Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

11


     ─ Então temos que partir o quanto antes! ─ Juninho comendo como louco também, ele parece que está disputando com o ancião para ver quem come mais rápido.

     ─ Isso mesmo. ─ Cláudio.

     ─ Depois de nos encontrarmos na floresta, teremos de planejar muito bem nossa ação. Pensaremos em um modo de enfraquecê-lo ainda mais. ─ César com um olhar distante, como se sua mente vagasse nesse momento.

     ─ Tem razão meu filho. Vamos, carregue os cavalos com os mantimentos. ─ o velho fala à um dos seus empregados.

     ─ Podemos tentar descobrir algo que o faça entrar na floresta, e depois mantê-lo ocupado lá, até que um outro grupo resgate os prisioneiros. ─ César crava seu punhal na mesa.

     ─ Mas será que ele cairia nessa? ─ Fábio.

     ─ Talvez, se descobrirmos algo que ele queira muito, quem sabe? ─ César.


     Em quanto isso no castelo do imperador, ele observa de seu trono enorme que dá para a entrada da sala, uma imagem que toma toda a parede, gerada por um monstro. Nas imagens se vê um enorme exército cavalgando por um deserto, mas o monstro que gera as imagens parece exausto, e cai no chão de cansaço.


     ─ Acho bom que alimente-o e rápido! Preciso acompanhar o exército de Hárfen chegando em Cilar. ─ sentado em seu trono magnífico.

     ─ Sim meu senhor. Vou alimentá-lo e deixá-lo descansar um pouco, para que possa mostrar-lhe mais tempo de imagens. ─ um demônio feioso se inclina segurando uma corrente ao qual está presa a criatura esquisita de quatro patas. Ele se parece com um olho enorme com quatro patas robustas.    

     ─ Suma da minha frente! ─ ele olha para a prisão onde queria colocar Dimitri Dormen no passado, aquela cheia de espetos.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro