Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Hoofdstuk 11

"We zijn thuis!", roepen onze ouders onderaan de trap. "We hebben Chinees bij!" "Zeg niks tegen mama en papa oké, want dan zitten we nog meer in de problemen.", waarschuw ik mijn zussen. We lopen naar beneden en langzaam komt de geur van al mijn lieveling Chinese gerechten mijn neus binnen. Ik zie dat Sarah er nog altijd wat beteuterd bij staat en zeg:" Ik krijg hem wel terug." "Beloof je dat?", vraagt ze. "Beloofd."

Als het tien uur is ga ik naar mijn kamer en doe m'n pyjama aan. Ik kijk naar de spiegel en zie Olivia achter me staan, ik draai me om en kijk recht in de droevige ogen van Olivia. Ze loopt de deur uit en loopt naar haar oude kamer, ik volg haar, als ik daar aankom staat één van de twee nachtkastjes open, er ligt een verbanddoos in, als ik haar aan kijk, streelt ze met haar hand over de krassen in haar arm.

s'Nachts denk ik aan Olivia, ik mag het nooit zover laten komen, ik mag mijn zusjes niks laten overkomen, als hij zaterdag komt ga ik met hem praten dat hij ze met rust moet laten, mij mag hij hebben maar aan mijn familie kom je niet.

Ik zit met Hannah op de bus, want ze blijft slapen! Als we aan mijn halte zijn stappen we af. Ik doe de deur open en we lopen naar binnen. "Wow het is hier echt mooi, ik dacht dat het een oud versleten huis was, sorry als ik je daarmee beledig.", als ze dat heeft gezegd begin ik te lachen en zij dus ook. "In het begin hadden we ook heel veel werk, hoeveel muren ik niet hebben moeten verven.", weer lachen we. "Ami wie is dat?", vraagt Menia als ze de trap afkomt. "Omg, hoe schattig is jouw zusje, ik ben Hannah trouwens.", ze loopt naar Menia en bukt haar totdat ze even groot is en zegt:" En hoe heet jij?"
"Menia." "Dat is een hele mooie naam." "Hannah, gaan we naar boven en Menia ga mama en Sarah helpen met het eten?" "Oké.", zegt ze een beetje teleurgesteld. Ik en Hannah lopen de trap op naar mijn kamer. "Zet je spullen maar in de hoek.", zeg ik. Maar dan zie ik iemand die ik vanavond niet had verwacht, Olivia kijkt me aan, gelukkig zit Hannah met haar rug naar haar toe, ik verzin snel een smoesje:" Ik ga even naar toilet, neem maar iets lekkers van beneden." "Oké tot straks. Ik loop de kamer uit en volg Olivia naar haar kamer, gelukkig was ik snel want  ik zie Hannah net de trap aflopen. Ik loop naar binnen, Olivia ziet er heel slecht uit, ze kijkt door het raam. Ik sta nu naast haar, dan zie ik het ergste wat er is, omdat Olivia haar kamer de eerste is in de gang, zie je de straat. De zwarte auto stopt net voor ons huis, Jake.

Ik zit samen met Hannah, mijn zussen en Jake aan tafel. Mama moest op het allerlaatste moment nog naar een zakendiner, dus heeft ze snel Jake gebeld. Morgen komt hij de hele dag, vanavond zal hij niks doen omdat Hannah hier is. Ik ben bang, bang omdat hij niks kan doen, bang dag hij morgen te veel zal doen, bang dat hij Menia of Sarah iets zal aandoen.

De rest van gisterenavond was leuk, ik probeerde mezelf gerust te stellen, maar dat lukte niet echt. Hannah is een halfuur geleden vertrokken, Jake is blijven slapen, omdat het volgens mama geen zin had dat hij naar huis zou gaan. Ik beslis om te gaan douchen.

Ik stap uit de douche, pak een handdoek en sla hem om me heen. Als ik voor de spiegel sta was ik mijn gezicht in de wasbak. Ik haal de handdoek van mijn gezicht, daar zie ik weer Jake, weeral hij zorgt er echt voor dat ik doordraai. Ik draai me om om mijn badjas te nemen, hij staat er echt. "Heb je hulp nodig?", zegt hij met die enge grijns op zijn gezicht. "Zou u nu alsjeblieft willen weggaan.", zeg ik met tranen in mijn ogen. "Ik blijf liever hier en moest ik van jou zijn zou ik niet schreeuwen, het heeft geen zin, want je zusjes zitten tv te kijken en de deur hier is dicht, dus je kan geen kant op." Ik pak zo snel als ik kan m'n badjas, doe hem aan druk me tegen de voorkant van de lavabo, om zo ver mogelijk van hem te zijn. "Van mij mag die badjas en die handdoek wel weg hoor.", zegt hij. "Ga weg!", schreeuw ik. "Beleefd zijn, of ik zal je moeten straffen." Hij komt dichterbij. Ik loop van hem weg, maar hij komt steeds dichter, hij slaat zijn armen om me heen. Ik zie Olivia, hoe ze in de badkamer wordt geslagen en hoe hij haar kust. Hij kust me in mijn nek en op m'n mond, ik trek me los en loop de badkamer uit naar mijn kamer, ik doe de deur opslot en ga op mijn bed zitten.

Hoe lang ik daar gezeten heb weet ik niet, wat ik wel weet is dat ik nog nooit zo hard of zo lang gehuild heb. Ik bedenk me net dat ik vandaag en gisteren niet in het dagboek heb gekeken van Olivia, ik sla het open en zie maar één pagina.

26/05/1995
Ik ben vandaag met mama geen shoppen, het was wel tof maar niet voor heel lang, Jake was er ook. Ik en mama zaten op een terrasje totdat Jake voorbij kwam, mama zag hem en vroeg of hij ook iets wou, natuurlijk zei hij ja en daar zat ik dan. Ik zei dat ik naar het toilet moest, toen ik mijn handen waste, kwam hij binnen en drukte me tegen de muur, hij fluisterde dat hij zin had in morgen en daarna ging hij weg. Ik moet voor morgen iets verzinnen, een vreselijk slim plan.

Ik weet niet wat lees, het engste is dat mama en ik morgen ook gaan shoppen.
Ik val op de grond en zie wat er met Olivia was gebeurt, en stukken wat er met mij gaat gebeuren...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro