55. Adam

Myślałem, że to niemożliwe, ale w końcu udało mi się przekonać Anitę, żeby chociaż porozmawiała ze mną o wspólnym mieszkaniu. Oczywiście u mnie. Nie mogłem zostawić mojego gabinetu, gospodarstwa i hodowli. Porozmawialiśmy szczerze, momentami nawet bardzo szczerze, ale chyba to ją przekonało. Nie wierzyłem własnym uszom, kiedy zgodziła się u mnie zamieszkać. Pozostało nam domówić szczegóły.

– Kiedy? – spytałem tylko.

– A kiedy byś chciał? – odpowiedziała pytaniem, trochę przekornie.

– Jeśli o mnie chodzi, to może być nawet dziś – stwierdziłem.

– Wiesz, ja bym wolała jednak spędzić jeszcze ten weekend z tobą, sam na sam – odparła, puszczając do mnie oko. – Potem już nie będzie tak swobodnie.

– Chcesz powiedzieć, że...

– Tak, przyjadę do ciebie w przyszły piątek i już zostanę – odparła z zadowoloną miną.

– Mówiłem ci już dziś, że cię kocham? – spytałem, patrząc na nią z uwielbieniem.

– Dziś jeszcze nie – zaśmiała się – ale zamiast gadać, lepiej byś się wziął do roboty – dodała.

Nie trzeba było mi tego powtarzać. Podniosłem ją i nie zważając na jej śmiech i piski zrzuciłem po chwili ten mój słodki ciężar na jej łóżku. Nie miałem dużo rozbierania. Był już ciepły czerwiec i moja ukochana miała na sobie tylko bieliznę i letnią sukienkę. Niewiele myśląc, podciągnąłem jej sukienkę, zdjąłem majtki i zanurzyłem się między jej uda. Jej jęki mnie tylko nakręciły. Kiedy poczułem, jak zaciska uda na moich uszach, a potem wygina się w łuk, czułem już, że muszę ją mieć, że chcę, żeby jęczała jeszcze głośniej. Szybko zdjąłem swoje spodnie i zsunąłem majtki, a potem wszedłem w nią, wbijając się do końca. Po jej oczach widziałem, że o to jej chodziło. Uśmiechnęła się do mnie, a potem objęła mnie nogami w pasie i przyciągnęła do siebie mocno.

Kiedy miała następny orgazm, zamiast mieć dość, tylko się nakręciła:

– Jeszcze nie masz dość, maleńka? – spytałem, udając zdziwienie. W rzeczywistości na to liczyłem...

– Nie mam – odparłam – ale teraz zrób to inaczej – dodała, obracając się do mnie tyłem, opierając się na dłoniach i na kolanach i wypinając się. Nie byłem przygotowany aż na takie atrakcje. Rozniosło mnie po kilku ruchach. Ugryzłem ją tylko w ucho i obiecałem, że jeszcze z nią nie skończyłem na ten wieczór. Zażartowała sobie, że da mi zjeść kolację, uzupełnić energię, a wykazać się będę mógł później. Musiałem na to przystać. Łatwiej przyznać, że jest się głodnym niż do tego, że przy niej nie zawsze udaje mi się kontrolować emocje...