Chapter 01

Her Marriage Proposal

Lizette

I have read a book in which the main protagonist was able to see her future and changed it. Reason why she was able to live a good life and the story ended in a happy ever after.

My mother was stupid for getting herself involved with a married man. I have had only few memories of her because I was very young when she died. Since then at age 6 I lived with my uncaring father and his family—his cruel wife and my half-sister.

I was 15 when the older brother of my father's wife started visiting the house. He was a disgusting man for wanting a girl as young as me who just turned 18 while he's already more than twice my age. And because my father was uncaring of me he just left the decision to his wife.

"You will marry Uncle Martin?" Ella laughed at me.

Hindi ko alam kung saan niya nakuha iyan. I didn't answer and continued doing the house chores. Simula nang mapunta ako rito sa bahay ng mga Chavez ng namatay si Mama ganito na ang kinalakhan kong gawain. I wasn't treated anything more than a maid in this house. And I thought there's nothing I can do about it.

There's one person who cared for me in this house. Pero wala na siya dito. Nanay Pilar used to work here as househelp . She took care of me until I was 13 and then she needed to leave by that time dahil kailangan na daw siya ng mga apo niya sa probinsya. She wanted to bring me with her to the province kung pinayagan lang siya ni Papa noon. After that I was left alone in this hell like house. Wala man siguro akong alam pa masyado sa mundo. Dahil natuto lamang akong sumulat at magbasa sa tulong ni Nanay Pilar. Because my father never send me to school. But I knew that life has more to offer and that I deserve more than this.

Sinipa ni Ella ang balde ng tubig kaya ang maruming tubig ay bumasa muli sa sahig. I sighed at pinatayo nalang muli ang balde at nagpatuloy sa pagmamap ng tiled floor. Ayaw ko nang patulan pa si Ella. Gan'yan na talaga ang ugali niya at pakikitungo sa akin mula mga bata pa lang kami at alam kong mali pero wala rin naman akong magagawa...

Kaya gustong gusto ko na talagang umalis sa bahay na ito. Nag-iisip at naghahanap lang ako ng paraan.

In my 12 years of living in this house since I was 6, ilang beses pa lang akong nakakalabas sa bahay na ito kapag dinadala lang ako noon ni Nanay Pilar sa grocery kapag inuutusan siya ni Tita Olga o sa simbahan kapag pinapayagan minsan nina tita. Alam kong malaki pa ang mundo base sa ilang librong nabasa ko at mapa na nakita sa library.

Kung may isang lugar sa bahay na ito na nagustuhan ko iyon ang library sa malaking bahay ng mga Chavez. Wala halos gumagamit sa lumang library kung 'di ako lang dahil hindi naman mahilig magbasa sina Ella. And I'm thankful for the library. Kahit papano I gained knowledge from the books I've read.

Ella stood in front of me with her arms crossed to her chest. "Kawawa ka naman, Lizette. Ipapakasal ka nalang sa matanda nang si Uncle Martin, ew!"

I just remained quiet while she talked. Nagpatuloy lang ako sa paglilinis ng sahig.

"Habang ako," bakas ang tuwa sa boses niya. "magpapakasal sa gwapo at mayamang businessman na si Hale Salcedo!" She said it happily.

Medyo nakuha noon ang atensyon ko. Hindi ko kilala kung sino ang sinasabi niya pero hindi ko rin alam na magpapakasal na pala si Ella. Sa isang guwapo at mayamang lalaki? I thought of the heroes from the novels I've read in the library. Parang isang knight in shining armor siguro...

Tumingin ako kay Ella. Binigyan niya naman ako ng isang mayabang na ngiti. She's 3 years older than me so she just turned 21 the same year I turned 18. "Medyo malulungkot nga lang si Mommy kasi kailangan kong umalis ng bahay para sumama sa aasawahin kong si Hale sa Vigan kung nasaan daw ang mga anak niya." Bahagya siyang ngumiwi.

Vigan? Parang may nabasa ako tungkol sa lugar na iyon sa libro. I think it's a nice place, too. At aalis si Ella dito sa bahay? I thought she's lucky. Pwede siyang umalis sa bahay na 'to habang ako ay halos nakakulong na dito. Aalis siya dito sa bahay ng mga Chavez dahil sasama siya sa magiging asawa niya...

"Sa totoo lang ayaw ko sa katotohanan na may anak na pala si Hale! At dalawang bata pa! Kambal! Naku! Pakiramdam ko malolosyang ako dahil sa mga batang 'yan. Hindi pa naman ako mahilig sa mga batang makukulit! Pero ayos na rin. Si Hale nalang ang iisipin ko at bahala na ang mga batang 'yan." She continued telling me details about the man named Hale Salcedo.

At simula nang malaman ko kay Ella ang ilang impormasyon tungkol sa lalaki ay pinagana ko ang utak ko at pinag-isipan ko iyong mabuti...

"Mr. Salcedo! How have you been?" magiliw na bati ni tita Olga sa panauhin.

Tahimik akong naglapag ng inumin doon sa loob ng office ni papa dito sa bahay. Inside were my father, Tita Olga, Ella and Hale Salcedo who I just saw for the first time.

Sandali pa akong namangha nang makita ang hitsura at pangangatawan ng lalaki. I think he's years older than me but he's definitely not as old as Martin!

"Tita—"

"Shhh! Ilang beses ko bang dapat sabihin sa 'yo na tawagin mo 'kong Ma'am o Madam lalo na kapag may bisita tayo! Hindi ka nakikinig! Sige na, alis na!" Pinagtulakan ako ni Tita Olga palabas ng office study ni papa.

Bago tuluyang sumara ang pintuan ay tingin ko nagkatinginan pa kami saglit ni Hale Salcedo.

I sighed and just brought the food tray back to the kitchen downstairs.

Pagkatapos ng ilang beses na dumalaw si Hale sa bahay ng mga Chavez ay lalo akong nag-isip. I thought about it for days to weeks. Yes I was scared. But I'm much scared that Martin will come again here and bring me with him at hahayaan lang ako ng sarili kong ama. There's no one to save me here but only myself.

It was not a hundred percent success. But I had to risk. Kapag pagkatapos ng gagawin ko ay hindi pumayag si Mr. Hale Salcedo alam kong patay ako kay papa at wala na akong pag-asa. Pero kung hindi ko rin susubukan ay habang buhay akong magsisisi lalo kapag napunta na talaga ako kay Martin.

Marriage of convenience... May nabasa akong ganito sa isang storya sa libro. Mabuti nalang siguro at may mga novels din na available sa library sa bahay ng mga Chavez. Bukod sa entertainment na nakukuha ko kapag nagbabasa ng mga istorya ay may mga bagay din akong natututunan at nalalaman...

Sa araw na ito pinili ko ang pinakamaayos kong dress na luma lang din ni Ella. Pero iyon na ang pinakamaayos na nakita ko at pwedeng isuot sa araw na ito. I'd like to think that God or the heavens was still hearing my pleas and was helping me. Dahil nang araw na iyon binilin ni Tita Olga sa ilang mga katulong sa bahay na dadating si Mr. Hale Salcedo. Pero kailangan din umalis nila ni papa dahil may kailangan tingnan o puntahan sa negosyo nila... They will try to come back sooner but I prayed hard na sana ay matagalan pa sila. While Ella was still out shopping.

Kabadong kabado ako but I was already decided into doing this.

"Wala pa sina tita at Papa..." sabi ko sa kaniya habang naglalapag ako ng inumin sa harapan niya.

He looked up to me as he was seated on the sofas. "You're Mr. Chavez's daughter?"

Tumango ako sa tanong niya at tumayo ng tuwid pagkatapos ilapag iyon.

"I thought Mr. Chavez has only one child. His daughter, Ella."

"Half-sister ko si Ella..."

He nodded his head in understanding. "You look younger. You're Mr. Chavez's youngest daughter then?"

Tumango ako. "Oo..."

Hindi ko na maalis ang tingin ko sa kaniya. Hindi dahil namamangha ako sa kaguwapuhan niya. Oo guwapo siya pero may iba akong iniisip. At panghuli nalang siguro sa ngayon ang pag-iisip ko pa sa guwapo niyang mukha. At pati na rin pangangatawan. He's already a man. I can see him that way. Perfect for a fictional main male lead character. Napakurap ako ng isang beses dahil mukhang napapalayo na yata ang pag-iisip ko.

Nanatili din ang tingin ni Hale Salcedo sa akin. Lumunok ako at hinanda ang sarili. Baka isipin niyang walang hiya ako o na nababaliw na siguro ako. But more than all these thoughts I was desperate. Kailangan kong iligtas ang sarili ko sa nagbabadyang masaklap na kahahantungan ko kung hindi ko pa susunggaban ang tanging paraan lang na naisip ko ngayon. Na pwedeng makapagsalba sa akin.

I looked at Mr. Hale Salcedo straight into his eyes. At mukhang bahagya pa siyang nailang o nagulat sa nagtatagal ko nang paninitig sa kaniya. Isa pa ay kailangan ko ring bilisan dahil baka dumating na sina Tita Olga at Ella. Wala na talaga akong pag-asa.

Saglit akong mariing napapikit and I balled my hands into fists. I feel like it's now or never.

"Uh...do you have something else to say, perhaps...?"

My lips parted. "Mr. Hale Salcedo," I called his complete name. Tinapangan ko nalang ang sarili ko at tinigasan ang mukha ko. Bahala na. Kaysa wala akong gawin o hindi ko ito gawin ngayon at alam kong mas magsisisi ako. At least I tried... "Magpapakasal ka ba talaga sa kapatid ko?" Napalunok ako pagkatapos ng ilang unang mga salita ko.

Kumunot naman ang noo ni Mr. Salcedo. Maagap akong umiling. "Don't marry my sister!" I said rather a little aggressively. Nagpatuloy ako sa pag-iling. Habang nanatili lang naman ang mga mata at atensyon ni Hale Salcedo sa akin. "My sister, Ella...knows nothing than to spend money on her unreasonable shopping spree. She's not... She's not fit to be a mother to your children!" Para akong nahapo pagkatapos ng mga sinabi.

Umawang naman ang labi ni Hale Salcedo habang nakatingin pa rin sa akin. Halos mapapikit na ako nang mariin. Sa tingin pa lang niya sa akin pakiramdam ko ay nakagawa na ako ng isang malaking kasalanan. Na dapat ay hindi ko na ginawa pa ito. But do I have a choice? Ito lang ang nakita kong tanging pagkakataon para sa akin...

"Go on."

My eyes that were looking at him widened when I heard him urging me to continue. Napalunok muli ako bago nagpatuloy. I thought it was already my chance! Hinahayaan na niya akong magsalita. I just needed to tell him what I have to say. "While I..." We looked straight into each other's eyes. Huminga ako at tuloy-tuloy na sa mga sinasabi. Bahala na... "I can be a mother to your children." Kahit hindi rin ako sigurado... But I was desperate and I will do everything, anything just to get out of this hell like place. To change the unjust future awaits me if I won't do something to alter it!

"I definitely know how to manage a house. Marunong ako sa mga gawaing bahay, unlike Ella. Hindi rin ako magastos at hindi naman ako sanay gumastos. So I won't bankrupt you, unlike what my sister would probably do if you marry her..."

Nanatili ang tingin namin ni Hale Salcedo sa isa't isa. I have to convince him more.

"So..." He was looking at me straight in the eyes. Halos mapakurap naman ako sa nararamdamang intensidad ng titig niya sa akin na parang bumubutas pa sa kaluluwa ko. "Correct me if I'm wrong...but, are you saying that...?"

"You should marry me instead." I bravely finished it for us.

His lips parted even more. Hindi na niya inaalis ang tingin niya sa akin. I also equaled his stares. Kailangan kong maging matapang kung gusto kong masalba. Until slowly I saw him nodding his head. My eyes grew wide again as I was looking at him nodding his head like he's agreeing to me. Was he really making an agreement with me? Does he consider what I just told him? Does he...believe me?

Someone who's an esteemed businessman like Mr. Hale Salcedo should not be doing this with me... He can surely get another woman other than my sister... I think any woman that he likes, actually... With the face and body that he has and status. But why am I thinking about this thing? I should just be satisfied if he truly considered me. Ito na ang pagkakataon ko. Narito na ang pag-asa ko. Dapat ay hindi na muna ako mag-isip ng iba pang mga bagay. Ang dapat ko lang munang isipin ay ang makaligtas sa pamamagitan ni Hale Salcedo.

"All right. Let's get married." he said it rather casually.

Habang gulat na gulat naman ako sa naging parang biglaan niya lang na desisyon. Sigurado na ba talaga agad siya? Hindi ba muna niya pag-iisipan? As if it can wait. Because although I was hopeful that he'd agree to me... Mas lamang ang naisip kong pagiging imposible ng bagay na ito. Parang hindi totoo. Parang fiction. Gaano ba kalaki ang tyansa na umayon sa akin ito? I cannot believe it but it's really happening. And I wanted it.

"Pakakasalan mo ako?" inulit ko pa. What if I was just imagining? Kinurot ko pa ang sarili ko para lang makumpirma na nangyayari nga ito sa totoong buhay.

He nodded so casually again. "I will marry you and you will be a good mother to my kids. And you'll be my wife."

Tumango-tango na ako. Ang pag-iisip na makakaalis na ako dito ang tanging naging mahalaga sa akin sa mga oras na iyon. Hindi lang ang kagustuhan kong makaalis dito iyon kung 'di higit sa lahat ay ang takot ko sa pamilya ni Papa, kay Tita Olga at sa kapatid niyang si Martin.

Tumango-tango lang akong muli sa kaniya. Pagkatapos ay ngumiti siya sa akin. Bahagya na rin akong napangiti na halos mauwi pa sa ngiwi dahil hindi ko na maayos ang ngiti ko. But I felt relieved.

Ang sumunod na mga nangyari ay gulat na gulat sina Papa at ang pamilya niya nang sabihin sa kanila ni Hale na pakakasalan niya ako. May malaking utang din pala si Papa kay Hale kaya wala na siyang nagawa. Hindi pa ako makapaniwala at pakiramdam ko nananaginip pa rin ako nang makita kong pumayag lang nang ganoon si Papa. While Tita Olga just looked at me with hatred in her eyes dahil wala na rin siyang magawa. Even Ella who was obviously mad at me cannot do anything with Hale's decision, too. Wala silang magawa sa kay Hale. I cannot believe it at halos mamangha pa ako. I thought that was the power held by Hale Salcedo. He has that power. He was like a powerful hero who just saved me from the cruel villains.

"Aalis ka na?" Maagap akong sumunod kay Hale nang makita kong mukhang aalis na nga siya.

He turned to me and he looked at me as if studying my face. Lumunok naman ako. I didn't feel safe in this house anymore. Noon pa man ay hindi ko na maramdamang ligtas ako sa bahay na ito. Natatakot akong may gawin sa akin sina Tita Olga kapag wala na si Hale dito sa bahay.

"Pwede ba akong sumama na sa 'yo...?" I bit my lower lip a little harder just right after I said it.

"Do you want to go with me now?"

I nodded at his question.

"Are you ready to leave your house?"

Maagap akong tumango. "Oo. Ayos lang." Pagkatapos ay bahagya rin akong nagbaba ng tingin. Ano kaya maari ang iniisip nitong tao na 'to ngayon sa akin? Hindi ko na alam at parang ayaw ko na rin malaman. I sighed as I bowed my head even more. Pero saglit lang dahil inangat din ni Hale ang ulo ko sa paghawak niya sa baba ko. He held my small chin and made me look up at him again. Nagtagpo ang mga mata namin.

"Then go pack your things now. I will wait for you here." he said.

Nanatili ang tingin ko sa kaniya. It's really happening. I didn't know what he was thinking. But I couldn't care about that more. Agad na akong kumilos at handa nang umalis at iwan ang hindi magandang karanasan ko sa bahay na iyon.

At that time I thought of Hale like he was some fictional character or a Prince Charming who came to rescue me who was like a typical damsel in distress and he just saved me from my despair.