Chapter 23

Galit

"What was that?" Hale asked the moment we got in his car. The party did not end yet, pero nagpaalam na kaming maunang umuwi sa ibang guests. Dinahilan na lang din ang mga bata na naiwan sa bahay. Mukhang nawala na rin kasi sa mood si Hale...

I turned to him after putting on my seatbelt. "Uh...si Allan ba?"

I almost jumped on my seat, nang padabog na nilagay ni Hale ang kamay niya sa manibela. He scoffed. "Are you two that close now?"

My eyes widened a fraction. "Hale... Hindi! Kaklase ko nga lang si Allan, at ang totoo nga n'yan—" Sasabihin ko na rin sana sa kaniya kung paano ako nito ginugulo sa eskwela. Pero pinutol ni Hale ang sasabihin ko pa sana...

"Allan! Allan! Will you stop saying his name?"

Lalo akong nagulat sa pagtataas niya ng boses. Nanlaki lang ang mga mata kong nakatingin sa kaniya at hindi na nakapagsalita. Nanatili ang tingin sa akin ni Hale nang ilang sandali bago niya minaniobra na ang sasakyan paalis.

Tahimik kami sa buong biyahe pauwi ng Casa Salcedo. Nakahawak lang ang mga kamay ko sa maliit na purse handbag na nilagay ko sa lap ko. Hale was just silently and seriously driving. Sinulyapan ko siya na nanatiling seryoso hanggang nakauwi na kami sa bahay.

"Good evening, Ma'am, Sir." Nakangiti pa kaming sinalubong ni Manang Lucille pagkauwi namin.

Pilit lang din akong ngumiti sa mayordoma. Habang nilagpasan lang naman kami ni Hale at nauna nang umakyat sa engrandeng hagdanan ng mansyon. Nakasunod lang din ang tingin ko sa kaniya.

"Good evening, Manang. Uh, napagod po kami ni Hale sa party. Akyat na rin po ako para makapagpahinga na." Agaw ko sa atensyon ni manang na sumunod din sa kay Hale.

I gave her a reassuring smile before I went to follow Hale straight to our master bedroom. Pagkapasok ko sa kwarto namin ay hindi ko agad nakita si Hale. "Hale?" tawag ko sa kaniya.

Napansin ko na nakabukas ang pintuan sa balcony. Lumapit ako doon at lumabas. Doon ko nakita si Hale na nakatayo at mukhang kinakalma ang sarili niya habang nagpapahangin doon...

Unti-unti akong lumapit sa kaniya at marahan siyang niyakap galing sa likod.

Sa totoo lang ay medyo natakot ako kanina kay Hale nang makita ko ang reaksyon niya na mukhang galit. Pakiramdam ko kanina ay hindi siya ang Hale na nakilala ko. Pero alam ko na siya pa rin ito. Maaring may hindi lang kami pagkakaintindihan...

"Galit ka ba?" I asked him with my voice shaking a little. I was already on the verge of crying. Hindi ako sanay na ganito kami ni Hale. Hindi pa kami nag-away simula nang nagkakilala kami... He's always gentle and kind to me. So it's hard for me to think that one day he will change...

Marahan akong hinarap ni Hale at dinala sa dibdib niya. Yumakap din ako sa kaniya. Tinahan niya ako habang tahimik nang bumuhos ang luha ko. "I'm sorry." He said. Hinagkan niya ako sa buhok ko.

Hindi na ako nakapagsalita at nanatili na lang nakayakap sa kaniya. Pumikit ako at bumuhos pa ang luha ko. And Hale continued to hug and comforted me. Kaya kalaunan ay naalo na rin ako.

"Let's get you back inside. It's getting cold out here." Hale said and lead me back in our room.

"Help me undress..." sabi ko sa kaniya sa maliit na boses. I also already stopped crying.

Sumunod naman si Hale at pumuwesto sa likuran ko. Marahan niyang binaba ang zipper ng gown ko. Pagkatapos ay hinayaan ko lang iyon na dumulas sa balat ko at bumaba hanggang sa paanan ko. Hinarap ko si Hale. I wasn't wearing a bra dahil may padding na ang dress ko kanina. So I was left only with my underwear.

Nagkatinginan kami ni Hale. He lowered his head to capture my lips. He kissed me for a while before he carried me up in his arms. And then he brought me to the bathroom. Doon pa lang niya ako nilapag nang nasa loob na kami. Nagsimula siyang punuin ng tubig ang bathtub. And then he started undressing himself, too.

Hale sat on the edge of the tub, and now already naked. Napatingin ako sa gitna ng mga hita niya. Pinalapit niya ako sa kaniya at unti-unti rin akong lumapit sa kung nasaan siya. Pagkatapos ay hinawakan niya ang underwear ko. And then he started pulling my panty down and off my legs.

Pagkatapos ay marahan akong umupo sa mga hita niya paharap sa kaniya. Humawak ako sa mga balikat niya, and he was supporting my waist and hips, too...

"Huwag ka nang magalit sa akin, Hale..." marahan kong sinabi.

Umiling naman siya. "I'm not angry at you." Then he sighed. "I'm sorry, I was unnecessarily jealous..."

Nanatili ang tingin ko sa kaniya nang ilang sandali bago ako nagsalita. I then gently held his cheek. "Ang totoo n'yan, Hale...noong nakaraan ko pa rin gustong sabihin sa 'yo na ginugulo ako ni..." I sighed. Ang hirap naman na hindi banggitin ang pangalan nito. "Allan Peralta sa university..." I said it formally.

Nagkatinginan kami ni Hale. "Bakit hindi mo agad sinabi sa akin?"

Umiling ako. "Sorry, hindi ko agad nabanggit sa 'yo."

He sighed. "It's all right now. I will talk to him. He can't keep bothering my wife." Hale said seriously. And then we talked a little more about it, dahil gusto pang malaman ni Hale. Nagsabi lang naman ako sa kaniya ng mga uncomfortable ko rin na naranasan sa university dahil lang din naman kay Allan Peralta at sa panggugulo niya sa akin, na mukhang agad din namang magagawan ng paraan ni Hale.

I just nodded my head and smiled. And then I initiated a kiss on his lips. Gumanti naman si Hale sa halik ko. Pagkatapos ng halikan namin ay nilagay ko ang noo ko sa noo niya. We parted for a while to breathe from our deep kiss. Tahimik lang kami ni Hale sa ganoong ayos nang mga ilang sandali.

I always feel safe in his arms. Kapag kasama ko siya, and knowing that he's my husband gives me peace and security, an assurance. Kaya ayaw kong isipin na darating ang araw na magbabago ang tingin ko sa kaniya...

I resumed kissing his lips again. This time almost gone was the gentleness and I kissed him more passionately. Gusto kong siya na lang at ang halikan namin ang maiisip ko at wala nang iba pa. Ayaw ko nang mag-isip ng iba pang mga bagay.

Nang magising ako kinabukasan ay wala na si Hale sa tabi ko sa kama namin. Maaga siyang bumangon kanina panigurado dahil may pasok pa siya sa trabaho. Nakapasok na rin sa school ang mga bata. Late na akong nagising ngayon.

"Ma'am Liz," sinalubong ako ng ngiti ni manang. Ngumiti rin ako sa kaniya. Pagkatapos ay sinabihan na ako nitong kumain na ng agahan. Sumunod naman ako sa kusina. "Maagang umalis kanina si Sir Hale at ang mga bata." pagpapaalam nito sa akin.

Tumango naman ako kay manang. "Opo, na late na po kasi ako ng gising ngayon... Hindi ko na tuloy sila naasikaso."

Ngumiti lang naman si manang sa akin. "Napagod ka siguro sa party na dinaluhan ninyo ni Sir Hale kagabi." ngiti ni manang.

Tumango na lang ako... Even though I was really tired from making love to Hale repeatedly last night. Ngumiti ako kay manang. Pagkatapos ay nagsimula na rin akong kumain. Iiwan na sana ako ni Manang Lucille doon nang pigilan ko siya. "Manang...may nangyari po ba noon kay Hale...at sa kay Faye?"

I couldn't anymore stop my curiosity. Pakiramdam ko may nangyari talaga noon kay Hale at kay Faye... Rason kung bakit umaakto nang ganito ngayon si Hale... Hindi ako sigurado. Pero may pakiramdam talaga ako...

Nagkatinginan kami ni Manang Lucille. Nakaupo ako doon para mag-agahan pero nahinto na rin ako sa pagkain. Habang si manang ay nakatayo naman doon sa tabi ko at hindi pa nakakaalis matapos akong pagsilbihan dahil pinigilan ko rin siya sa tanong ko.

Manang Lucille sighed. "Ang mabuti pa ay...si Hale na lang ang kausapin mo, hija..." Manang then gave me an uneasy smile... She looked at me apologetically.

Nanatili pa siya doon, but I did not anymore force her to speak. May rason naman kung bakit parang alangan si manang na magsalita... Hindi ko na lang din siya pipilitin. Tumango na lang ako at ngumiti sa kaniya, to assure her that it's okay. "Sige po, Manang." I politely dismissed her.

And then after that Manang Lucille politely excused herself to me. Tumango ako at hinayaan na siya. I sighed a little before I got back on my food served in front of me. Nagpatuloy at tinapos ko na lang ang pagkain. Wala akong pasok ngayon sa university, mabuti na lang, kaya nagpahinga na lang din muna ako sa bahay. Pagod at medyo masakit din ang katawan ko sa iba't ibang posisyon na ginawa namin ni Hale kagabi... I just smiled helplessly and sighed at my own thoughts.