. Het eerste afdelingshoofd die ik een hand geef, is professor Sprout en ze kijkt me glimlachend aan. 'Je mag trots op jezelf zijn, Bo,' zegt ze. 'Bedankt, professor, en bedankt voor alle jaren,' zeg ik terug en dan loop ik door naar Flitwick. 'Goed gedaan, Bo, ik ben blij dat ik je heb mogen lesgeven,' zegt Flitwick, terwijl ik hem de hand schud. 'Bedankt, professor, en ook u bedankt voor alle jaren,' zeg ik. Met tegenzin geef ik Snape ook een hand en al snel kom ik bij Elize en McGonagall aan. Allebei geef ik ze een stevige knuffel en dan overhandigt Elize me mijn diploma. 'Je mag onwijs trots op jezelf zijn, Bo, en als Niek je niet toelaat tot de opleiding vervloek ik hem persoonlijk,' zegt Elize en dat laatste laat me lachen. 'Laten we maar hopen dat dat niet nodig is,' lach ik terug. 'Ik ga je missen hier op school, Bo, en het was me een grote eer jouw professor en afdelingshoofd te zijn,' zegt McGonagall en ze veegt voorzichtig een traan van haar wang. 'Ik ga u ook missen, professor, heel erg. Bedankt voor alle geweldige jaren,' zeg ik terug en de tranen die opkomen, knipper ik weg. Ik geef de beide vrouwen een kus op hun wang en draai me dan om naar de rest. 'Bedankt voor alle mooie jaren, maar wees gerust, Hogwarts, jullie zullen nooit meer van me afkomen!' zeg ik en daarna loop ik het podium af.

~POV Nikki~
Bo komt teruglopen en nadat Daks en Zoë zijn geweest, is het mijn beurt. Jesse geeft me een kus en na een knuffel van Vince loop ik naar voren. De professors op de voorste rij geef ik snel een hand en net als Bo maak ook ik een praatje met professor Brown, waarna ik het podium oploop. Professor Sprout geeft me een grote glimlach en schudt mijn hand. 'Bedankt, professor,' zeg ik glimlachend. 'Geen dank, Nikki, het was me een waar genoegen,' zegt ze terug en dan schud ik Flitwick de hand. 'Het ga je goed, Nikki! Veel succes bij de Holyhead Harpies,' zegt hij. 'Bedankt, professor!' zeg ik dankbaar terug en dan sta ik oog in oog met mijn Potions professor. De neiging om hem niet de hand de schudden, is heel groot, maar ik besluit het toch maar te doen. Met tegenzin steek ik mijn hand uit die met net zoveel tegenzin geschud wordt. 'Ik ga u nergens voor bedanken, want ik niks bedenken waarvoor ik dat zou moeten doen. Maar ik wil wel zeggen dat ik u nooit, maar dan ook echt nooit ga vergeven voor wat u Bo, Luca en mij, maar vooral wat u Vince hebt aangedaan, professor,' zeg ik en zonder op antwoord te wachten, loop ik door. Mama is de volgende en ik geef haar een stevige knuffel. 'Ik ben zo trots op je, lieverd,' mompelt ze en ze drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Bedankt, ma, voor alles,' zeg ik en we laten elkaar weer los. 'Waarom bedank je me? Ik ben je moeder, Nikki,' zegt ma. 'I know, maar ik wil je gewoon bedanken,' zeg ik glimlachend terug en dan geef ik McGonagall een knuffel. 'Ik ga u zo erg missen, professor,' zeg ik en tranen branden achter mijn ogen. 'Ik ga je ook zo erg missen, Nikki, maar het was me een grote eer om jouw professor en afdelingshoofd te zijn,' zegt McGonagall en ook zij heeft tranen in haar ogen. 'Als ik weet wanneer mijn eerste officiële wedstrijd heb, zal ik u een kaartje sturen,' zeg ik. 'Dat zou ik leuk vinden, Nikki,' zegt mijn oude afdelingshoofd terug en ze veegt wat tranen weg. Dan overhandigt mijn moeder me mijn diploma. Voor ik me omdraai naar de anderen leerlingen, kijk ik McGonagall nog een keertje aan en zeg ik: 'ik moet bekennen, professor, dat ik die Amortentia wel gestolen heb van Snape. Sorry, professor,' mompel ik en ik kijk haar schuldig aan. 'Op deze dag kan ik niet boos op je zijn, Nikki, het is je vergeven,' zegt McGonagall en dankbaar kijk ik haar aan. Snape kijkt met een minachting blik onze kant op. 'U bent de beste!' zeg ik en dan draai ik me om en zeg ik: 'het waren de zeven leukste jaren van mijn leven, als was het vierde jaar niet echt heel geweldig, en ik wil iedereen bedanken. Pas maar op, want voor jullie het weten, ben ik hier weer terug.'

~POV Vince~
Nikki loopt onder een luid applaus het podium af en dan roept professor McGonagall: 'Lupin, Vince!' Grijzend kijk ik mijn beste vrienden aan en dan geef ik mijn vriendje snel een kus. Ik sta op en geef mijn tweelingzus een trotse knuffel en een kus op haar voorhoofd, waarna ik verder loop. Ik geef alle professors op de voorste rij een hand. 'Ik zie je volgend schooljaar toch wel weer een keertje verschijnen, Vince?' vraagt professor Brown als ik hem de hand schud. 'Natuurlijk, professor. Zolang ik niet hoor van mijn moeder dat ze is ontslagen door McGonagall kom ik graag langs. En volgens mij is de Headmistress dat niet van plan,' zeg ik lachend. 'Nee, volgens mij ook niet,' zegt Brown lachend. 'Ik zie je wel verschijnen als je langskomt, Vince.' 'Is goed, professor,' knipoog ik en dan loop ik het podium op. Ik schud Sprout en Flitwick allebei de hand en bedank ze, waarna ik me ook nog even verontschuldig voor de nacht dat we verstoppertje gingen spelen. Daarna ga ik tegenover de geheel in het zwart gekleden afdelingshoofd van Slytherin staan en zijn zwarte ogen boren zich in mijn bruingroene. Allebei maken we geen aanstalten om elkaar de hand te schudden en ik weet ook dat het niet gaat gebeuren. 'Ik hoop dat u trots bent op alles wat u ons hebt aangedaan, professor. Ga vooral door met het pesten van kinderen en andermans leven ruïneren, want daar bent u namelijk zo goed in,' zeg ik sarcastisch. Snape lijkt even over zijn antwoord na te denken en zegt dan: 'ik ben blij dat je eindelijk weggaat, Lupin!' 'Mooi zo, want ik ben blij dat u me vanaf nu niks meer kan maken,' zeg ik en dan loop ik door naar ma en McGonagall. 'Goed gezegd, Vi,' zegt ma en ze trekt me in een omhelzing. 'Bedankt, ma, voor alles,' zeg ik en ik leg mijn hoofd op haar schouder. 'Geen dank, Vi. Ik ben heel trots op je,' zegt ma terug en ze drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik draai me om naar McGonagall en geef haar ook een stevige knuffel.

'Voor u wat wilt zeggen, professor, is het goed dat ik wat zeg?' vraag ik en de oudere dame knikt. 'Ik wil u bedanken voor alle mooie jaren die ik hier heb beleefd, want zonder u waren ze veel minder leuk geweest. Ik wil u bedanken voor alle geweldige Transfiguration lessen, want door u is het altijd één van mijn favoriete vakken geweest. Ik wil u bedanken voor het zijn van de scheidsrechter van de prankoorlog, want dat was gewoon geweldig. Ik wil u ook bedanken voor uw moed en alle keren dat u ons beschermd heeft tijdens ons vierde jaar, en alle andere keren, want zonder u waren we er nooit zo goed vanaf gekomen. Ik wil u bedanken voor het zijn van het beste afdelingshoofd en de beste professor die Hogwarts ooit gekend heeft, want zonder u is deze school niet hetzelfde en zou deze school een geweldige vrouw missen. Maar bovenal wil ik u bedanken dat u me een paar maanden geleden niet van school heeft getrapt. Wat ik toen heb gedaan, had ik nooit in heel mijn leven moeten en mogen doen en het was terecht geweest als u me van school had gegooid, maar u spaarde me en schorste me alleen. Daar ben ik u zo dankbaar voor.' Tranen lopen over mijn wangen en bij McGonagall gebeurd precies hetzelfde. 'Je bent een hele goede jongen, Vince, en dat heb je altijd aan me laten zien vanaf het moment dat je geboren bent tot nu. Omdat je dan één keer een fout maakt, betekent dat niet dat je slecht bent en dat is voor mij de reden geweest om je niet van school te gooien,' zegt McGonagall en ze veegt mijn tranen weg. 'Bedankt, professor,' mompel ik. 'Geen dank, Vince, en ik wil jou bedanken voor het zijn van een geweldige jongeman. Jullie hebben me het af en toe niet makkelijk gemaakt, maar jullie maakten elke keer wel mijn dag een stukje leuker. Ik ga je missen.' McGonagall glimlacht naar me, neemt mijn diploma van ma aan en overhandigt die me dan. 'Ik ga u ook missen, professor, echt zo erg,' zeg ik en na een kus op de wangen van mijn favoriete professor en moeder te hebben gedrukt, loop ik het podium af zonder wat te zeggen.

~POV Luca~
Vince komt teruglopen en ik sla een arm om hem heen. 'Gaat het?' vraag ik en Vince knikt, terwijl hij ons een kleine glimlach geeft. Joey is nu aan de beurt en als hij na vijf minuten terug komt lopen van het podium is het mijn beurt. 'Smith, Luca!' roept McGonagall en na Bo een korte kus te hebben geven, loop ik richting de eerste rij waar ik alle professors een stevige hand geef. 'Waarschijnlijk zie ik je nog wel eens langskomen of niet, Luca?' zegt professor Brown lachend. 'Of course, professor. Wat is Hogwarts nou zonder pranks?' zeg ik met een grote glimlach terug. 'Ja, dat vraag ik me ook af. Het ga je goed, Luca,' zegt Brown en ik schud hem de hand. 'U ook, professor,' zeg ik terug en dan maak ik de rij af. Hagrid geeft me een knuffel, waardoor ik bijna word platgedrukt, maar het maakt me allemaal niet uit. Als ik iedereen op de voorste rij heb gehad, loop ik het podium op en geef ik mijn Herbology en Charms professor allebei een hand. We maken even kort een praatje en ik bedank ze voor de afgelopen zeven jaar. Charms en Herbology waren niet echt mijn favoriete vakken, Herbology helemaal niet, maar ze hebben me veel geleerd, waardoor ik nu hoogstwaarschijnlijk wel de opleiding kan gaan doen die ik wil doen. De volgende is professor Snape. 'Nou, geweldig, tot ziens,' zeg ik diep zuchtend en  met heel veel tegenstrijdige gevoelens schud ik zijn hand een seconde. Een seconde te lang als je mij vraagt. 'Pas maar op dat we niet een prank op je uithalen als je slaapt,' mompel ik, terwijl ik doorloop naar Elize en professor McGonagall. 'Dat hoorde ik, Smith!' snauwt Snape boos en ik kijk hem met een bijdehante grijns aan. 'Dat was ook de bedoeling, professor,' zeg ik poeslief terug

Elize slaat haar armen om me heen en ik doe hetzelfde bij haar. 'Het gaat wel stil worden zonder jullie, Luca,' zegt Elize als ze me loslaat. 'Ja, maar gelukkig heeft de school jou nog,' zeg ik lachend. 'Dat kan zo zijn, maar ook ik word oud, dus hopelijk komen er snel een paar nieuwe prankers die de school weer onveilig gaan maken. Ik kijk er al naar uit,' zegt mijn peetmoeder lachend terug. 'Zo oud ben je toch nog niet?' grijns ik en als antwoord krijg ik een tik tegen mijn arm. Elize overhandigt me mijn diploma en zegt: 'wees trots op jezelf, want er zijn niet veel mensen die met een perfecte scoren voor hun N.E.W.T.s. weten te slagen.' 'Dat komt wel goed. Bedankt voor alles, Elize,' zeg ik glimlachend. 'Geen dank,' krijg ik glimlachend terug en dan richt ik me op de vrouw die vier jaar mijn Transfiguration professor en afdelingshoofd is geweest. 'Oh, professor, ik ga u zo missen,' zeg ik en ik knuffel haar heel stevig. 'Ik jou ook, Luca, maar het was me een waar genoegen om jouw professor en afdelingshoofd te zijn,' zegt ze terug. 'Ik weet echt niet wat er was gebeurd als ik niet bij u in Gryffindor was gekomen, professor, u bent echt de allerbeste en leukste professor die Hogwarts ooit gekend heeft,' zeg ik en de oudere dame laat een zachte snik horen. 'Nee, nee, niet huilen, dan moet ik ook,' zeg ik en ik voel tranen in mijn ogen ontstaan. 'Jullie zijn vanaf het eerste moment dat jullie hier aankwamen tot nu echt verschrikkelijk geweest, maar ik had het niet anders willen zien. Jullie moeten nooit veranderen, beloof me dat,' zegt McGonagall en ze haalt een hand langs haar wang om wat tranen weg te vegen. 'Dat beloof ik, professor, voor ons allemaal,' zeg ik terug en ook ik veeg mijn eigen tranen weg. Tegen mijn medeleerlingen en de professors zeg ik: 'bedankt voor alle leuke jaren. Jullie zien me snel weer verschijnen, want wat moet een school nou zonder een stel debielen die denken grappig te zijn door pranks uit te halen!' Iedereen moet lachen. Dan loop ik het podium af, terug naar mijn beste vrienden en mijn vriendin, en in mijn linkerhand houd ik trots mijn diploma vast.

Een beetje laat, maar hier is een nieuw hoofdstuk. Dinsdag komt het allerlaatste officiële hoofdstuk van dit boek online. Ik heb mijn eerste schoolweek erop zitten en ik merk echt dat ik nog een beetje in de vakantie mood ben. Het is natuurlijk wel heel leuk om al mijn vrienden en vriendinnen weer te zien. Hoe was jullie eerste, tweede of derde (geen idee of er mensen al zolang weer op school zitten) week school? Zoals gezegd dus dinsdag hoofdstuk 43 en dan komt zaterdag de epiloog en het dankwoord. Dan zal dit boek op voltooid komen te staan en komt de proloog van Our Story ~ The Murder Mystery (aka deel 4) online. Ik hoop dat jullie het een leuk boek gaan vinden. Tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️