Hoofdstuk 23 ~ De neusbijtende theekop
~POV Nikki~
Over drie weken beginnen de examens en Bo, Luca en ik hebben nu een blokuur Potions. We zijn bezig met Amortentia en er is ondertussen al anderhalf van de twee uur verstreken. Iedereen schrikt op uit zijn concentratie, als de deur onaangekondigd wordt opengegooid door Dennis. 'Wat moet u, meneer Grant?' vraagt Snape geïrriteerd aan hem. 'Vince en Jesse zitten te vechten met twee Slytherins. Ik heb ze al geprobeerd uit elkaar te houden, maar ze stoppen niet!' zegt Dennis gespeeld wanhopig. Snape doet precies waarop we vooraf hoopten en hij beent woest het lokaal uit. 'We moeten het nu doen,' zegt Bo en Luca haalt de neusbijtende theekop uit zijn tas. Snel lopen we naar Snape's bureau, gooien we zijn koffie over in onze kop en smeren als laatste nog wat doorzichtige 24 uur werkende lijm op die met geen spreuk te verwijderen is. Daar hebben Fred en George wel voor gezorgd. Naast zijn bureau staat een ketel met Amortentia en ik haal vlug een flacon uit mijn zak en vul die met een beetje van de Potion. 'Die kan nog wel eens van pas komen,' zeg ik grijnzend en ik laat de flacon in mijn zak glijden. 'Badass Nikki,' lacht Luca en dan gaan we gauw weer op onze plek zitten, omdat Snape binnen de kortste keren weer binnen kan komen. 'Hopelijk verraden die Slytherins ons niet,' zegt Bo en ze kijkt met een verafschuwde blik naar Aiden, Ezra, Joshua en nog twee meiden. 'Dat zou inderdaad een keertje mooi zijn,' zeg ik en precies een seconde later komt Snape boos binnenlopen.
Omdat Snape zo boos is, let hij niet op hoe zijn kop koffie eruit ziet en zet hem aan zijn lippen. Als hij hem weer neer wilt zetten, lukt het niet en begint de kop ook nog eens in zijn neus te bijten. Snape's blik schiet woest naar ons en hij probeert wat te zeggen, maar hij is niet te verstaan. 'Wat zegt u, professor, we verstaan u niet,' zeg ik poeslief. Snape's blik gaat van woest naar furieus en Luca zegt, terwijl hij zijn lach probeert in te houden: 'ik denk dat het slim is als wij maar eens gaan.' Alle drie pakken we onze tas en staan op. 'Hè, wat zegt u nou, professor? U praat zo onduidelijk,' zegt Bo lachend, als Snape iets naar ons probeert te snauwen. 'Dag, professor, veel succes met uw neus,' zeg ik en lachend lopen we het lokaal uit, terwijl we Snape allerlei spreuken zien proberen om het kopje los te krijgen. 'Oh, jullie hadden het echt moeten zien!' zegt Luca lachend tegen Vince, Jesse en Dennis die een stuk verder in de gang op ons staan te wachten. 'Jammer dat we het gemist hebben, maar we hebben nog 23 uur om hem te zien,' zegt Vince grijnzend. 'Hebben jullie echt gevochten met twee Slytherins?' vraagt Bo nieuwsgierig. 'Nee, tuurlijk niet! We stonden hier gewoon te wachten en Snape was echt pissed,' zegt Jesse lachend. 'Kijk eens wat ik nog heb meegenomen,' zeg ik en ik haal de flacon met Amortentia uit mijn zak. 'Hoe heb je Amortentia meegekregen?' vraagt Dennis verbaast. 'We zijn er nu mee bezig en Snape had een ketel al gemaakt en ik kon het niet laten om een beetje mee te smokkelen,' leg ik grijnzend uit. 'Lekker, zussie!' Vince geeft me met dezelfde grijns een high five.
'Nu ben ik eigenlijk wel benieuwd wat jij ruikt Bo?' zegt Luca. 'Waarom zo benieuwd. Hoop je dat ik jou ruik?' zegt Bo terug. 'Hoop jij dat dan?' kaatst Luca terug. 'Laten we allemaal gewoon even ruiken,' stel ik voor. Iedereen stemt ermee in. Ik haal de kurk van de flacon af en ruik er even aan. 'Jess, ik ruik jou,' zeg ik gespeeld verbaast. 'Ahww, dat hoopte ik al,' zegt Jesse terug en hij drukt een kus op mijn wang. Ik verstrengel onze vingers, terwijl hij aan de Potion ruikt. 'Jep, ik ruik jou ook,' zegt Jesse grijnzend en nu drukt hij een kus op mijn lippen. Dennis en Vince ruiken natuurlijk elkaar, maar wij zijn alle vier benieuwd wat Luca en Bo ruiken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zou weten wat Bo ruikt. 'Dit is voor mij een onbekende geur,' zegt Bo, maar haar blik schiet heel even naar mij en die zegt dat ze me wat moet vertellen. Luca is de laatste die eraan ruikt. 'Zoals ik al had verwacht, ruik ik Nina niet,' zegt Luca. 'Jullie hebben net een maand en je vindt haar nu al niet meer leuk?' vraagt Vince met een rare blik. 'Aan het begin ging alles gewoon goed, maar ze begint zich steeds meer te ergeren aan het feit dat ik zo vaak de regels overtreedt. En ik kan je vertellen dat ik me steeds meer begin te ergeren aan het feit dat zij zich steeds meer begint te ergeren aan het feit dat ik zo vaak de regels overtreedt,' vertelt Luca. 'Ik daag je uit dat nog eens te herhalen,' zegt Dennis lachend. Luca probeert het, maar het mislukt nogal. 'Ga je het dan ook met haar uitmaken?' vraag ik. 'Ja, ik wil het eigenlijk vandaag met haar uitmaken,' zegt Luca. 'Mooi zo, dan hoeven wij haar niet meer te zien dan nodig is,' zegt Bo opgelucht. 'Thanks, hè,' zegt Luca sarcastisch. 'Graag gedaan,' zegt Bo terug. 'We moeten naar Charms,' zegt Dennis die op zijn horloge kijkt.
In het Charms lokaal aangekomen, gaan Jesse en ik naast elkaar zitten en hij slaat zijn arm losjes om mij heen. Een paar meiden uit Ravenclaw kijken me jaloers aan, omdat Jesse mij wel leuk vindt en hun niet. 'Zie ze jaloers kijken,' zeg ik zachtjes tegen Jesse en we beginnen samen te lachen. 'Niet gek, als ik een meisje was geweest, was ik ook jaloers op jou geweest,' zegt Jesse tegen mij en hij drukt een kus op mijn wang. 'Gaan we slijmen?' vraag ik plagend. 'Nee hoor, het is gewoon zo,' zegt Jesse terug. 'Je bent een sukkel, Paterson,' zeg ik lachend. 'Maar wel jouw sukkel,' lacht Jesse. 'Ja, Jess, wel mijn sukkel,' zeg ik en dan begint de les. Onze Charms les is alleen van korte duur, want na twintig minuten komt McGonagall ons halen en neemt ze ons mee naar haar kantoor. Snape is daar ook en zijn hele neus is rood van het bloed, omdat hij nog steeds gebeten wordt door het kopje. 'Vinden jullie dit grappig?' vraagt McGonagall en ze kijkt ons niet zo vrolijk aan. Alle zes kijken we elkaar even aan en we besluiten dat het maar beter is om te zwijgen. 'Hallo, ik vroeg jullie wat,' zegt McGonagall, als we inderdaad geen antwoord geven. 'U wordt boos als we 'ja' zeggen, maar we zouden liegen als we 'nee' zeggen. Ik denk dat u uw antwoord dan al heeft,' zegt Dennis en een grijns is op zijn gezicht te zien. Luca, Bo, Jesse en ik verbergen onze lach achter onze hand, maar Vince lacht gewoon hardop. 'Dit is niet grappig, Lupin!' zegt McGonagall streng tegen Vince. 'Daar denken wij dan heel anders over,' zegt Vince en hij krijgt een woedende blik van Snape, waardoor hij juist nog veel harder begint te lachen. 'Jullie blijven na, totdat de examens beginnen en dan na de examens blijven jullie nog na, tot jullie weer naar huis vertrekken,' zegt McGonagall en ze zucht diep. 'Gezellig, professor, we kijken er naar uit!' zegt Bo en nu schieten we allemaal in de lach. McGonagall kijkt ons hoofdschuddend aan en dan mogen we haar kantoor weer verlaten. 'Veel succes met nog een dag gebeten te worden door een kopje, professor!' roept Luca nog naar Snape, als we de stenen wenteltrap weer aflopen.
De dag verloopt verder gewoon rustig. Ma lag helemaal dubbel toen ze hoorde wat we hadden gedaan en het was maar goed dat er geen andere professors in de buurt waren. Nu zitten Bo en ik samen in de Library. Luca is het aan het uitmaken met Nina, Vince en Dennis zijn samen wat doen en Jesse heeft om de één of andere reden nog een training ingepland met zijn team. Waarschijnlijk is hij nog steeds niet over de nederlaag en het mislopen van de Quidditch Cup heen en wilt hij alvast trainen voor volgend schooljaar. 'Bo, wat wilde je nou vertellen?' vraag ik, als we allebei klaar zijn met het leren voor Transfiguration. 'I-ik denk dat ik Luca leuk vind,' fluistert ze. 'Rook je hem? Rook je Luca toen je aan de Amortentia rook?' vraag ik verbaast. Ze knikt en tranen staan in haar ogen. 'Hey, niet huilen,' mompel ik en ik neem haar in mijn armen. 'Ik weet niet wat ik nu moet doen. Hij vindt mij sowieso niet leuk en als ik het hem vertel, is onze vriendschap naar de klote,' huilt ze. 'Jullie vriendschap gaat niet naar de klote, want hij zal je echt niet laten vallen, als je het hem vertelt. We kennen elkaar al ons hele leven en je weet net zo goed als ik dat Luca één van de meest loyale personen is die we kennen,' zeg ik en ik wrijf zachtjes over haar rug. 'Ja, I know, maar als ik het hem vertel, gaat onze vriendschap sowieso ongemakkelijk worden en dat is wel het laatste wat ik wil,' zucht Bo en ze wrijft de tranen van haar gezicht. 'Ik kan proberen of ik bij Luc kan peilen hoe hij erover denkt? Maar ik weet niet of het gaat lukken,' zeg ik. 'Zou je dat echt willen doen?' vraagt Bo. 'Tuurlijk, Bootje, je bent mijn beste vriendin,' zeg ik glimlachend en ze geeft me een knuffel. 'Bedankt, Nik, je bent mijn allerbeste vriendin,' zegt Bo en ze drukt een kus op mijn wang. 'Geen probleem, Bo,' grijns ik terug.
Nou, hier is weer een nieuw hoofdstuk. Een beetje laat, I know, maar toetsweek gaat jammer genoeg voor🙁. Nog drie dagen en vier toetsen en dan zit dit schooljaar er eindelijk op. Zaterdag komt een nieuw hoofdstuk, dus tot dan!!
Xx deslimmenerd❤️❤️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro