This story was Completed with 40 chapters plus Prologue and Epilogue on my Patreon creator page Rej Martinez and/or join its alternative my Patrons private Facebook group for 150 PHP monthly membership. To join just kindly message my Facebook account Rej Martinez. Thank you very much!

Chapter 26

The Truth

Natutulala ako sa picture ni Faye... She's really beautiful, too. She looked so kind in her portrait. She's like an angel with her gentle eyes and soft smile...

Hindi ko na siya nakilala pa... And I don't think I would be here if she's still here with Hale and their twins. Pero pakiramdam ko ay mabuti siyang tao...

She became pregnant with the twins at a very young age. She was only 17 and just turning 18 when she carried Hale's twins in her womb. Hanggang ngayon nga ay hindi pa rin ako nagbubuntis dahil pakiramdam ko ay hindi pa ako handa. And thinking about Faye being pregnant so young, at hindi na rin siya nakapagtapos ng pag-aaral niya dahil sa bahay na lang siya para asikasuhin din si Hale at alagaan ang mga anak nila. I think she's amazing for she managed to do it even when she's young.

"Are you okay, Mommy?" Angel asked and she looked worried for me.

Marahan naman akong ngumiti sa kaniya at tumango to reassure her. Nandito ako ngayon sa kwarto niya nang mapatingin din ako sa picture ni Faye na naka framed at nandito sa kwarto ni Angel. Wala nang pictures si Faye na naka-display sa labas sa sala at sa kwarto na lang ng mga bata. Mga naka-framed na pictures na lang namin ni Hale at ng mga bata ang makikita ng bibisita dito sa bahay...

That night, Faye was driving a car. Sinusundan niya noon ang sasakyan ni Hale kung saan malamang ay kasama niya ang babae niya... And who must it be? Can it be Andreah... Am I really believing Yaya Celsa? Pero siya na siguro ang pinakamalapit kay Faye. And Faye must have tell her everything. Pati na ang mga nalaman niya tungkol sa pagkakaroon ng ibang babae ni Hale...

"Hindi mo ba nakilala si Aria nang unang beses ko siya pinakilala sa 'yo?"

Hale looked at me. Tumingin din ako sa kaniya. "She's Andreah's sister." I said.

Hale shook his head. "I didn't know about...Andreah's family. I told you, she just used to work at our company."

"Iyon lang ba?" Seryoso akong nakatingin sa kaniya.

"What do you mean?" His forehead creased now.

I sighed. "Nasaan ka noong nangyari ang aksidente kay Faye? She was driving your car alone that night. Nasaan ka nang gabing iyon?"

Lalong kumunot ang noo ni Hale habang nakatingin sa akin. "Why are you bringing that up? And seriously, Liz... What are you? The police? Why are you asking me these things..."

Nag-iwas akong ng tingin. Hindi lang talaga ako matahimik. It kept on bothering me for days and going weeks now. Ang daming tanong sa isipan ko na gusto kong malaman ang sagot...

Hale sighed. "I'm tired from working all day. Let's sleep now." He said a little coldly. And then he lie down on our bed with his back facing me.

Tiningnan ko pa ang ayos niya nang ilang sandali. Hanggang humiga na rin ako sa tabi niya pero may distansya na sa gitna namin.

I thought of coming to Hale's office today to bring him lunch. Nagawa ko na rin naman ito noon kaya walang problema. Hindi kami naging maayos kagabi bago natulog. At nitong umaga ay wala rin kaming imik sa isa't isa. At ayaw ko rin naman na ganito kami ni Hale. Hindi ako sanay na nagkakasamaan kami ng loob...

So I wanted to make it up to husband.

I can't find Hale's secretary when I arrived at Hale's office. Ang alam ko ay nandito lang si Hale sa Vigan ngayon. Dahil minsan ay pumapasok din siya sa opisina nila sa Metro Manila. Pero napapadalas na nga rin ngayon ang pagpunta niya doon. Baka nga rin lumipat na kami ng mga bata sa Manila at doon na titira dahil sa trabaho ni Hale. Iyon ang napag-usapan namin noong nakaraan.

Pinaalam na lang sa akin na nasa Manila pala si Hale ngayon at biglang kailangan niya raw palang pumunta kanina kaya hindi na nakapagpaalam sa akin. A company staff escorted me back to the waiting car and the driver. Umuwi na lang ako sa bahay at lumamig na lang din ang hinanda kong lunch para kay Hale. I sighed.

I wanted to call him, pero baka busy pa siya sa trabaho niya doon. Kaya hinintay ko na lang siya hanggang makauwi siya. Pero dumating ang hapon at umuwi na lang ang mga bata galing school. At dumating ang gabi na hindi pa rin nakakauwi sa amin si Hale.

"Let's just eat na lang, Mommy. Daddy might come home really late..." Angel said.

I nodded and smiled to my daughter. And then after that we went to the dining room where Gelo was waiting for us. We sat there and then started eating after the prayer.

Tinawagan ko na si Hale pagkatapos namin kumain ng mga bata. Wala pa rin kasi siyang reply sa mga messages ko sa kaniya kanina pa. Pero hindi niya rin masagot ang tawag ko. Where might he be right now? Nagtatrabaho pa rin ba siya?

Alam ko naman ang address ng bahay din namin sa Manila. May condo rin doon. Na parehong napuntahan ko na rin noon. Naisip kong puntahan na lang din ngayon si Hale.

"Pero gabing gabi na, Ma'am Liz." pigil naman sa akin ni Manang Lucille.

I sighed. "Pero nag-aalala po ako kay Hale, Manang."

"Hindi ba at tinawagan ka na rin naman ng sekretarya niya kanina?"

I nodded. Hale's secretary called me instead earlier. Pinaalam sa akin na abala pa nga raw si Hale dahil nagkaroon ng isang problema sa kompanya. And I just got worried for him more. Sana ay natutulungan ko na rin siya ngayon sa trabaho kung nagtatrabaho na rin ako...

"Ipahanda na lang po ang sasakyan, pakisabi kay Manong Lucio."

"Pero, Ma'am Liz, gabing gabi na..." Nag-alala pa rin si manang.

Umiling ako. "Sa sasakyan ko na lang din po susubukang matulog mamaya."

Wala rin nagawa si Manang Lucille at nagbuntong-hininga na lang.

"You will go to Daddy, Mommy?"

Lumapit ako kay Angel. "Yes, Angel. At sabay na kami ng Daddy mo na uuwi rito sa atin, okay?"

She nodded her head. "Okay, Mommy... Good luck! And take care!"

Ngumiti ako. "Thank you, Angel. Sina Yaya Celsa at Manang na muna ang bahala sa inyo ni Gelo, okay?"

She just nodded her head again.

"Okay. I'll go now."

Pagkatapos ay tumalikod na rin ako at pumasok sa sasakyan. Angel and Gelo was left standing there at the mansion's main and large doors with Yaya Celsa and Manang Lucille beside her. And behind them was some more of our house helpers, too. To send me off. I sighed and looked straight ahead when the car started moving away from the mansion and outside Casa Salcedo.

Hindi rin ako nakapagpahinga sa loob ng sasakyan. Tinawagan din ako ni Hale habang nasa biyahe na ako na agad kong sinagot. "Hale!"

"I heard from Manang Lucille that you will be coming here? It's already late at night, Liz. Sino ang kasama mo? Kayo lang ni Manong Lucio?"

Manong Lucio's not just our driver but he's also a member of the bodyguards we hired. Kaya tingin ko naman ay ayos lang kung kaming dalawa lang ang bibiyahe ngayon. "Ayos lang, Hale. Nag-aalala kasi ako sa 'yo. Masama ba talaga iyong nangyari sa business?"

I heard him sighed from the other line. "It's all right now. Mahirap lang talaga na wala ako dito..."

"Kaya siguro dapat lumipat na talaga tayo ng mga bata? Para hindi ka na rin nahihirapan..."

"Yes, we will talk about it with the kids soon. You're already on the road here with Manong Lucio?"

"Yes, Hale..."

"All right... Sorry I made you worry..."

Napangiti ako. "It's all right, Hale. Papunta na ako. I'll take care of you too while you take care of the business..." I said.

At pakiramdam ko ay nakikita ko ang ngiti ni Hale kahit magkatawagan lang kami ngayon at nasa parehong tainga namin ang mga phone namin.

"Thank you, hon. Take some rest while you're on your way here. Mahaba rin ang biyahe." He sighed.

"Ayos lang, Hale. Don't worry about me." Ayos lang din naman sa akin ang mahabang biyahe gamit ang sasakyan.

Nakatulog din ako sa biyahe pagkatapos ng tawag ni Hale. Dahil siguro kahit papano ay napanatag na rin ako pagkatapos naming mag-usap.

Sa condo lang muna tumuloy si Hale na malapit sa kompanya niya kaya doon na rin ako dinala ni Manong Lucio. Tinawagan at kinausap din siya kanina ni Hale sa mga bilin niya para sa akin pagkatapos niya akong tawagan.

"Thanks, Manong Lucio. Pwede na rin po muna kayong magpahinga sa bahay." Tinutukoy ni Hale ang bahay talaga namin dito sa Manila.

Tumango si Manong Lucio at umalis na pagkatapos.

Naiwan kaming dalawa lang ni Hale sa condo. Mag-uumaga na rin kaming dumating ng Maynila. Kaya pinagpahinga na rin muna ako ni Hale. When I woke up he's already gone to work. Pero may niluto na siyang pagkain para sa akin. He also called me that morning to check on me. Kaya pagkatapos kong kumain ay nagpahinga lang din muli ako dahil medyo pagod pa sa mahaba ring biyahe.

Tinawagan ko si Manong Lucio pagdating ng hapon. Pupuntahan ko na lang si Hale sa opisina niya at sabay na kaming kakain ng dinner sa labas mamaya o pwede rin kahit doon na lang sa office niya kung busy pa siya. He messaged me earlier that he might come home late. Papadalhan pa sana niya ako ng tao para ipagluto ako ngayong gabi, and to attend to my needs. Pero sinabi ko na sa kaniyang ayos lang ako at kaya ko naman.

"Are you sure?" Tinawagan pa niya ako pagkatapos ng reply ko.

"Yes, Hale. I'll be fine. Don't worry." I assured him.

Ang hindi niya alam ay pupuntahan ko siya ngayon sa kompanya niya.

Nakangiti pa ako habang iniisip ang munti kong surpresa ngayon kay Hale sa pagpunta ko dito sa office nila. I don't intend to disturb his work so I'll just patiently wait until he finishes working tonight.

Pero unti-unti rin nawala ang ngiti ko at napalitan ng pagtataka nang makita ko ang secretary ni Hale na mukhang nagulat at mukha pang takot na makitang nandoon ako sa company building nila.

"Alam ba ni Sir na pupunta kayo ngayon?" He hastily asked Manong Lucio who drove me here and acted like my bodyguard na nakasunod sa akin.

"Gusto lang puntahan ni Ma'am Liz ang asawa niya." sagot naman ni Manong sa lalaking secretary ni Hale.

Nag-aalalang tumingin sa akin ang secretary ni Hale.

"Is Hale inside his office now, o nasa meeting pa?" tanong ko.

"Tapos na po ang meeting, Ma'am..."

"Kung ganoon nandito na siya sa loob ng office niya." At dumeretso na akong binuksan agad ang pinto ng office ni Hale dito. Hindi ko alam kung para saan ang nagsimula na lang na pagkabog sa dibdib ko. Parang may hindi magandang mangyayari... And I just found myself hurrying to Hale's office.

At agad na umawang ang labi ko sa nadatnan. Hale wasn't alone inside his office tonight. My husband was with a woman who I caught hugging him. Nanlalaki ang mga mata ko at ganoon din si Hale nang makita niya akong pumasok sa opisina niya.

"Hale... Andreah..." At hindi nga ako nagkamali sa nabanggit kong pangalan dahil parang nakilala ko na rin agad ang babae kahit nakatalikod pa siya kanina habang niyayakap si Hale at nakadikit ang mukha niya sa dibdib ng asawa ko. "Ano'ng nangyayari..." Nakaawang ang labi ko.

Hale left Andreah and hurriedly went to my side. Agad niya akong hinawakan sa kamay ko. "Liz...what are you doing here?"

Tinikom ko ang nakaawang na labi nang tumingin ako kay Hale. "Ano'ng ginagawa ninyo?"

"Liz,"

"What's the meaning of this, Hale?!" Napasigaw na lang ako sa gulat at hindi inaasahang nangyayari ngayon...

Hindi ko nga ba talaga inasahan ito...or at the back of my mind I was already having doubts with my husband... Simula rin noong nakilala ko si Andreah, at dadagan pa nang nalaman ko kay Yaya Celsa.

"Hale—"

"Please leave, Andreah."

Andreah took her bag and left Hale's office. Lumabas na rin ang secretary ni Hale kasunod niya. At naiwan kaming dalawa ni Hale doon sa loob ng opisina niya at sandaling tumahimik ang paligid.

"Liz—"

"Where were you really when Faye got into an accident?" seryoso kong tanong sa kaniya. "Please tell me the truth, Hale. Huwag ka nang magsinungaling sa akin..." I parted my mouth to breathe because I suddenly find it hard to do.

Natahimik kami muli ni Hale. Hindi rin niya sinasagot ang tanong ko. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. "Tell me, Hale!" Hindi ko napigilan ang pagtataas ng boses dahil sa frustration. I feel like I'm dying to know what happened and the truth!

Nag-init ang mga mata ko dahil sa nagbabadyang luha. Nang tingnan din ako ni Hale, his eyes were already bloodshot. Pumatak na ang isang luha ko sa pisngi ko.

"Tell me... Tell me what really happened..." Halos hindi ko na mahabol ang bilis ng pintig ng puso ko at masakit na iyon. Nanghina ako.

Hale looked away but this time he answered me. "I was...in the hotel...with Andreah..." He covered his face with his palms.

"What..." Nakaawang ang labi ko. At kahit parang inaasahan ko na rin ito... Nasaktan pa rin ako sa nalaman na galing na mismo sa kay Hale. Umiling ako. "No..."

Muling nag-angat ng tingin sa akin si Hale. "Pero matagal na 'yon, Liz. I won't do the same mistake with you, I promise—" He tried to reach me but I immediately took some steps back. Nanlaki ang mga mata ni Hale at mukhang natakot siya nang makitang ayaw kong pahawak sa kaniya. "Liz..." he weakly called me.

Pero umiiling na ako. I can't believe it... My thoughts right now were making me worry too much. I worry for all of this happening and myself... Ano ang gagawin ko? Nagawa niya na noon kay Faye, paano kung kung gawin niya rin sa akin? "You cheated on Faye before!" I shouted at him. I was also panicking already. "That night... Noong gabing 'yon bago nangyari ang aksidente niya, she was following you when she found out that you brought your mistress to the hotel... She was hurt so badly and was mindlessly driving... Kaya siya naaksidente at namatay!" And it was followed by my cry.

May luha na rin sa mga mata ni Hale habang nakatingin sa akin. "Liz, please... I'm sorry..." His tears fell, too.

Pero hindi ko na maisip ang pag-iyak niya ngayon sa harapan ko. He did not deny it! At mukhang iyon nga talaga ang nangyari... "You killed her!" I shouted at him with widened eyes. Nanlaki rin ang mga mata ni Hale sa paratang ko sa kaniya. Lalo pa akong umatras palayo sa kaniya. "Parang pinatay mo na rin ang ina ng mga anak mo, Hale! Parang ikaw na rin ang pumatay kay Faye! Pinatay mo ang Mama nina Angel at Gelo!" I cried more. I was terrified.

Hale shook his head. "No..." Napahawak siya sa ulo niya at parang mawawala sa sarili...

Mas lalo lang akong natakot sa kaniya. Until I turned my back at him and left him alone inside his office. I ran away.