Od gazu po ciało stałe Bart_Liry

Odejdę gdy wstanie słońce. Rozpłynę się pośród porannych mgieł. W ostatnim przebłysku świadomości przybiorę stan najpiękniejszy. Najwłaściwszy. Ciało stałe — oto nasz cel. Tylko do niego dążymy i tylko go możemy osiągnąć. Skrystalizować perspektywy, zamknąć w probówce, to kim jesteśmy. Więc przyjdzie taki czas, gdy umrzemy pięknie. Umrzemy godnie i będzie to dobre. Jednak póki jeszcze żyjemy, nie zapominajmy: my z jednego i jednym. Od gazu po ciało stałe, wciąż jesteśmy ludźmi.

Co mówi juror?

„Autor porusza trudne tematy, również egzystencjalne, po prologu można wnosić, że będzie to w pewnym stopniu powieść szkatułkowa. ,,Od gazu po ciało stałe" jest mocno zakotwiczone w sferze filozoficznej; jest to widoczne nie tylko w opisach, które obfitują w różnorodność trafiających idealnie w punkt porównań i metafor, ale i dialogach, postaciach oraz nawet w jakimś stopniu w fabule.

Już od samego tytułu bije pewna świeżość i tajemnica. Ta praca ma w sobie coś niezgłębionego, coś, czego nie potrafię do końca wyrazić słowami. Naprawdę od bardzo dawna nie spotkałam się z tak wielkim potencjałem".