35. Adam

Kolejny raz Anita mnie czymś zaskoczyła. Kiedy myślałem już, że nie mogę kochać jej bardziej, ona robiła lub mówiła coś, co stawiało wszystkie moje założenia na głowie. Tak jakbym codziennie zakochiwał się w niej bardziej. Byłem przeszczęśliwy, że zgodziła się spędzić resztę tygodnia i czas do sprawy w sądzie u mnie. Dzięki temu mogłem nie tylko mieć ją na oku, ale przede wszystkim nie musiałem zostawiać Jeona samego z całą pracą.

Egoistycznie cieszyłem się też, że będę miał ją w moim łóżku każdej nocy przez te najbliższe dni. A po cichu liczyłem na to, że się jej u mnie spodoba, że będzie chciała ze mną zostać... a przynajmniej zacznie to rozważać. Nie umiałem ukryć ani przed nią, ani przed sobą samym, że chciałem, żeby była ze mną na co dzień. Mój nastrój ewoluował w pozytywnym kierunku.

Rozdział II właśnie dobiegł końca. Adam ma poważne plany... Co na to Anita?