~POV Vince~
Ik speel de laatste akkoorden van het nummer op mijn gitaar en kijk dan zuchtend naar de blaadjes op mijn bed. Ik ben bezig met een eigen nummer, maar er klopt ergens iets niet en de vraag is: klopt de tekst niet, de muziek of is er aan allebei iets mis? Dat er iets mis is, weet ik in ieder geval wel. Het is geluk dat de examens erop zitten en ik dus alle tijd kan besteden aan mijn nummer. Oké, niet alle tijd, want Bo, Luca, Nikki, Dennis, Jesse en ik proberen nog een paar goede pranks uit te halen om nog wat punten voor de prankoorlog te bemachtigen. Sinds het begin van de examens vertelt professor McGonagall niet meer of je een punt krijgt voor een prank of niet. Zo probeert ze het spannend te houden wie er nou uiteindelijk gaat winnen. De laatste stand die we dus te horen hebben gekregen, was 25-26 voor 'The Marauders'. Een dag voordat de Hogwarts Express vertrekt, gaat McGonagall bekend maken wie er gewonnen heeft en ik kan niet wachten, evenals op de uitslag van de examens. Over een week is de diploma-uitreiking  en binnen een paar dagen krijgen alle zevendejaars te horen voor welke vakken ze geslaagd zijn en met welke scoren.

Na nog even naar mijn blaadjes gestaard te hebben, besluit ik om de hulp van mijn lieftallige moedertje in te schakelen. Ik sta op, hang mijn gitaar op mijn rug en pak mijn blaadjes op, waarna ik de jongensslaapzaal uitloop. In de Common room kijk ik rond of ik de hoofden van mijn zus, mijn vriendje en mijn drie beste vrienden kan spotten. Dat is alleen niet het geval en ik vraag me dan ook af waar die vijf uithangen, want ik heb ze namelijk al meer dan een uur niet meer gezien of gesproken. Geen zin om er verder over na te denken waar ze kunnen zijn, loop ik de Common room uit. Op weg naar het kantoor van mijn moeder kom ik professor Brown tegen en ik maak even een praatje met hem om vervolgens door te lopen. De deur van het lokaal is dicht, maar de muziek is goed te horen. Ik besluit gewoon naar binnen te lopen, omdat mam mijn geklop anders toch niet hoort. Ik open de deur en wat ik in het lokaal aantref, laat me hard lachen. Ma staat op twee tafeltjes keihard mee te zingen en te dansen met Rasputin van Boney M. Op haar bureau liggen allemaal blaadjes, waaruit ik concludeer dat ze bezig was met het nakijken van examens.

Leunend tegen de deur blijf ik het tafereel lachend bekijken en ik begin te klappen als het nummer afgelopen is. De geschrokken blik op mijn moeders gezicht maakt mijn hele dag en terwijl ik dubbel lig van het lachen, springt ma behendig van de tafeltjes af. Met haar toverstok zet ze de platenspeler wat zachter, zodat het volgende liedje op de plaat zachtjes op de achtergrond klinkt. 'Ik had je niet verwacht, Vi,' zegt mama en ze drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Nee, dat was te merken,' zeg ik grijnzend, doelend op haar geschrokken blik. Een boze blik is wat ik terugkrijg en ma gaat weer achter haar bureau zitten. 'Kan ik wat voor je doen?' 'Jazeker. Ik ben bezig met een nummer en ik heb de tekst en de muziek al af, maar er klopt iets niet en ik kom er gewoon niet achter wat het is,' zeg ik en ik leg de blaadjes in de uitgestoken hand van mijn moeder. Ze kijkt er even naar en zegt dan: 'nou, speel eens!' Ik breng mijn gitaar van mijn rug terug naar de plek waar hij hoort te hangen en zet mijn vingers op de goede snaren om het eerste akkoord aan te slaan. Ik sluit mijn ogen en begin te spelen en leef me helemaal in in mijn eigen nummer.

Wanneer ik klaar ben, kijk ik mijn moeder vragend aan. 'En?' zeg ik. 'Mooi! Heel persoonlijk vooral, Vi,' zegt ze en ze glimlacht naar me. 'I know,' mompel ik. 'Kom hier, dan zal ik je helpen, want ik heb wel een ideetje,' zegt ma en ze knipoogt naar me. Samen zitten we een tijdje aan het nummer te werken, totdat ik het helemaal perfect vind. 'Thanks, ma,' zeg ik en ik geef haar een stevige knuffel. 'Geen probleem. Ik help je met alle liefde, jongen!' Ik glimlach nog even naar mijn moeder en verlaat dan het lokaal weer, zodat ze weer verder kan gaan met het nakijken van examens. Met mijn blaadjes en mijn gitaar loop ik weer terug naar de Common room en als ik het wachtwoord tegen The Fat Lady heb gezegd, loop ik de gezellige ruimte in. Meteen word ik overvallen door vijf veel te enthousiaste mensen en ik kijk mijn tweelingzus, mijn vriendje en mijn drie beste vrienden raar aan. 'Wat hebben jullie uitgespookt?' vraag ik, nadat ik een kus op Dennis' lippen heb gedrukt. 'Wij hebben toestemming gekregen om vanavond een groot feest te geven in de Great Hall voor vijfdejaars en hoger,' zegt Bo en ze springt nog net niet op en neer van enthousiasme. 'Wie geeft jullie nou toestemming om een groot feest te geven voor vijfdejaars en hoger en ook nog in de Great Hall?' vraag ik verbaast, niet begrijpend welke professor ONS nou toestemming zou geven om een groot feest te geven.

'Professor McGonagall, wie anders?' zegt Jesse grijnzend. Mijn ogen vergroten zich. 'Professor McGonagall, de Headmistress, heeft ONS toestemming gegeven?! Is ze ziek?' 'Nee hoor, ze is kerngezond,' lacht Luca en ik geef hem een klap. 'Ik meen het. Hoe kan ZIJ ons nou toestemming geven?' zeg ik serieus. 'Ze vond het eerst ook niet echt een geweldig idee, maar bedacht zich toch, omdat dit onze laatste tijden hier op school zijn,' legt Dennis uit. 'En besef, Vi, dat McGonagall ook de scheidsrechter van de prankoorlog is. Iedereen denkt dat ze een vrouw is die zich altijd aan de regels houdt en ervoor zorgt dat anderen zich ook aan de regels houden, maar stiekem is ze gewoon een badass,' zegt Nikki en we beginnen alle zes te lachen. 'Maar mogen we alcohol hebben? Ik heb namelijk wel zin om een partijtje te gaan zuipen,' zeg ik. 'Dat mocht niet, maar we doen wel alsof we dat niet gehoord hebben,' zegt Bo grijnzend. 'Dat is een uitstekend idee,' zeg ik. We praten nog even verder en besluiten om dan alvast wat voorbereidingen te doen voor vanavond. We maken briefjes die we aan leerlingen uit Hufflepuff en Slytherin geven om in hun Common room op te hangen (we doen het zelf natuurlijk in de Common room van Ravenclaw en Gryffindor) en we zorgen ervoor dat er al wat dingen klaarstaan in de keuken, zodat we die vanavond meteen kunnen pakken als we alles gaan klaarzetten.

De overige tijd besteden we aan het spelen van spelletjes, een prank uithalen, avondeten en de spullen klaarzetten in de Great Hall. Ondertussen zijn Jesse, Dennis, Luca en ik ons aan het klaarmaken in de slaapzaal van Luca en mij. Daks en Joey zijn nergens te bekennen, maar die zullen we straks wel zien. Alle vier hebben we hetzelfde idee qua outfit: een zwarte broek met een blouse erop en witte sneakers eronder. Het enige verschil is dat Luca's blouse rood is, die van Dennis wit, die van Jesse donkerblauw en die van mij donkergroen. Ik laat de drie bovenste knoopjes open, zodat je mijn ketting goed kan zien en haal dan een hand door mijn bruine haar, zodat het alleen nog maar meer in de war gaat zitten. Ik weet dat Dennis me dan het leukste vindt en ik moet zeggen dat ik het mezelf ook wel vind staan. 'Vi, help,' zegt Dennis en hij duwt een tube gel in mijn hand. Ik zet hem op mijn bed en begin zijn haar met de gel in model te doen. Jesse en Luca zijn hetzelfde met hun eigen haar aan het doen voor de spiegel. Als we allemaal klaar zijn, gaan we op weg richting de Great Hall waar Nikki en Bo als het goed is al zijn.

Het feest is al in volle gang als wij aankomen bij de Great Hall en Bo en Nikki komen meteen op ons aflopen met zes bekers Firewhiskey. 'Jullie zien er heel goed uit,' zeggen Jesse en Luca en ze geven hun vriendinnen een kus. Daar hebben ze zeker gelijk in. Beiden dragen ze een jurkje tot net boven de knieën en hakken. Die van Bo is donkerblauw en die van Nikki groen. Hun make-up is gewoon subtiel, maar wel mooi. Ik knipoog naar mijn tweelingzus en neem dankbaar en beker aan die ik meteen achterover kieper, net zoals de rest. 'Laten we gaan dansen!' roept Bo vrolijk en ze trekt ons mee de dansvloer op. We mengen ons tussen alle andere dansende mensen. Het is hartstikke gezellig en binnen de kortste keren is meer dan de helft van alle feestende mensen dronken. Ikzelf ben ook al behoorlijke aangeschoten. Ik zing keihard met de muziek mee, terwijl ik lachend met Nikki dans en af en toe een slok bier neem. 'Vi, Dennis wenkt je!' roept Nikki om boven de muziek uit te komen. 'Wat zeg je?' roep ik terug. Ze schudt lachend haar hoofd en draait me dan om, zodat ik in de richting van Dennis kijk en hem naar me zie zwaaien. 'Veel plezier, Vincey!' roepen Jesse, Luca en Bo die lachend aan komen lopen.

Ik weet mijn middelvinger nog naar ze op te steken en baan me dan een weg door de dansende mensen om bij mijn vriendje uit te komen. Hij leunt nonchalant tegen de muur en trekt me tegen zich aan om vervolgens onze lippen te verbinden. 'Laten we gaan, Vi,' mompelt Dennis in mijn oor en vervolgens drukt hij er een zachte kus op. 'Maar het is zo gezellig, Den,' zeg ik pruilend, niet meer echt helder kunnen denken. 'Oh, maar ik weet zeker dat je dit veel leuker vindt, Love!' Dennis kijkt me ondeugend aan en ik begin hard te lachen. Ik zet mijn lege bierflesje op één van de tafels en laat me dan meevoeren door Dennis naar de Common room van Ravenclaw. Al zoenend lopen we de trap op naar de jongensslaapzaal, we verliezen een paar keer bijna ons evenwicht, en daar aangekomen, beginnen we elkaar te ontdoen van onze kleding. Dennis duwt me op zijn bed, komt over me heen hangen en drukt zijn lippen in mijn nek. Ik kreun zachtjes en sla mijn benen om zijn heupen om ons om te draaien en vervolgens hetzelfde bij hem te doen. De rest kun je vast al raden.

Ik ben behoorlijk laat, ik weet het😂😂. Ik had vandaag mijn eerste schooldag en ik heb echt nog steeds geen zin om weer naar school te moeten. Mijn vrienden en vriendinnen weer zien is echt leuk, maar school zelf had gewoon niet gehoeven😂😂. Mijn school is ook erg raar aan het doen in het vierde jaar doordat de klassen anders zijn dan de mentorgroepen. Wij hebben in 4V dus 6 klassen, maar die zijn weer verdeeld in 10 mentorklassen. Heel verwarrend dus. Ik hoop dat jullie schooldag ook een beetje goed verlopen is. Morgen heb ik echt weer les volgens het rooster en ik heb morgen het 2e, 3e, 6e en 8e uur. Iets te veel tussenuren als je het me vraagt. Ik weet nog wel dat ik in de onderbouw heel graag tussenuren wilde, maar nu ben ik er totaal niet blij mee. Zaterdag komt er een nieuw hoofdstuk online, dus tot dan!!

Xx deslimmenerd ❤️❤️