Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

ACTO I (Onceava Escena)

Escena XI: La rutina interrumpida de escritura de Oselio Lonte Bunte

Fecha:14 de enero del 2024 (Tarde)

Personajes:

· Oselio Lonte Bunte

· Cliente 1

· Mercader 1

· Mercader 2

· Jesús

· Cliente 2

· Urtegio Banto Sendo

· Usulio

· Ladrón 1

· Ladrón 2

· Ladrón 3

Lugar La bodega de Oselio En el interior

(Descripción del lugar La bodega de Oselio es un escenario que consiste de los siguientes aspectos. En el lado izquierdo, se muestra un escritorio marrón que contiene un mostrador negro, un par de sillas negras detrás del escritorio y varios snacks, dulces y productos comestibles detrás del escritorio. Alguno de estos objetos son lays, aguas cielo, tortees, huevos, leche, yogurt, chocolates, etc. En el lado derecho, hay otros productos similares. El ambiente se encuentra desordenado.)

(Se abre el telón)

(Ingresa Oselio Lonte Bunte caminando al escenario por el pasillo izquierdo)

(Oselio Lonte Bunte tiene un cuaderno de escritura en su escritorio)

Oselio: (preocupado al público)A veces quisiera vivir de la escritura, pero eso es muy complicado en el Perú. Tengo una gran duda sobre si debería vender mi bodega o no, porque pienso que esa decisión la debo tomar yo mismo, pero es muy difícil. Cuando mis padres estaban vivos, temía que ellos se decepcionaran conmigo y que me hirieran mucho.

(Ingresa Urtegio Sando Bento caminando al escenario por el pasillo izquierdo)

Urtegio: (cordial)Oselio, espero que te encuentres bien. Si quieres puedes contarme de que va tu historia para que te pueda ayudar un poco. Me gusta poder apoyar a los demás, aunque a veces sea bien complicado saber lo que los demás quieren. Dime lo que necesitas y te lo voy a dar sin tener remordimiento por lo que me vayas a hacer. Me agradas mucho.

Oselio: (preocupado)Urtegio, me preocupa que llegue a morir sin hacer lo que me apasiona. Mi historia trata de una princesa que básicamente cae en un encantamiento y que debe encontrar su identidad antes de que sus malvados tíos empiecen a matarla para que ella no les pueda quitar o su reino que es el Tempestiel. De eso trata y así se puede resumir.

Urtegio: (cordial)Oselio, ahora creo que debes intentar concentrarte en la escritura para que puedas focalizarte en lo que más te gusta. Me agrada que ahora ambos podamos estar tranquilos, aunque creo que en la mañana tuviste un problema con un cierto cliente. No te preocupes. Yo creo que actuaste muy bien y te felicito mucho. Te guardo mucho cariño.

Oselio: (preocupado)Urtegio, ahora creo que debo contarte algo. Yo a veces no sé cómo controlar mis emociones y tengo mucho miedo de ir a terapia, porque puede significar que necesite un gasto extra y que luego tenga inconvenientes para poder pagarlo. No soy millonario y no puedo estar tranquilo si es que luego tengo algunas deudas por pagar.

Urtegio: (cordial)Oselio, tranquilo. Yo te puedo prestar dinero y puedes invertir en buscar ayuda. Me parece que trabajas todo el día y siempre andas bien preparado para lo que venga en tu vida, aunque a veces tengas un poco de malhumor. Ahora lo mejor es que me cuentes que vas a hacer en esta tarde. Lo mejor es que te sinceres conmigo un poco. Me disgusta demasiado.

Oselio: (amable)Urtegio, lo que voy a hacer es intentar hacer fichas de personajes sobretodo de Maresiol. Quiero que sea una princesa decidida, valiente y temerosa. Sin embargo, todavía no tengo claro sobre como podría ser su personalidad. Lo que si tengo definido es su rol en la historia, porque debe ser la protagonista sin discutir. Hay otros personajes.

Urtegio: (cordial)Oselio, cuéntame más bien de como formas tu mundo o universo propio para que yo lo sepa. Dime todo lo que sepas de tu historia para que ambos podamos intentar encontrar una forma de contar esa historia de forma teatral para que sea más celebre y bien memorable para todos los que vayan a leer y escribir varias obras actuales.

Oselio: (amable)Urtegio, el mundo se llama el Tempestiel y se encuentra formado por dos regiones. Una región es la de los skylas y básicamente allí habitan diferentes hombres que particularmente son machistas y misóginos. Yo no me identifico con ese tipo de personas, porque son demasiado tóxicos y dañinos. Crees que está bien para la historia tal vez

Urtegio: (cordial)Oselio, es muy interesante todo lo que planteas. No quiero que ahora empieces a frustrarte por empezar tu obra. Siempre es bueno que estemos preparados para poder escribir algo nuevo cada día. Yo creo que necesito intentar conseguirte un poco de agua para que puedas avanzar con tu historia. Hay otra región que me puedas contar ahora mismo.

(Oselio Lonte Bunte le sonríe a Urtegio Banto Sendo y le da un fuerte abrazo)

Urtegio: (bondadoso)Oselio, veo que andas trabajando duro y creo que debo premiarte para que puedas sentirte motivado a continuar con tu historia. Quiero poder apoyarte en todo lo que necesites, aunque créeme que yo siempre voy a querer protegerte pese a todos los obstáculos que haya en nuestro camino. Si quieres dime lo que planeas hacer y te apoyaré.

Oselio: (amable)Urtegio, Acaso tienes algo de remordimiento dentro de ti que te impida ser feliz Quiero que ahora te relajes para que ambos podamos estar tranquilos y vivir una vida organizada donde no tengamos que preocuparnos por los demás. Recuerda que ahora yo debo ir a trabajar mañana para que pueda mejorar como siempre. Me agradas mucho.

Urtegio: (sincero)Oselio, la verdad es que yo estoy harto de mi jefe y de lo que ha hecho en todos estos días. No puedo creer que ahora no me haya subido el sueldo, porque creo que eso es importante para que pueda sobrevivir en el mercado. Me preocupa que ahora no pueda comer o tener alguna vida decente que me permita vivir feliz en paz para siempre.

Oselio: (amable)Urtegio, ahora me acuerdo de que mañana debo volver a trabajar y que debo mejorar como persona. La verdad es que yo necesito tomar terapia, pero tengo miedo de que luego me eche la culpa por ser una persona que no tiene un talento alguno y que me decepciona demasiado. No quiero juzgarte a ti, pero creo que no me ayudas en nada.

(Ingresa Cliente 1 caminando al escenario por el pasillo izquierdo)

(Ingresa Mercader 1 caminando al escenario por el pasillo derecho)

(Ingresa Mercader 2 caminando al escenario por el pasillo izquierdo)

(Ingresa Jesús caminando al escenario por el pasillo derecho)

(Ingresa Cliente 2 caminando al escenario por el pasillo izquierdo)

(Ingresa Usulio caminando al escenario por el pasillo derecho)

(Ingresa Ladrón 1 caminando al escenario por el pasillo izquierdo)

(Ingresa Ladrón 2 caminando al escenario por el pasillo derecho)

(Ingresa Ladrón 3 caminando al escenario por el pasillo izquierdo)

Cliente 1: (cordial)Oselio, eres un maldito desgraciado y creo que debes descansar en paz para que puedas continuar trabajando mañana. Te conviene estar preparado para lo que te puede venir, porque créeme que ahora todo te puede pasar y créeme que Usulio seguro tiene un plan en sus manos y eso no puede esperar para nada. Te odio demasiado.

Mercader 1: (cordial)Oselio, ahora te toca trabajar de forma ardua para que luego no tengas problemas para poder sostenerte económicamente y que no tuvieras inconvenientes para poder aguantarte. Me parece que ahora deberías mejorar como persona para que puedas mejorar un poco como siempre. Me agradas bastante y me fascina que seas vendedor.

(Mercader 2 se acerca a Oselio Lonte Bunte y le da una fuerte cachetada con fuerza)

(Ladrón 1 se acerca a Oselio Lonte Bunte y le da una fuerte cachetada con fuerza)

(Oselio Lonte Bunte se retira caminando del escenario por el pasillo izquierdo)

(Cliente 1 se retira caminando del escenario por el pasillo derecho)

(Mercader 1 se retira caminando del escenario por el pasillo izquierdo)

(Mercader 2 se retira caminando del escenario por el pasillo derecho)

(Jesús se retira caminando del escenario por el pasillo izquierdo)

(Cliente 2 se retira caminando del escenario por el pasillo derecho)

(Urtegio Banto Sendo se retira caminando del escenario por el pasillo izquierdo)

(Usulio se retira caminando del escenario por el pasillo derecho)

(Ladrón 1 se retira caminando del escenario por el pasillo izquierdo)

(Ladrón 2 se retira caminando del escenario por el pasillo derecho)

(Ladrón 3 se retira caminando del escenario por el pasillo izquierdo)

(Cierre del telón) (Fin de la escena XI)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro