~POV Nikki~
'Goedemorgen, professor McG...' Ik slik de rest van haar naam in als ik niet professor McGonagall, maar professor Snape achter het bureau van mama zie zitten. Het is een dag na volle maan en normaal gesproken neemt professor McGonagall mama's lessen altijd over, maar blijkbaar nu niet. 'Kan iemand me uit het raam smijten?' mompelt Vince en hij kijkt boos naar Snape. 'Professor, waar is professor McGonagall?' vraagt Bo. 'Niet hier, mevrouw Black,' antwoordt Snape. 'No sh*t f*cking sherlock,' mompelt Luca en hij rolt met zijn ogen. 'Hallo, gaat u nog normaal antwoord geven?' vraag ik, maar Snape negeert ons volkomen en we nemen dus maar plaats achterin het lokaal. Vince en ik zitten naast elkaar en voor ons zitten Bo en Luca. 'Ik hoop dat mama straks even komt kijken hoe het gaat en als ze Snape dan ziet, bonjourt ze hem zo het lokaal uit,' zegt Vince die allemaal boze blikken op het achterhoofd van Snape werpt. 'Ja, hopelijk! Dat zou prachtig zijn,' zegt Bo grijnzend. 'Jij moet je wel rustig houden, Vi, want nog één misstap en Snape zorgt ervoor dat ze je van school kicken,' zegt Luca en hij kijkt Vince streng aan. 'Ik zal mijn best doen,' zegt Vince en hij slaat zijn armen over elkaar. 'De laatste keer dat je dat zei, ging het niet helemaal goed, dus beloof maar niks,' zeg ik en ik geef hem een por in zijn zij.

Wanneer iedereen in het lokaal is en zit, begint Snape de les en na zijn eerste zin voel ik mezelf al van binnen beginnen te koken: 'aangezien professor Payne nergens heeft opgeschreven waarmee jullie bezig zijn geweest, ik had ook niet anders van haar verwacht, zal ik maar een onderwerp met jullie gaan herhalen die jullie op je N.E.W.T. gaan krijgen: weerwolven!' Vince snuift boos en ik leg mijn hand op zijn been om hem te kalmeren. Ik ben zelf ook boos, maar boos doen tegen Snape heeft helemaal geen zin. We krijgen er toch alleen maar problemen van. 'Professor, ik denk niet dat het nodig is om weerwolven te herhalen. Niemand zit daar volgens mij op te wachten,' zegt Bo. 'Uw hand opsteken als u iets wilt zeggen, mevrouw Black,' snauwt Snape. Bo steekt geïrriteerd haar hand op en krijgt de beurt van de man met het zwarte, vettige haar. 'Ik zei, professor, dat het niet nodig is om weerwolven te herhalen, omdat u dit alleen maar doet om mijn beste vrienden te sarren,' zegt Bo. 'Volgens mij ben ik hier de professor, Black, en bepaal ik dus wat we gaan doen,' sneert Snape in haar richting. 'En volgens mij is het niet de bedoeling om twee leerlingen te sarren, alleen maar omdat hun vader een weerwolf is,' snauwt Luca terug die naast Bo is gaan staan. 'Jongens, ga zitten,' mompel ik en ik trek ze allebei weer naar beneden.

'Nikki, je laat je toch niet sarren door hem?' spuugt Bo uit en ze kijkt me met grote ogen aan. 'Nee, tuurlijk niet, maar dit helpt ook niet,' zeg ik terug. Vince is nog steeds stil en dat vind ik nogal verontrustend. 'Meneer Smith, mevrouw Black, ik wil jullie na de les spreken,' zegt Snape en dan richt hij zich weer tot de rest van de klas. Het eerste uur wordt gevuld met Snape die praat over weerwolven alsof geen één weerwolf goed kan zijn. Ik vraag me echt af of hij naar elke weerwolf zulke haat heeft of dat hij dit alleen zegt, omdat hij papa haat. Vince is al de hele tijd stil en dat is niet echt een goed teken. Opeens schiet Vince's hand de lucht in en professor Snape geeft hem de beurt. Vince gaat staan, legt zijn handen op zijn tafeltje en kijkt Snape scherp aan. 'Waarom praat u over weerwolven alsof alle weerwolven mensenetende monsters zijn? Alsof elke weerwolf ervoor heeft gekozen om te zijn wat ze zijn?' zegt Vince en hij pauzeert even. Snape wilt wat zeggen, maar Vince is hem voor en zegt: 'ik was nog niet klaar, professor!' De blik op Snape's gezicht is chagrijnig, maar hij houdt wel zijn mond. 'Dat er haat is naar weerwolven, zoals Fenrir Greyback was, is begrijpelijk. Die bijten het liefst iedereen die ze tegenkomen en dat zijn gewoon verschrikkelijk mensen. Maar er zijn ook weerwolven, waaronder mijn vader, die het verschrikkelijk vinden wat ze zijn. Zij zijn de dupe van het feit dat mensen niet willen geloven dat weerwolven ook hele aardig en liefdevolle mensen kunnen zijn. Dat zulk soort weerwolven hier vaak gewoon geen werk kunnen vinden, is een schande en alleen maar omdat ze één keer per maand in iets veranderen, waarvoor zelf niet eens hebben gekozen!'

De klas is helemaal stil geworden en zelfs Snape lijkt met zijn mond vol tanden te staan. Vince's handen zijn tot vuisten gebald en hij haalt een paar keer diep adem. Ik ga naast Vince staan, pak zijn hand vast en glimlach even naar hem. Dan richt ik mijn aandacht op Snape die nog steeds niks heeft gezegd. 'Weet u nog, professor, toen Luca vorig jaar in elkaar was geslagen en dat mijn moeder toen een verhaal vertelde over dat we iedereen gelijk hoorden te behandelen?' zeg ik en Snape geeft met een klein knikje aan dat hij precies weet waar ik het over heb. Aan de blik van Bo en Luca kan ik zien dat ze begrijpen waar ik heen wil. 'Toen zei u dat mijn moeder niet het recht had om dat te zeggen, omdat zij en haar vrienden u gepest hadden in jullie schooltijd, niet dat u niet hetzelfde deed, maar goed. Volgens mij had u op dat moment niks tegen mijn moeder mogen zeggen, want u bent juist degene die mensen niet gelijk behandeld!' zeg ik en ik kijk mijn Potions docent strak in de ogen. Bo, Luca en Vince krijgen een glimlach op hun gezicht en beginnen instemmend te knikken. Steeds meer leerlingen doen mee en als Snape wat wilt zeggen, wordt de deur opengegooid en loopt ma haar lokaal in. Haar rechterarm zit in een mitella en haar leren jasje hangt over haar schouders. 'Die kaart werkt nog steeds uitstekend,' zegt ze en ze kijkt met een boze blik naar Snape. ''Zware nacht gehad?' sneert Snape in ma's richting. 'Dat gaat jou geen ene hol aan!' Mama's blik is onwijs koud en als blikken konden doden, had Snape nu dood op de grond gelegen. 'Heeft je man dit gedaan? Je man die zo 'liefdevol' is?' snauwt Snape en ma's handen ballen zich tot vuisten. Als Snape nu niet snel ophoudt, krijgt hij een vuist tegen zijn kaak. 'Ik zou heel gauw die grote smoel van je houden, voordat ik ervoor zorg dat het gebeurt, en sodemieter op uit mijn lokaal! Ik hoef je lelijke kop hier niet meer te zien!' zegt ma en ze wijst met haar linkerarm naar de deur. Boos loopt Snape het lokaal uit en hij smijt de deur achter zich dicht. Ma loopt naar haar bureau en hangt snuivend haar jasje over haar bureaustoel, gaat erop zitten en pakt dan het goede boek uit één van de lades. 'Zo, waar waren we gebleven?' zegt ze en ze geeft ons snel een knipoog.

Tijdens het tussenuur dat we na DADA hebben, gaan we even langs bij papa, Niek, Stefan, James en Sirius in de ziekenzaal en daarna hebben we Care of Magical Creatures van Hagrid. Na de lunchpauze hebben we weer een tussenuur en die spenderen we met Jesse en Dennis, die ook een tussenuur hebben, en dan hebben we nog Charms: ons laatste uur van de dag. We zijn bezig met de spreuk 'Ascendio' en daar houden we ons dan ook mee bezig tijdens het uur. In de tijd tot het avondeten maken we wat huiswerk, eigenlijk doen alleen Jesse, Dennis en ik dat, en spelen we wat kaartspelletjes. Na het eten is het tijd voor Quidditch training en ik sta nog als laatste in de kleedkamer mijn haar in een staart te doen. De wedstrijd tegen Hufflepuff was aan het begin echt een flop en we stonden op een gegeven moment met honderd punten verschil achter. Gelukkig kwamen we heel goed terug en hebben we de wedstrijd met zeventig punten verschil gewonnen. Ik pak mijn bezem en loop de kleedkamer uit en het veld op. Ik zie Vince, Luca, Bo, Dennis en Jesse alle vijf op de tribune zitten en zwaai even naar ze. Ze zwaaien alle vijf terug en Jesse blaast me een kushandje toe. Lachend doe ik het terug. Ik loop naar mijn team toe die zich in het midden verzamelt heeft en alvast de kist met ballen heeft gepakt. Het team is nog steeds precies hetzelfde als vorige seizoen.

'Leg je bezem maar neer. We gaan eerst een warming-up doen,' zeg ik en meteen doet iedereen wat ik zeg. Met zijn zevenen doen we wat oefeningen en lopen we twee rondje om het veld. Ik heb namelijk geen zin dat iemand geblesseerd raakt en ik één van de reserves moet gaan gebruiken. 'Is dat niet de captain van het Ravenclaw team, aka jouw vriendje?' vraagt Linn grijnzend en meteen kijkt iedereen in de richting van Jesse. 'Jep, Jesse is ook aan het kijken, maar daar moeten jullie je niet door laten afleiden,' zeg ik en meteen is de aandacht weer op mij gevestigd. 'Maak je je dan niet druk dat hij achter onze tactiek komt en daarop kan inspelen?' vraagt Robbie bezorgd. 'Ik weet ook een soort van de tactiek van Ravenclaw, want ik kijk ook zo vaak bij zijn trainingen. Over tactieken moeten jullie je sowieso niet zorgen maken, dat is namelijk mijn taak als captain,' zeg ik met een lach. Alle zes lachen ze even, maar gelukkig is de focus snel weer terug. 'Om de Quidditch Cup te winnen, hoeven we alleen maar te winnen en dat gaan we natuurlijk ook doen, want ons team is geweldig. Maar we moeten Ravenclaw niet onderschatten. Net zoals vorig jaar hebben ook zij weer gewonnen van zowel Hufflepuff als Slytherin en ze zijn er dit jaar echt op gebrand om ons te verslaan.' Ik kijk iedereen even aan en er wordt af en toe geknikt. Hailey steekt haar hand op en ik maak een gebaar dat ze kan praten. 'Je zei net dat je ongeveer weet wat de tactiek van Ravenclaw is, maar wat is die tactiek dan?' vraagt ze. 'Het leek erop dat het gewoon de tactiek is die ze bijna elk jaar hebben gehad: er alles aan doen dat de Seeker beschermt wordt. Daar wil ik dus gebruik van maken en daarom wil ik vandaag alle focus leggen op Robbie en Mick, want jullie gaan een cruciale rol spelen in onze tactiek,' leg ik uit.

'Wat wil je dat we doen?' vraagt Mick en hij en Robbie kijken me vragend aan. 'Ik wil dat jullie je gaan focussen op de Beaters van Ravenclaw. Als jullie hun weten uit te schakelen, is er niemand meer die Jesse van veraf kan beschermen en dan wordt het een stuk makkelijker om hem uit te schakelen op het moment dat het nodig is,' zeg ik. 'Klinkt als een strak plan,' zegt Robbie lachend. 'Tuurlijk, wanneer heb ik geen goed idee gehad?' zeg ik knipogend terug. We lachen even met zijn zevenen en dan zeg ik: 'zo, laten we maar eens beginnen!'

Nieuw hoofdstuk! Hierna komen nog 8 hoofdstukken en de epiloog. Ik moet wel hoofdstuk 39 nog schrijven, omdat ik daar nog steeds geen inspiratie voor heb. Dat komt vanzelf wel weer. Ik ga donderdag weer naar huis en maandag en dinsdag ga ik naar de Efteling en blijf daar in de buurt ook overnachten. Hoe is jullie vakantie? Zaterdag een nieuw hoofdstuk, dus tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️