Przepowiednie Łucji się szybko spełniły. Wysoka blondynka została czwarta królowa Narnii. Wszyscy mogą sobie teraz myśleć, że super happy end teraz tylko czekać na potomków i żyli długo i szczęśliwie. Ja jednak lubię bardzo mieszać w akcji.

Było jesienne popołudnie. Anna siedziała w komnacie i pisała list do ojca. A brzmiał on tak:

Drogi Ojcze!
Jako nowa królowa Narnii mam wiele obowiązków, ale radzę sobie całkiem dobrze. Wcale się tu nie nudzę, a mój maz jest wspaniały! Edmund dba o mnie i jest kochany...
O poranku zawsze wychodzę na taras, gdzie poranne słońce ogrzewa moja twarz a wietrzyk przyjemnie laskocze moje ciało. Nadal dużo śpiewam, tak jak obiecałam to tobie przed odjazdem z królestwa.
A właśnie! Jak tam nasza kochana Kalmana? Radzisz sobie sam w królestwie? Rozmawiałam z Edmundem i obiecał, że przyjedziemy do ciebie za miesiąc. Czekam na szybką odpowiedź od ciebie, tato.
Z szacunkiem, Twoja córka

Królowa Anna bardzo szczęśliwa wezwała służąca i nakazała natychmiast wyslac poslanca z listem. Służąca ukloniwszy się opuściła komnate, a Anna położyła się do łóżka, gdyż nie najlepiej się dzisiaj czuła.