Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

34


     Naquele momento pensei muito em apenas alguns segundos e apesar de não gostar da ideia de matar um inimigo pelas costas, sabia que não haveria outra chance como aquela, ele era realmente muito poderoso e as ordens que tínhamos eram claras; matar Shakhú a todo custo!


     ─ HAAAA! ─ cravei minha espada nas suas costas, bem no meio dela e a lâmina atravessou também o corpo já desfalecido do general, que se sacrificou para que pudéssemos ter esta chance.

     ─ ARGH! ─ Shakhú solta-se do general e vira, respirando com muita dificuldade, ele crava a espada bem fundo no chão e a solta de seu braço. ─ Meu garoto? ─ disse ele de olhos arregalados ao olhar para mim, antes de cair no chão e nesse instante, a espada começa a mudar a sua forma, agora é de metal reluzente como a prata e em alguns pontos possuía carne que pulsava como um músculo.


     Quando eu ia tocá-la...


     ─ Não, não faça isso! Pegue, esta fivela foi feita junto com a espada para selar o seu olho se um dia fosse preciso e Argh... ─ cospe sangue. ─ ... não toque nela antes de colocar este lacre em seu olho, pois se não, ela irá te dominar como fez comigo meu garoto.


     ─ Peguei a fivela que na verdade era uma espécie de símbolo de metal que lembra um medalhão, abri ele, apenas o soltei em cima do olho, apertei e de repente o lacre se fechou. Para minha surpresa o metal da espada começou a mudar e a atrofiar encolhendo em muito o tamanho da lâmina e a grossura da mesma, inclusive a carne murchou até desaparecer totalmente. O mais estranho é que seu metal agora ficou todo enferrujado. Guardei a espada comigo em minha cintura.

     ─ Por que me chama de meu garoto? ─ quando me virei, ele já havia morrido e     

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro