Spłoń: “Byłam wczoraj na tej kolacji z jego rodzicami. Fajna restauracja, mieli genialną pomidorową!”

Spłoń: “Ziemniaki też niczego sobie. Pieczone”

RicePudding: “I jak rodzice?”

Spłoń: “Nie wiem 😂”

RicePudding: “Jak to nie wiesz? 😂😂😂”

Spłoń: “Normalnie, nie chcieli ze mną gadać 😂”

RicePudding: “Co im zrobiłaś? Niech zgadnę przemówiła twoja wredota!”

RicePudding: “😂😂😂😂”

Spłoń: “Byłam grzeczna”

Spłoń: “Naprawdę!”

Spłoń: “😂😂😂😂”

RicePudding: “😂😂😂😂”

RicePudding: “A co on na to?”

Spłoń: “Całą kolację wyglądał jak by chciał uciec”

Spłoń: “Denerwował się gorzej ode mnie”

RicePudding: “Dziwisz mu się”

Spłoń: “Nie bardzo. Z takimi rodzicami też bym się denerwowała. Szkoda, że nie było jego siostry. Może w tedy wyszło by inaczej.”

RicePudding: “Bardzo możliwe”

Spłoń: “Myślałam żeby zaprosić ich na obiad do siebie. Wiesz, przez żołądek do serca”

RicePudding: “To się sprawdza tylko u facetów”

RicePudding: “I u Ciebie 😂😂😂”

Spłoń: “No to przekonam do siebie przynajmniej jego ojca!”

Spłoń: “Tak 😂😂😂😂”

RicePudding: “Bardzo się przejął, że rodzice Cię nie lubią?”

Spłoń: “Nie odzywa się do mnie, ale to chyba z innego powodu. Mogłam mu wczoraj narobić nadzieji i zostawić… 😅😂”

RicePudding: “😂😂😂😂😂😂😂😂😂”

RicePudding: “Co zrobiłaś? 😂😂😂😂😂😂😂”

Spłoń: “No bo wiesz on się tak trochę do mnie dobierał jak wróciliśmy, a ja spanikowałam i uciekłam do łazienki 🙈”

RicePudding: “Przykro mi”

RicePudding: “😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂”

RicePudding: “Jak mogłaś spanikować! To Ty zawsze mówisz o pewności siebie i o ryzykowaniu w takich sprawach”

Spłoń: “Jakoś tak samo wyszło”

Spłoń: “A jak będzie tak jak w tedy”

Spłoń: “Nie chcę powtórki i wyjęciu z życiorysu kolejnych lat”

RicePudding: “I co ja mam Ci napisać”

Spłoń: “No nie wiem, że będzie zupełnie inaczej. I to przecież świetny facet, totalne przeciwieństwo tamtego”

RicePudding: “Sama to sobie właśnie napisałaś”

Spłoń: “Zawsze wiedziałam, że mogę na Ciebie liczyć”

RicePudding: “👍”