Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

35. 𝐂𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐈'𝐝 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐭𝐫𝐞𝐚𝐭 𝐦𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐬𝐡𝐢𝐭𝐭𝐲, 𝐲𝐨𝐮 𝐦𝐚𝐝𝐞 𝐦𝐞 𝐡𝐚𝐭𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐜𝐢𝐭𝐲

.

𝐍𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐭𝐨𝐥𝐝 𝐚𝐧𝐲𝐨𝐧𝐞 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐝
'𝐂𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐬𝐡𝐢𝐭'𝐬 𝐞𝐦𝐛𝐚𝐫𝐫𝐚𝐬𝐬𝐢𝐧𝐠, 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐞𝐫𝐞 𝐦𝐲 𝐞𝐯𝐞𝐫𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠
𝐀𝐧𝐝 𝐚𝐥𝐥 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐢𝐝 𝐰𝐚𝐬 𝐦𝐚𝐤𝐞 𝐦𝐞 𝐟𝐮𝐜𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐝

Había pasado una semana y he decidido correr a la mesa de los Slytherin para de una vez por todas avisarle a Regulus lo sucedido. Que es que básicamente ya lo he hecho parte de esto y tengo miedo, de verdad me aterra saber que es lo que pensaría. Quiero decir, la principal razón por la cual Ian me odia es porque cree que siempre lo arrastro a mi drama innecesario. No quiero perder a Regulus ahora por lo mismo. No ahora que ha sido el mas lindo conmigo y con el tema.

El estaba leyendo de un libro y Dorcas le hablaba y le hablaba y no se que tanto le contaba pero cuando me siento enfrente de ambos, el baja de su libro. Okay Rebecca, tu puedes. Habla con el.

- buenos días a ambos. - dije nerviosa y tomé un plato con cereal y leche del centro. - um... tengo noticias.

- ¿sobre? - Dorcas me pregunta, prestándome por completo atención y Regulus aun y sin decir nada, por igual.

- le he dicho a Lily que he empezado una relación. - los dos me miran confundidos y se escucha como va entrando al gran comedor el equipo de quiddtich pues, hoy tenían partido. Voltee y James iba caminando con Marlene y los demás. El no dejaba de voltear hacia acá, de verdad no dejaba de verme y eso me hizo sentir mas nerviosa a lo que tomo de inmediato de la mano de Regulus y este se detiene para ver aquello. Lily es la que se pone de pie y va directo a abrazarlo.

Puse los ojos en blanco y me voltee de nuevo a la mesa donde los dos me miraban con confusión.

- le dijiste que sales conmigo. - Regulus dice de inmediato. - eso es lo que venías a decirnos.

- ¿sorpresa? - dije apenada y Regulus me suelta para seguir comiendo. Mierda, de verdad espero y no me odie tanto en estos momentos como yo lo estoy haciendo. - oigan se me salió por completo, no hallaba que decirle y ella estaba molestándome y... esto fue hace unos días pero por obvias razones nadie de ellos se ha acercado a hablar del tema, ellos no pueden hablarme. Pero creo que ahora James lo sabe y no deja de vernos por eso.

- lindo. - Regulus dice y ríe.

- espera ¿no estás molesto? - este niega con la cabeza de inmediato. - Sirius seguramente aun también ya lo sabe. Ya lo pensaba desde antes y um...

- mejor aún, hoy parece ser una muy buena mañana. Ahora, solo espero que Hufflepuff gane el partido. - cierto, es el partido para ver quienes pasaban de ellos dos y luego el que ganara, iba contra Slytherin. Mi casa es la única eliminada por ahora y quizás por eso Ian esta mas molesto de lo normal. - vamos al juego juntos. Quiero decir, si ya piensan que somos pareja ¿qué mejor distracción para James Potter?

- ¿de qué me perdí? ¿puedo saber por qué lo odias tanto? quiero decir, yo no estoy para nada feliz con el ahora pero... ¿tú?

- ¿por qué esta con Lily? ¿qué no han pasado tan solo dos semanas?

- bueno, no lo sé pero en teoría yo estoy contigo. - levanté ambos hombros. - no veo como juzgarlo por eso si yo hago lo mismo.

- ¡no Rebecca! no estas haciendo lo mismo porque no estamos saliendo. - este dice aclarándomelo. - lo hace aun peor, y me molesta porque el jura y perjura amarte.

- ¿podemos cambiar de tema? no me encanta recalcar el hecho de que mi vida amorosa es una mierda.

- no quise decir eso.

- pero es la verdad, lo digas o no. - dije apenada y mejor seguí comiendo. - vamos a ir a ver el partido, si.

...

Recién llegamos y decidí ir a comprarme algo para comer en el partido. Fui con Regulus y Pandora por unas palomitas y justo en ese momento, iba pasando el equipo de quidditch y todo mundo empieza a aplaudirles. Creo que apenas tan solo iban a entrenar, pues faltaba una media hora. Pero fue inevitable no voltear a ver a James y extrañarlo. Me rompía el corazón verlo y saber que nada podía como antes. Nada era bueno y no lo tenía mas en mi vida. Ni como mejor amigo ni como novio. Bueno, eso nunca sucedió.

Regulus aprovecha que el va pasando y me abraza de los hombros para después darme un beso en la frente. James nos ve y luego retira la mirada para dejar de notar nuestra presencia. Terminan de pasar todos los jugadores y este se voltea victorioso. Era tan incomodo todo esto.

Pero lo peor era cuando agarré una servilleta al mismo tiempo que Mary y ella me mira molesta.

- ¿qué? - le dije de mala gana, ahora la aguantaba menos que nunca. - ¿la quieres? toma.

- puedes robarla como los novios de otras.

- ¿cuál es tu problema? - me reí. - ni siquiera era tu relación y si, entiendo que era tu mejor amiga pero me disculpé.

- eso no cambia las cosas, Rebecca. No puedes revertir los errores o regresar al tiempo, y esa situación tan solo me comprueba que eres una mala persona. - Ian llega y se acomoda a un lado suyo, a lo que la veo con mas coraje ahora.

- creí que éramos amigas.

- si bueno, yo también lo creía pero no quiero tener amigas como tu, al menos no ahora. ¿te das cuenta que nadie en este castillo quiere saber de ti? debe ser por algo.

- yo no tengo problema con Rebecca. Creo que es fabulosa. - Pandora dice y voltee a verla para sonreírle, genuinamente me nació sonreírle. - ¿verdad, Reg? - ella le da un codazo para captar su atención.

- um, si.

- ¿tu no piensas decir nada? - le pregunté a Ian y de inmediato, Mary voltea a verlo. Como si ella tuviera un control en lo que el dijera o sus decisiones. Eso me ha decepcionado por completo pero no tanto como el saber que nuestra amistad era cosa del pasado. Dolía y creo que dolía mas que lo de James. Perder a un mejor amigo duele peor que a un enamorado. Y tan solo me queda... fingir que no me importa. - de acuerdo. Es bueno saberlo.

Ella toma de su mano y se lo lleva para irse a sentar.

- ¿qué mas da? no lo necesitas. - Regulus me dice pero creo que el no esta consciente de lo importante que es Ian para mi, a lo cual, tan solo trato de pensar en otra cosa.

- parece ser que las malas personas disfrutan pasar tiempo juntos. - Sirius pasa por un lado nuestro junto con Peter y con Remus. Remus se me queda viendo durante el camino pero no me dice nada. - disfruten del partido.

- hola. - oh, al final si me ha saludado.

- ¿qué? ¿a ti no te van a regañar por hablarme? - dije refiriéndome a lo de Ian pero claramente, no lo captaba. - ve a sentarte con ellos, te están esperando.

- ¿te encuentras bien? - asentí con la cabeza. - yo, um...

- lo sé. - dije mientras me cruzaba de brazos y este, opta por mejor irse. Me voltee con Pandora y con Regulus y puse los ojos en blanco. - mierda ¿a caso todo mundo siempre será así de cruel?

- Sirius no vale, el siempre actúa como idiota. - Regulus dice y eso me roba una risa. - vamos, ya nos están esperando los demás.

- solo pediré algo de tomar y los alcanzo. - dije y estos dos se retiran junto con los otros. La verdad era que, solo ocupaba un tiempo para mi sola y pensar lo que acababa de suceder.

Como Ian tomó la decisión de terminar con nuestra amistad de la noche a la mañana solamente porque ya no le era conveniente en su relación sentimental y es que, parece ser que todos los años de amistad los ha tirado a la basura solo por una mujer. Es tan... terrible, me duele, me dan ganas de llorar pero al mismo tiempo de gritar del coraje. Pero puesto a que todo mundo me estaba viendo, y con claras razones, soy el centro de atención en el colegio en estos momentos pero para mal, trato de actuar bien y como si genuinamente solo iba por algo de tomar.

Solo que en ese momento, alguien toma de mi mano y me jala lejos de ahí. Fue un jalón de lo mas fuerte y rápido que ni pude ver quien era ni a donde iba pero la persona cierra de la puerta detrás nuestro y me doy cuenta de que era James. Le puse los ojos en blanco y lo empujé para irme pero no me lo permite y me hace para atrás.

- ¿qué parte de no puedes estar cerca mio no has entendido? - dije cruzándome de brazos y voltee a mi alrededor para captar donde estaba. - son los vestidores, cualquiera puede entrar, inclusive tu entrenador y...

- Rebecca ¿Estás saliendo con Regulus? - este me pregunta por fin y me daban tantas ganas de reír al saber que esa era su preocupación. - ¿en qué momento? ¿por qué?

- James, estas saliendo con Lily.

- no, no es cierto. Ella solamente es mi amiga. - me toma de los brazos, los cuales aun estaban cruzados y empieza a acariciar de estos. - no estoy saliendo con ella ¿cómo podría? estoy perdidamente enamorado de ti. Solo es mi amiga, pasamos el rato juntos pero es solamente eso.

- oh. - de verdad creí que ya estaban saliendo oficialmente. - James, de verdad. Si alguien te ve en estos momentos conmigo, ni siquiera te van a permitir jugar y tienes la final en juego.

- eso no me importa en estos momentos. Prefiero... - baja la mirada y mira de mis labios, sus cejas estaban caídas con genuina tristeza y me acariciaba de los hombros a los brazos. - tenerte cerca mientras pueda. No sabes lo mal que me hace ser que no puedo estar a tu lado, aunque sea como un amigo...

- olvida la regla de tu profesora. - dije haciéndome a un lado para que no me tocara mas. - ¿qué mas da si tienes prohibido hablarme o verme? yo he decidido alejarme de ti, James. No quiero estar a tu lado.

- eso es mentira. - si, de hecho si es mentira, pero no el que si quiero intentarlo. - de acuerdo, lo arruiné todo pero por favor ve las cosas desde mi punto de vista. Empieza el año escolar y tu no eres mas que un recuerdo de lo que fue mi primer enamoramiento y mi mejor amiga, ya que no hablábamos.

- ¡por qué tu tomaste esa decisión!

- si pero eso ya lo hablamos, era muy difícil tener que ser tu amigo cuando eras novia de mi mejor amigo. - hice una mueca. - pero regresando al tema del inicio del semestre. Mi mejor amigo me pide de favor que pase mas tiempo contigo porque jurar amarte con su corazón y quiere ayuda ¿qué hago yo? ayudarle. Tu lo harías por Ian.

- yo... - de nuevo el recuerdo de Ian y no ayudaba nada. - eso no cambia nada. Me mentiste.

- claro que te mentí porque en un principio mi plan era ayudar a Sirius pero vamos Rebecca, fue cuestión de tiempo para que lo que yo sintiera por ti saliera de nuevo. - se acerca mas a mi y yo por ende, camino de espaldas para evitar estar cerca suyo pero topo con la mesa donde se encontraban todas las escobas y este aprovecha para acorralarme. - claro que me enamoré como un loco cuando tuve el privilegio de hacer musica a tu lado y nada mas me importó por el momento mas que tu.

- le contaste de Karma.

- y me arrepiento mucho de haberlo hecho. - ladee la cabeza para no verlo y este me toma del rostro para sostenerlo y hacer que lo mirara. - gracias por la explicación, de verdad lo aprecio pero no quita el que duela.

- no te odio Becca, eres lo mejor que tengo. - mi corazón se estaba derritiendo en esos momentos. - no pienso que seas una mala persona, jamás lo haría. Eres mi vida y todo lo que necesito para estar bien.

- lo siento, um... - un jugador de quidditch se muestra y James se separa y yo volteo a otro lado para distraerme. - solo vine por mi uniforme. Yo um... espero afuera. - y se sale de nuevo.

- no podemos estar juntos. Te lo recuerdo. - tomé de mis cosas para ya irme y caminé hacia la salida pero este me sigue y me detiene tomando de mi mano. - no lo vale, no vale la pena que arriesgues el partido. Ya has dicho lo que querías que decir.

- pero no he hecho lo que he querido hacer. - negué con la cabeza de inmediato pero me toma de las mejillas y lo siguiente que se es que estaba besándome.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro