Kaeru powoli otworzyła oczy, nadal była przytulona do Kankuro *Gdzie ja... Oh..* uniosła powoli głowę do góry, chłopak już nie spał.

- Dzień dobry, żabia księżniczko- uśmiechnął się i odgarnął jej kosmyk włosów z czoła- wyspana?

- Umm mogłeś mnie obudzić. Która godzina?

- Dziewiąta, jeszcze wcześnie.

Powoli wstali z materaca. Kaeru rozsunęła drzwi pokoju i zerknęła na dół.

- Ehh ojca nadal nie ma.. Nieźle przybalował...

- No dobra- Kankuro wyjął pudełeczko z fioletową farbą- idę do łazienki się heh ogarnąć.

- Kankurooo ty się więcej malujesz niż ja heh.

Chłopak poszedł do łazienki naprzeciwko pokoju, zostawił otwarte drzw i stanął przed oświetlonym lustrem. Kaeru chciała iść zrobić śniadanie, wyszła z pokoju i zerknęła do łazienki do Kankuro.

- Czekaj! Wiem!

- Hmm?

- Daj mi ten pędzelek, Kankuro.

Zabrała pędzel i zaczęła malować. Namalowała mu dwie fioletowe kreski biegnące od dolnej powieki, takie same jak jej czerwone.

- Zawsze chciałam to zrobić! Tak jest dobrze!

- Emm- Kankuro spojrzał w lustro- chyba tobie to bardziej pasuje hahaha.

- No doobra hah niech będzie. Już wycieraaam.

Wzięła wilgotną chusteczkę i sięgnęła do jego policzka. Kankuro chwycił jej dłoń i się uśmiechnął.

- Kaeru...

Zbliżył się do niej, Kaeru poczuła szybkie bicie swojego serca. Lekko przymknęła oczy, a Kankuro ją objął i pocałował. W tej samej chwili usłyszeli otwierające się drzwi i głos Jiraiyi.

- Wróciłeeeem!

- Ykhmm dobrzeee tatoo!

Słyszeli sennina krzątającego się po kuchni. Kankuro próbował po cichu przejść do jej pokoju, nagle usłyszał z dołu.

- Kaeru? Mamy gościa?

- T... Tak, tato!- zawołała z góry

- Zejdźcie na śniadanie.

- Za chwilę...

Kankuro wszedł do jej pokoju i zaczął się ubierać. Zdjął koszulkę w której spał, a Kaeru znów odwróciła wzrok z zakłopotaniem.

- Heh, aż tak się zawstydzasz?

- Ej! Po prostu się... Ubierz.

Kaeru nie wiedziała jak się zachować *Czy to już... Oficjalne? Może go zapytam... Bakaaa, to głupie. Jakoś... Zbyt naturalnie to się zadziało i...*

- No dobra... Idziemy na dół?

Kankuro zapytał, a Kaeru przytaknęła. Nadal ubrana w piżamę zeszła na dół do kuchni, a za nią powoli wszedł Kankuro. Na stole czekał ryż z jajkiem, smażona ryba, ważywa, bulion rybny i trzy talerze. Jiraiya lekko uniósł brwi, gdy Kaeru i Kankuro usiedli obok siebie przy stole.

- Sabaku no Kankuro. Brat Kazekage, Gaary hmm- usiadł przy stole naprzeciwko nich i wskazał na jedzenie- smacznego.

Chwilę jedli w milczeniu. Kankuro przerwał ciszę.

- Bardzo smaczne Jiraiya sensei.

- Mhmm...- uniósł głowę i chwilę im się przyglądał- Powiedz mi, Kankuro... Czy masz jakieś zamiary względem mojej córki?

- Ja...

- Tato! Co to przepytywanie?!

Kaeru się zdenerwowała, gdy Kankuro chciał się odezwać, Jiraiya nie dał mu dojść do słowa.

- Po prostu się zastanawiam. Kiedyś ze swoim bratem chcieliście zniszczyć naszą wioskę.

- Jiraiya, to było...- Kankuro spojrzał na zdziwioną minę Kaeru- to nie do końca tak. Gaara był jinchuuriki i...

- Hmm- Jiraiya pociągnął łyk kawy- Jesteś wystarczająco silny? Kaeru opanowała wiele mocnych technik w krótkim czasie. Tsunade zawsze miała kłopot z mężczyznami, bo każdy czuł się przy niej gorszy i...

- Tato!!

Kaeru uderzyła pięścią w stół, a Jiraiya oparł się na krześle i chrząknął. Dziewczyna zacisnęła zęby.

- Masz zły humor na kacu i chcesz się powyżywać, czy co? Kankuro nawet nie zdążył ci odpowiedzieć na jedno pytanie, a ty zasypałeś go kolejnymi!

- Wybacz, Kaeru- Sennin wstał od stołu i odstawił swój talerz do zlewu- Wrócimy do tematu później. Teraz muszę już iść. Do zobaczenia, Kankuro.

Jiraiya zalożył sandały i ruszył do drzwi. Kankuro szybkim krokiem poszedł za nim, Pustelnik otwierając drzwi spojrzał w jego stronę.

- Jiraiya sensei- Kankuro się ukłonił- traktuję twoją córkę poważnie. Może i nie dorównam jej techniką, ale chcę być dla niej wsparciem.

- Taaa... Wsparciem z wioski oddalonej o dzień drogi...

Jiraiya rzucił przez ramię i wyszedł z domu. Kaeru zdenerwowana sprzątała wszystko ze stołu, Kankuro przyszedł jej pomóc. Gdy wszystko było zebrane, wrócili na górę.

W tym czasie w innej części Konohy.

Shikamaru szedł przez wioskę ze skwaszoną miną *Czemu Kakashi kazał mi zanieść te papiery dla tego wymalowanego gościa...*
Nara szedł do mieszkania, w którym zawsze Kankuro zostawał na czas pobytu w Konoha. Wszedł powoli po schodkach zewnętrznej klatki schodowej i spojrzał w stronę drzwi mieszkania, w którym mieszkała Kaeru *Ehh... To takie upierdliwe...*

Zapukał do drzwi. Nie usłyszał odpowiedzi, więc zapukał jeszcze raz.

- Kankuro? To ja, Shikamaru. Mam dokumenty od Szóstego. Halo?

Zza drzwi obok wychylił się zaspany Naruto.

- Shikamaru, ale hałasujesz...- ziewnął i wyszedł w piżamie przed drzwi- Kankuro nie wrócił na noc tutaj. Pewnie przyjdzie do Szóstego jeszcze przed powrotem.

- Nie wrócił..?- Shikamaru odpalił papierosa i zacisnął go w zębach- Świetnie. Wracam do Kakashiego. Cholernie upierdliwe.

--------------

Kaeru przebrała się w swój normalny strój i wyszła z łazienki do swojego pokoju, w którym Kankuro siedział na jej łóżku i przeglądał notatnik.

- Kaeru, serio w kolejnym tomie Yoshi...

- Ej! Nie czytaj, baka! To moje plany na nowy tom!

-Jestem fanem Icha Icha Harem, a teraz chyba mogę mieć przywilej przedpremierowego wglądu i...

- Oddaaaaaj!

Kaeru chciała odebrać mu notes, a Kankuro wychylił się do tyłu z wyciągniętą ręką ze zdobyczą. Dziewczyna chcąc sięgnąć po swoją własność straciła równowagę i upadła na łóżko i na Kankuro. Siedząc na nim okrakiem sięgnęła po swój notes.

- Mam!

Spojrzała w dół na Kankuro, jego twarz z rumieńcem była na wysokości jej biustu. Szybko zeszła z niego i położyła się obok.

- W... Wybacz Kankuro.

- Heh nie masz za co. Mi to w ogóle nie przeszkadzało!

- Baaaka- pacnęła go lekko w głowę- powiedz mi, Kankuro... Mówiłeś poważnie? Wtedy do mojego ojca...

- Kaeru... - położył się na boku i spojrzał jej w oczy- Byłem kretynem. Mogłem wiele razy coś zrobić i... Hah teraz za dużo gadam... Hm wczoraj na Festiwalu, jakiś czas przed tym jak do ciebie podszedłem, widziałem cię w tłumie. Nie wiem czemu nie podszedłem, po prostu... Gapiłem się na ciebie jak kretyn i jedyne czego pragnąłem to wziąć cię w ramiona... Kocham cię, Kaeru. I postaram się być godnym ciebie shinobi...

- Kankuro...

Pocałował ją w czoło i wstał wzdychając.

- Ehh jeszcze muszę iść do Szóstego zanim wyruszę...

- Ze mną chciał porozmawiać Sasuke... Nie wiem o czym...- Kaeru wstała z łóżka i podeszła do chłopaka- Kiedy znów się zobaczymy?

- Nie wiem... Może teraz Gaara pozwoli mi częściej odwiedzać Konohę.

Zeszli na dół po schodach, Kankuro założył swoje buty i głośno wypuścił powietrze z płuc.

- Ledwo zdążyłem się tobą nacieszyć...

Kaeru przytuliła się do niego.

- Kankuro, napiszę do ciebie wieczorem i... Uważaj na siebie. Niech Sai ci przywoła któregoś ze swoich potworków i... Cieszę się...

Delikatnie go pocałowała.

---------------------------------------------

Nie za szybko pojawiają się rozdziały?
Dajcie znać czy czytacie ;) gwiazdką lub najlepiej komentarzem
°.*\( ˆoˆ )/*.°