Chapter Sixteen

Love

I'd like to think that maybe I was just drunk but I drink too little of alcohol a while ago to be already drunk... And although I can also taste some alcoholic drink on Wesley's mouth as he kissed me I knew he wasn't drunk yet, too... Yet we were drunk differently... We became drunk of each other's soft and still familiar lips...

***

"Can we talk?"

I remained looking at Justin. I didn't expect that he will come to me one day and ask this... Unti-unti akong tumango. He sat down on the chair next to me. Nasa recording room lang ako gaya ng madalas. I was waiting for Wesley when Justin came in first. "I'd like to apologize for everything I said to you, Aryanne..." he said that shocked me a bit.

I didn't know what to say or how to react immediately. He continued. "Wesley and I talked... And I realized that I only took one side all this time. I forgot to think of how you probably went through all those years, too... I'm sorry... I'm sorry, Aryanne."

I remained looking at him.

He sighed a bit. "I remember how you cried that day when Wesley left you for Europe... I knew you were hurt. Pero parang nawala iyon sa isip after everything that had happened. I was there, Aryanne... Ako ang nakasama ni Wesley sa England. I've witnessed everything he went through. All his hardships... And how broken he was after what happened between you two..."

Unti-unti akong tumango sa pag-iintindi. I get him. Hindi ko sasabihing ayos lang iyong ginawa o mga sinabi niya sa akin... But I understand. He was the person who's been with Wesley all this time. Magkaibigan sila at kung ako rin siguro... "Naiintindihan ko..." I said slowly.

"Thank you, Justin... For being with Wesley all those times. Thank you for looking after him."

His forehead just creased a bit.

I smiled faintly. Until Wesley arrived at nabaling na sa kaniya ang tingin at ngiti ko. A handsome smile also appeared on his lips when he saw me sitting there and was waiting for him.

***

"Binyag pala ng anak nina Jhila at Jacob." I told Wesley.

Nagkaroon kami ng usapan na uuwi sa amin sa linggo. Saktong binyag din iyon ng second child na nina Jhila at naimbitahan din kami ni Wesley so we might just attend, too.

Bumaling sa akin si Wesley mula sa gitara niya. I remember the guitar I gave him before. I'm not sure if he kept it... Dinala niya iyon noong nagpunta siyang England. "They ended up together?"

Napangiti ako ng malapad sa reaction ni Wesley dahil ako man ay hindi pa rin gaanong makapaniwala na silang dalawa ang nagkatuluyan. And maybe I just didn't see it before. Hindi namin iyon nakita noon kaya hindi rin namin inasahan. Pagkatapos mag-college ay nagpakasal sina Jacob at Jhila. Ang nalaman namin ay buntis na rin noon si Jhila sa anak nila ni Jacob. Ngayon nga ay dalawa na ang anak nila. Lalaki iyong panganay at babae naman ang bunso na baby pa ngayon. They remained in our province and just lived simply there...

Hindi na kami nag-uusap noon ni Jhila pero nang magkita kami sa amin kapag dinadalaw ko si Tita Joyce at nakapag-usap kami at nalaman kong may sariling pamilya na nga siya.

"I didn't expect it, too..." ngiti ko habang nagkakatinginan kami ni Wesley.

Tinabi niya ang gitara niya. Inabot niya ang kamay ko and then he made me sit on his lap. I chuckled and looked at the door of the recording room na na locked naman namin. Kaming dalawa lang din ni Wesley ang nandoon.

Hindi ko na iniisip ito... o iniwasan ko nalang muna mag-isip... All I cared about at the moment was that I'm happy. I've never felt this alive after many years. Wesley makes me feel alive...

Hinawakan ko ang pisngi niya and we looked into each other's eyes. "I missed you, Wesley..." I told him.

"I love you, Aryanne." was his response.

Naramdaman ko ang puso kong nagwawala sa aking dibdib. Parang may karera sa loob o may tambol. Nanatili kami ni Wesley na nakatingin sa isa't isa. Until he lowered his head to meet my lips. I parted my lips and welcomed his passionate kiss...

Hindi pa namin ito talagang napag-uusapan nang maayos. Or maybe we refused to... There are realities outside this as if fantasy that we just made for us two. Parang kami lang ang tao. Parang wala kaming iniisip ni Wesley kung 'di ang isa't isa lang...

***

"A-Art, I'm tired. I'm sorry..." tanggi ko sa pagsubok niyang halik sa akin.

I wanted to stay in a different room just like before noong bago pa lang ako dito sa condo niya... Pero ano ang iisipin niya...? Matagal na kaming nagtatabi nang ganito sa pagtulog. At ayaw kong magduda siya... Natatakot akong malaman niya...

Nagkatinginan kami. Nakahiga na ako sa kama habang bahagya naman siyang nakaangat sa harapan ko. Halos takpan ko ang sarili ng mga braso ko na para bang proteksyon ko sa sarili mula sa kaniya... Napalunok ako.

"Okay... Goodnight, Aryanne." He kissed me on my temple instead.

Parang nakahinga ako nang nahiga na rin siya sa side niya sa malaking kama. While I was almost already at the edge of the bed. Mariin kong pinikit ang mga mata.

When Sunday came maaga pa lang ay nasa bahay na kami nina Wesley. Papunta na rin agad kami sa simbahan to attend Jacob and Jhila's child's christening.

"Ngayon ba iyong binyag ng anak nina Jacob at Jhila?" Tita Joyce asked.

I turned to her and nodded as I smiled. "Opo, tita, pupunta nga po kami ni Wesley. Hindi po ba kayo sasama?"

Tumingin pa si Tita kay Wesley at sa akin bago siya umiling. "Hindi na, hindi na..."

Tumango kami ni Wesley at nagpaalam na rin sa kaniya.

Agad kaming sinalubong nina Jhila nang dumating kami ni Wesley sa simbahan. Mga ka batch lang din namin ang nandoon halos kaya hindi na rin naging mahirap ang pakikisama. Ang daming bumati lalo na kay Wesley.

"Ito na ba ang anak mo, Jhila? Ang cute niya!" I felt amazement as I saw the little girl child she was carrying.

Ngumiti sa akin si Jhila. "Oo, gusto mo ba siyang kargahin?"

Hindi na ako nagdalawang-isip dahil nasanay din naman ako sa mga bata dahil sa mga anak din ng mga kuya ko. "Oo..." I agreed.

Binigay sa akin ni Jhila ang anak niya. Nakangiti naman ako habang pinagmamasdan ang bata. Mukhang mas kamukha niya si Jhila kaysa sa Papa niya. I've also met their son at ito naman ang mas kamukha rin ni Jacob. Nang mag-angat ako ng tingin ay nakita kong nakatingin na sa akin si Wesley. He was watching me as I carry Jhila and Jacob's daughter. I gave him a smile.

Lumapit siya sa amin at dalawa na kaming natuwa sa bata na hindi naman umiyak sa bisig ko. "She's so cute!" I told Wesley.

He smiled at me. Ngumiti lang din ako habang nagkakatinginan kami at naging abala na sa bata.

Halos abutin kami ng hapon kanila Jhila. I will stay with the Riveras tonight. Nakapagpaalam na rin naman ako kay Arthur na baka nga sa probinsya na ako magpalipas ng gabi ngayon.

Nasa baba ang kwarto ni Tita Joyce. While Wesley's upstairs at iyong dating kwarto ko na rin dito sa bahay nila. That night we happily ate dinner with Tita Joyce. And then after the three of us just watched TV hanggang nagpaalam na si tita na magpapahinga na siya. Hinatid pa namin siya ni Wesley sa kwarto niya. And then after the two of us went upstairs.

"Wes—" Suminghap ako.

He naughtily tried to kiss me on their stairs. "Baka makita tayo ni tita," I said to him.

He held my hand and brought me to his room. I slightly giggled. And when we entered his room he promptly kissed my lips and I welcomed him wholeheartedly.

Sunod na isa isang nahubad ang mga damit namin at nahulog at nagkalat lang ang mga ito sa sahig ng kwarto ni Wesley. I let out a soft moan as his lips lowered to the soft skin of my neck. And then he brought me to his bed...

I woke up very early the next day. Nakaramdam ako ng uhaw at wala pala kaming tubig sa kwarto. Binalingan ko si Wesley at napangiti nalang ako habang pinagmamasdan siyang natutulog. Who looked peaceful in his sleep. Dahandahan nalang akong bumangon at umalis sa kama para hindi siya magising.

Nagbihis din muna ako ng mga damit ko. And then I went straight downstairs to the kitchen. Dumiretso ako sa ref at kumuha ng tubig na maiinom. Nabigla lang ako nang makita si Tita Joyce na tahimik na pumasok sa kusina. "Tita... ang aga n'yo pong nagising." I said a bit nervously.

Tumango lang siya. "Hindi rin ako makatulog mula pa kagabi."

My nervousness just doubled. "M-Masama po ba ang pakiramdam mo, tita?"

Umiling siya at nagbuntong-hininga. "Aryanne... Kumusta kayo ni Attorney? Maayos naman ba ang relasyon ninyo?" she started.

Sandali akong umiwas at nilagay muna ang baso sa sink para saglit din na makapag-isip ng sasabihin... And then I turned to Tita Joyce with a small smile on my face. "Ayos naman po kami ni Arthur, tita..." I trailed off.

Tumango-tango si Tita Joyce. "Babalik ka na rin ng Maynila mamaya?"

I slowly nodded my head at her question.

Tita Joyce nodded. And then she sighed again heavily this time. "Didiretsuhin na kita, Aryanne... Alam ko ang ginagawa ninyo ng anak ko..."

I gulped obviously. Tita Joyce looked me in the eyes. "Hindi ko alam kung ano ang napag-usapan ninyo ni Wesley... Pero mukhang kayo pa rin naman ni Attorney Laurel. Kung ganoon hindi ko maiintindihan ang ginagawa mo kasama ang anak ko."

"Tita..."

"Kilala ko kayo ni Wesley. Sabay ko kayong nakitang lumaki. Kaya alam ko. Kakausapin ko rin si Wesley. Hindi tama itong ginagawa ninyo, Aryanne." Her lips turned into a thin line.

I lowered my head.

"Noong sinabi mo sa akin noon ang tungkol kay Arthur, inisip ko nalang na nagpasya ka nang kalimutan nalang si Wesley. Inintindi kita noon, Aryanne. Kahit sa totoo lang ay nasaktan din ako para sa anak ko... Dahil wala siyang ibang bukambibig kapag tumatawag siya sa akin noon kung 'di ikaw. Sinabi ko sa 'yo noon na hindi mo naman talaga kailangang umalis dito... May sapat pa naman akong pera para sa ating dalawa at kaya pa naman kitang pag-aralin... At nagpapadala rin naman noon ng pera sa atin si Wesley... Pero inintindi ko na iyon ang gusto mo. Ang umuwi sa Papa mo... Naintindihan kita, Aryanne. Nasaktan ka. Lalo na noong pinakilala mo rito mismo sa akin si Arthur akala ko ay ayos na... Pero ano ang nangyayari ngayon...?"

Naramdaman ko na ang pag-iinit ng mga mata ko.

"Hindi mo ito pwedeng gawin kay Wesley... Lalo na kay Arthur. Kung siya na ang mahal mo hindi mo dapat ginagawa ito..."

Nag-angat ako ng tingin kay tita na may namumuong luha sa mga mata ko. "Mahal ko po si Wesley, tita. Mahal ko pa rin po siya..." pag-amin ko.

Tita Joyce's lips parted.

"Kakausapin ko po si Arthur..." I said as I lowered back my head.

Author's Note: This is the last update for this week. I'll be back updating Tuesday next week! Updates will be every Tuesdays to Saturdays except if I'm truly occupied then I won't be able to update anything. Thanks, readers!