#16
Gorycz i ból została przelana...
Czuje każdy ubytek krwi w żyłach,
Każde ostatki bicia twego serca.
Wszytko staje się częścią,
Nieodwracalnego wspomnienia.
Spisanego na kawałku pergaminu,
Kończący się słowami,
Kocham Cię..
Co stało się pokarmem,
Dla poczucia winy,
Dla lęku.
Który prześladuje, karci,
Tworząc drogę do ciebie.
Drogę po przez zakończenie
Jakim jest śmierć.
Na którą przystaje
Mam nadzieje że się odnajdziemy...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro