Witajcie, dawno mnie tu nie było. Pewnie chcecie wiedzieć jak tam u mnie, no więc różnie. Ogólnie staram się wyjść powoli na prostą, mimo, że zbliża się jesień i to czas depresyjny, zwłaszcza dla mnie. Już miewam smutne dni, gdzie nie chce mi się nic, plus nie mam ochoty na rozmowy. Zawaliłam rok w szkole policealnej, z powodu moich stanów emocjonalnych i trochę zdrowotnych, ale szczerze? Nie przejmuje się  tym, bo w tym roku zmieniłam kierunek, na którym zamierzam wypaść dobrze i regularnie się uczyć. Dodatkowo pracuję, by zebrać do końca pieniądze na wymarzony komputer, żeby swoje negatywne myśli przenieść na ulubione gry. Zauważyłam, że grając i skupiając się na ich fabułach, nie przeszkadzają mi moje problemy, więc dużo mi to pomaga.

Nadal niestety nie patrzę w lustro, bo mój brzydki trądzik i blizny stanowczo mnie do tego zniechęca, niemniej jednak chodzę do kosmetyczki i powoli blizny się zmniejszają, także jest to jakiś plus.

Najważniejsze jest jednak to, że w tym roku spotkała mnie najlepsza rzecz na świecie, a dokładniej... Mój mężczyzna po roku czasu naszego związku postanowił mi się oświadczyć. Mimo, że to był spontan, to i tak to był najlepszy moment mojego życia :D I pewnie nikt by się nie spodziewał, że tak szybko Kijek się ustatkuje, co nie? A jednak się zdarzyło i jestem bardzo szczęśliwa.

Do ślubu co prawda długa droga, ale mi się nie śpieszy. Mamy wiele lat przed sobą, na spokojnie się wszystko się ogarnie, najpierw oczywiście mieszkanie. Tylko jedna rzecz mnie boli. Pomimo dwudziestki na karku ( moje biedne plecy już bolą na samą myśl o tym, jak stara jestem) wciąż jestem zbyt dziecinna i chyba nigdy się to nie zmieni xD Kończąc, powoli się poprawia, pomimo drobnych faili i mam nadzieję, iż z kolejnymi miesiącami będzie znacznie lepiej.

Ps Nie zwracajcie uwagi, że pierścionek jest na środkowym palcu,  ale tylko tam mi nie spada, to nic nie znaczy innego, okej? xD